Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2019

«Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται»-Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ στην πορεία του Πολυτεχνείου!


Επίκαιροι Σχολιασμοί
Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ στην πορεία του Πολυτεχνείου
«Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται»
Θυμόμαστε όλοι το σύνθημα του παλαιο-ΠΑΣΟΚ της Χαριλάου Τρικούπη, «ο αγώνας τώρα δικαιώνεται». Ε ρε μεγαλεία με το 1ο Συνέδριο, με Αραφάτ, Ορτέγκα κλπ. Με τα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και τα «μόνο το ΚΚΕ είναι έξω από αυτή την Εθνική Κοσμογονία» Με όλα αυτά που κατάφερε να εξαπατήσει και να εκμαυλίσει κόσμο εργατικό – λαϊκό. και μετά…
Όλο και πιο βαθιά στα νύχια των ιμπεριαλιστών του ΝΑΤΟ και της Ε. Ε και στήριξη με κάθε μέσο του κεφαλαίου ενάντια στις εργατικές-λαϊκές κατακτήσεις.
Το τι ακριβώς «δικαιώθηκε» με το ΠΑΣΟΚ  όλοι,  πλέον, το ξέρουμε…
Και μετά ήρθε αυτό το έκτρωμα της «Αριστεράς» αυτό το συνονθύλευμα και μάλιστα χωρίς τα αντιιμπεριαλιστικά και φιλολαϊκά συνθήματα  του ΠΑΣΟΚ  του 1981 και με την τάχα «ιστορική ευκαιρία» για την αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ που ξεκίνησε με δήλωση, ότι δεν πρόκειται να αμφισβητηθεί η παρουσία της χώρας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, ότι θα στηρίξει τους επιχειρηματίες, το κεφάλαιο, την εργοδοσία με διευκολύνσεις, με κρατικό χρήμα για να κάνουν επενδύσεις.
Και έκαναν οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ την εμφάνισή τους στην πορεία του Πολυτεχνείου με επικεφαλής τον πρώην πρωθυπουργό και τα στελέχη υπουργούς που συνέχισαν την ίδια πολιτική των Σαμαρο-Βενιζέλων προς τέρψιν της ΝΔ που της είναι ευχάριστο να βλέπει ότι η επίσημη έκφραση της συμπολίτευσης έχει προσχωρήσει στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό και μάλιστα προσπαθεί να πλειοδοτήσει σε αυτό σε σχέση με τη ΝΔ.
 
 Ο «Αγωνιστής» με το δερμάτινο και το μπλου τζιν στην πορεία
Όσον αφορά τον Τσίπρα, μετά από αγκαλιές και φιλιά με τους δικούς του και αφού έβγαλε μπόλικες σέλφι, την έκανε στο ύψος της Πλατείας Συντάγματος στη ζούλα για να μην περάσει από την Αμερικάνικη πρεσβεία.
Και πώς να περάσει μετά τους ύμνους στον Ομπάμα και τον «διαβολικά καλό Τραμπ»,  που είχε προχωρήσει σε όσες διευκολύνσεις ζήτησε ο ιμπεριαλιστικός δολοφονικός μηχανισμός του ΝΑΤΟ. Τι να φωνάζει τώρα. «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι;»
Μετά εκείνη των προσφώνηση: «Τους δύο λαούς (Έλληνες και Αμερικάνους) μάς ενώνουν πολλά. Πάνω από όλα μάς ενώνουν κοινές αξίες, αγώνες για κοινές αξίες και κοινούς στόχους για την ελευθερία και τη δημοκρατία. Έχουμε ιστορικούς δεσμούς, πολύ δυνατούς δεσμούς στο διάβα της ιστορίας, σκληρή δουλειά, δύσκολες στιγμές, όμως και μια διαρκή και ακατάβλητη προσπάθεια για την πρόοδο και την ευημερία».
Εξηγώντας τον λόγο για τον οποίο δεν πήγε τελικά μέχρι την πρεσβεία των ΗΠΑ, στην συνέντευξη στο OPEN  και την κ Λυμπεράκη είπε χαρακτηριστικά, πως «η πορεία δεν είναι μαραθώνιος για να τερματίσεις!!!»  Ναι για. Τι αγώνες στίβου  κάνουμε! Πώς να εξηγήσει ότι  η παρουσία του στη συγκέντρωση ήταν καθαρά για επικοινωνιακούς λόγους, σε μια ακόμη απόπειρα καπηλείας των ηρωικών λαϊκών αγώνων;

Ωχ! Τι δουλειά έχω ρε στην πορεία; Θα με δει ρε γ@@@@ο και ο ΠάΙατ
                               από την αμερικάνικη Πρεσβεία και κάηκα!


Πολιτικός καιροσκοπισμός ,Ξεδιαντροπιά, αναξιοπρέπεια, ξευτίλα…
Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι  ο λαός μας δεν πρέπει να προσδοκά τίποτα από τις κυβερνήσεις, που υπηρετούν την τάξη που έχει την εξουσία.    Ενότητα, λαϊκή συμμαχία, εργατική – λαϊκή πάλη συνεχής μέχρι το τέλος, την νίκη.

Επισήμανση: Τι δουλειά είχε ο βουλευτής Σερρών του ΣΥΡΙΖΑ Λ. Αβραμάκης σε αντικομμουνιστική εκδήλωση μίσους με θέμα οι «σφαγές του ΕΛΑΣ και των κομμουνιστών;»

Κώστας Πινέλης

(με αφορμή σχόλιο του blog «ΑΤΕΧΝΩΣ»)


 (Δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες "Ειδήσεις" και ¨Πρωινή" του Κιλκίς)

 

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2019

Επίκαιροι Σχολιασμοί


Το Αραξο-βόλι των πυρηνικών
Υπάρχουν σχέδια εγκατάστασης πυρηνικών όπλων στη βάση του Αράξου και για τον λόγο αυτό κατέθεσαν στη Βουλή προς τον υπουργό Εθνικής Άμυνας οι βουλευτές Νίκος Καραθανασόπουλος, Γιώργος Μαρίνος, Νίκος Παπαναστάσης και Θανάσης Παφίλης.
Θυμίζουμε ότι οι εγκαταστάσεις του Αραξου χρησιμοποιούνταν τουλάχιστον μέχρι το 2001 για αποθήκευση πυρηνικών όπλων, ενώ η βάση διαθέτει και σήμερα τέτοιες «θέσεις» έτοιμες για χρήση, είτε αυτό αποφασιστεί στο πλαίσιο της κόντρας ΗΠΑ - Τουρκίας, είτε ως απόφαση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ για διασπορά πυρηνικών όπλων σε νέες τοποθεσίες στην Ευρώπη, μετά την αποχώρηση των Αμερικανών από τη Συνθήκη για τα πυρηνικά μεσαίου βεληνεκούς, στον ανταγωνισμό τους με τη Ρωσία.
Αυτό το γεγονός αποτελεί ένα ακόμη μεγάλο κίνδυνο για την πατρίδα μας και τον λαό μας.


Το «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο της ΝΔ

Κατά τη συζήτηση του «αναπτυξιακού» νομοσχεδίου της κυβέρνησης της ΝΔ ήταν ολοφάνερη η προσπάθεια  να δημιουργηθεί ευνοϊκό πεδίο για το μεγάλο κεφάλαιο σε βάρος των εργαζόμενων, του ελληνικού λαού και αυτή η προσπάθεια δεν μπορεί να κρυφτεί.
Όποια σελίδα του νομοσχεδίου κι αν κοιτάξει κανείς, "θα τρίβει τα μάτια του". Ο εκσυγχρονισμός της κρατικής λειτουργίας την οποία διακηρύσσουν, αφορά την πιο αποτελεσματική στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου για να μετατρέψει παραλίες, βουνά, γειτονιές των πόλεων, σε πεδία τοποθέτησης των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων του.
Δίνουν «Γη και ύδωρ» στους επιχειρηματικούς ομίλους και τσακίζουν τις ανάγκες και τη ζωή του λαού.

«Επιστροφή στην κανονικότητα» και εργασιακή ζούγκλα

Τα παραπάνω είναι αποτέλεσμα της  «επιστροφής στην κανονικότητα», για τα οποία μιλάνε τα κυβερνητικά στελέχη με αφορμή την τροπολογία για την πλήρη άρση των «κεφαλαιακών ελέγχων» («capital controls») που ξεκίνησε  από την 1η Σεπτέμβρη, και αποτελούν πρόκληση για το λαό, αλλά και στάχτη στα μάτια του. Η εργασιακή ζούγκλα είναι η περίφημη «επιστροφή στην κανονικότητα», για την οποία μιλάει η κυβέρνηση, κρύβοντας ότι τα παραπάνω μέτρα προωθούνται σε όλες τις χώρες της ΕΕ και είναι απαιτήσεις του κεφαλαίου για την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.
Αλλωστε, το τέλος των «capital controls» δεν σημαίνει και το τέλος των μνημονιακών νόμων, που παραμένουν ανέγγιχτοι και ενισχύονται. που είναι η στρατηγική του κεφαλαίου για την ανάπτυξη, οι κατευθύνσεις της ΕΕ. Από αυτά τα «δεσμά» θα απαλλαγεί ο λαός μόνο με την πάλη του.

Γυάρος, το θανατονήσι...
Μνημείο του ΚΚΕ στη Γυάρο


Οι συνθήκες που αντιμετώπισαν οι κρατούμενοι στη Γιούρα όπου μεταφέρθηκαν απ' όλες τις φυλακές της χώρας είναι πρωτοφανείς. Από τις πρώτες μέρες της Γιούρας (Ιούλης - Οχτώβρης 1947), κύριο χαρακτηριστικό της εποχής αυτής είναι η ωμή βία. Βασανιστήρια φριχτά. Κτηνωδία. Φρίκη. Στην πρώτη γραμμή της κτηνωδίας είναι η καινούρια άφιξη κρατουμένων. Η «υποδοχή». Πρέπει να 'ναι τρομερή η υποδοχή, απρόβλεπτη, να ξεπερνά κάθε προετοιμασία του καινουριοφερμένου. 

Η Γυάρος είχε πέντε (5) όρμους
Ο 1ος όρμος ήταν ο όρμος - «πρωτεύουσα», που έφτασε να έχει στις σκηνές του έως 5.500 άτομα. Ανάμεσα σε δύο χαράδρες χτίστηκε το στρατόπεδο.


Η δεξιά χαράδρα είναι ακόμα «στοιχειωμένη» από τα συστηματικά και μελετημένα βασανιστήρια, από τον πόνο, το αίμα, αλλά και την αντοχή των κρατουμένων. Εκεί βρίσκεται, ακόμα, η συκιά, όπου «κρεμούσαν τους κρατούμενους από τους αγκώνες, νύχτες ολόκληρες, και το πρωί δερνόταν εκεί πάνω το παραλυμένο κορμί, μέχρι που παρέλυε. Τότε φώναζαν το γιατρό». Εκεί ήταν και το «ηλιακό πειθαρχείο» ή «Ελ Ντάμπα», ένα συρμάτινο κλουβί, όπου o κρατούμενος κλεινόταν εκτεθειμένος στις καιρικές συνθήκες και στους ξυλοδαρμούς. Εκεί και το νεκροταφείο των κρατουμένων...
Στο 2ο όρμο έριξαν τους κρατούμενους της πρώτης μεταγωγής. Η δύναμή του έφτασε τους 1.500.
Ο 3ος όρμος χρησιμοποιήθηκε για την απομόνωση των διανοούμενων και των στελεχών. Η δύναμή του έφτασε τους 990.
4ος όρμος: Ηταν ο όρμος που σήκωσε το μεγαλύτερο βάρος της καταναγκαστικής δουλειάς. Η δύναμή του έφτασε τους 2.000. Χαρακτηριστικό είναι το μαρτύριο της πέτρας. «Ολος ο όρμος για πέτρα. Τους στέλνουν  στα βουνά να σπάσουν πέτρα. `Η στο Γλαρονήσι κοντά (3 χιλιόμετρα) πορεία στα κατσάβραχα. Φέρνουν την πέτρα μπρος στον όρμο και τη ρίχνουν στη θάλασσα. Δυο χιλιάδες άνθρωποι μήνες ολόκληρους τσακίζονται 10 ώρες τη μέρα να πετούν πέτρα στη θάλασσα! Το μαστίγιο δουλεύει συνέχεια, σ' όποιον δεν παίρνει μεγάλη πέτρα, σ' όποιον περπατά αργά... Ο Κούτρας κάθεται σ' ένα ύψωμα κινώντας το μαστίγιο. Και φωνάζει: "Δουλεύετε, δουλεύετε. Οταν κάνετε το γιοφύρι απ' τη Γιούρα στη Σύρα, τότε θα φύγετε"...» (από το βιβλίο «Γιούρα το θανατονήσι»).
                                      Η συκιά του Γλάστρα
Ο 5ος όρμος, όρμος υου τρόμου ιδρύθηκε στις αρχές του 1948, μέχρι τότε ήταν γνωστός ως το πειθαρχείο - πηγάδι. «Δε σε στέλνανε εκεί για τιμωρία.
Χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία του Γ. Κατσαντώνη, κρατούμενου στη Γυάρο: «Δύο χιλιάδες εφτακόσιες μέρες σ' αυτό το νησί του διαβόλου, εννιά μίλια ανατολικά απ' τη Σύρο, άγονο, άνυδρο, με μόνους κάτοικους τους αρουραίους, τους σκορπιούς και τα γαϊδουράγκαθα, να σε δέρνει μερόνυχτα εκείνος ο δαιμονισμένος άνεμος, να σε τυφλώνει η αντάρα του αγριεμένου πελάγου και να μη βλέπεις καΐκι για παρηγοριά μέρες πολλές, σκασμένος από τη δίψα, νηστικός και άρρωστος, χωρίς γιατρό και περίθαλψη καμιά, και από πάνω να λυσσομανάει ο βούρδουλας - τα μπαμπού - του Γλάστρα, φορτωμένος πέτρες και βράχια όλη μέρα στην ανηφόρα προς το "Ιστίμπεη", να σπαρταράς κρεμασμένος στη "Συκιά" για "παραδειγματισμό"».
Εδώ και λίγες μέρες, στον μαρτυρικό τόπο της Γυάρου στέκει το Μνημείο του ΚΚΕ, Η «Ρωγμή», η γλυπτική σύνθεση του Αντώνη Μυρωδιά, δεσπόζει εδώ και λίγες μέρες στον μαρτυρικό τόπο της Γυάρου. μια μικρή αποπληρωμή του χρέους στους χιλιάδες αλύγιστους, που πέρασαν από το κακοτράχαλο νησί στα 21 χρόνια λειτουργίας του (χρησιμοποιήθηκε και στη διάρκεια της Χούντας) ως τόπου φυλάκισης και εξορίας των αλύγιστών της ταξικής πάλης.
Για να μην ξεχνάμε του «Παρθενώνες της Εθνικοφροσύνης» και την μετεμφυλιακή δεξιά.

                                     Το Μνημείο του ΚΚΕ στη Γυάρο

 Κώστας Πινέλης
(Δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες "Ειδήσεις" και "Πρωϊνή του Κιλκίς)