Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2016

ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ: Ένας χρόνος αριστερής εξαπάτησης του λαού ‒ ΠΑΜΕ να τους σταματήσουμε! ΠΑΜΕ για άλλες εξουσίες λαϊκές!



ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ
Ένας χρόνος στην υπηρεσία του κεφαλαίου
 
«ENAΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΑΧΗ (για την ανασυγκρότηση του κεφαλαίου). Προχωράμε (και ολοκληρώνουμε τη λεηλασία του κοινωνικού κράτους)»

ΠΑΜΕ να τους σταματήσουμε! ΠΑΜΕ για άλλες εξουσίες λαϊκές!


«Η ιστορία ξεκινάει από τον Ιούνη 2014 όταν ο κ. Σόιμπλε και κάποια κομβικά στοιχεία αν θέλετε της τρόικας έχασαν την εμπιστοσύνη τους στον κ. Σαμαρά. Ηξεραν ότι χρειάζεται ένα 3ο μνημόνιο, δεν εμπιστεύονταν μετά τις ευρωεκλογές ιδίως, παρά το δώρο της δήθεν εξόδου στις αγορές του Απριλίου, είδαν ότι η ΝΔ δεν τράβαγε και αποφάσισαν να διακινδυνεύσουν με μια ανατροπή του κ. Σαμαρά ή να αφήσουν τον κ. Σαμαρά στην τύχη του, ώστε να εκλεγούμε εμείς και να γίνει αυτό που έγινε, να περάσει το 3ο μνημόνιο με 250 ψήφους».
Την ομολογία ότι οι εκπρόσωποι των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών επέλεξαν να στηρίξουν την προοπτική ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στη διακυβέρνηση, όταν διαπίστωσαν ότι η προηγούμενη κυβέρνηση «δεν τράβαγε», με στόχο να ψηφιστεί τρίτο μνημόνιο και να θεσμοθετηθούν αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, έκανε ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γ. Βαρουφάκης, σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ, την περασμένη Τρίτη.
Κι αν μη τι άλλο τα πεπραγμένα της κυβέρνησης επιβεβαιώνουν ότι στον ΣΥΡΙΖΑ ανατέθηκε και αυτός ανέλαβε ευχαρίστως, να φέρει σε πέρας τη βρώμικη δουλειά που αδυνατούσαν να ολοκληρώσουν οι προκάτοχοί του, λόγω της συγκυρίας.
Προηγούμενα, βεβαίως, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε επιλεχθεί απ' την ντόπια αστική τάξη να καταλάβει στο αστικό πολιτικό σύστημα τη θέση του καταρρέοντος ΠΑΣΟΚ, που αφού την υπηρέτησε «ευδοκίμως», οδηγήθηκε στην... αποστρατεία.
Πόνταρε πάνω του, συνυπολογίζοντας, μεταξύ άλλων, τις διαβεβαιώσεις του ότι σαν «αριστερό» κόμμα, με διασυνδέσεις στο κίνημα, με «καθαρό ποινικό μητρώο» είχε την ικανότητα να χειραγωγήσει το λαό και να τον ενσωματώσει, αμβλύνοντας αντιδράσεις ενόσω θα έκανε τη βρώμικη δουλειά.
 
 Ταπ, ταπ, ταπ. μπράβο το αγόρι μας

«Λαϊκή εντολή» στην αντιλαϊκή πολιτική

Μάλιστα, όταν αυτή η δουλειά άρχισε να γίνεται, πρωτοκλασάτα στελέχη κυβέρνησης και κόμματος επαίρονταν δημοσίως ότι «δεν ανοίγει ρουθούνι» και επιπρόσθετα ότι ο λαός έχει δώσει τη συγκατάθεσή του στην πολιτική που εφαρμόζουν.
Ότι, δηλαδή, ο λαός ψήφισε υπέρ της συνέχισης της αντιλαϊκής πολιτικής προς όφελος της ανάκαμψης του κεφαλαίου (βλέπε: διατήρηση και αύξηση της φορολογίας, σφαγιασμός κρατκών δαπανών για κοινωνικές ανάγκες, αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην Κοινωνική Ασφάλιση, ανακεφαλαιοποίηση Τραπεζών, ιδιωτικοποιήσεις κ.λ.π.)

Ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας απευθυνόμενος στο ετήσιο Φόρουμ «Επενδύστε στην Ελλάδα» («Capital» Link Forum), που διεξήχθη στη Νέα Υόρκη, ισχυρίστηκε ότι διαθέτει τη

«λαϊκή εντολή να προχωρήσει το ταχύτερο δυνατό η εφαρμογή του προγράμματος» και πως «εκμεταλλευόμαστε την ευρεία συναίνεση, για να προωθήσουμε μια σειρά δραστικών μεταρρυθμίσεων »...
Ταυτοχρόνως, υπουργοί καμάρωναν σαν γύφτικα σκεπάρνια που προχωράνε τα μέτρα δίχως διαδηλωτές και ΜΑΤ στο Σύνταγμα. Βιάστηκαν προφανώς να προεξοφλήσουν τη συναίνεση του λαού στο σφαγιασμό του.
 

Βαφτίζοντας το κρέας ψάρι
Επαίρονταν για τη δυνατότητά τους άλλο να κάνουν κι άλλο να ισχυρίζονται ότι κάνουν, να βαφτίζουν το κρέας ψάρι.
Να εφαρμόζουν σκληρή αντιλαϊκή πολιτική, σαφέστατα ταξική υπέρ του κεφαλαίου και να διατείνονται ότι υλοποιούν έναν
«αναγκαίο τακτικό ελιγμό προκειμένου να παραμείνουμε ζωντανοί και όρθιοι, να δώσουμε με καλύτερους όρους τη μεγάλη μάχη για την αναδιανομή (...) να βγούμε στο ξέφωτο, και από εκεί, με καλύτερους όρους, να δημιουργήσουμε τις συνθήκες μιας ευρύτερης αναδιανομής και προστασίας των εργαζομένων και των μικρών και μεσαίων στρωμάτων» (Αλ. Τσίπρας, ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ, 12/2015).
Να παραδίδουν τα σπίτια της φτωχολογιάς στις τράπεζες και να παριστάνουν ότι συμπάσχουν.
«Εχουμε πει (...) ότι την κοινωνία την θέλουμε να πιέζει ... Δε βρισκόμαστε εκτός κοινωνίας και η πίεση ουσιαστικά διευκολύνει και βοηθάει την κυβέρνηση (...) Η διαμαρτυρία απευθύνεται στους δανειστές, σε αυτούς που πιέζουν και για την πρώτη κατοικία και για οποιοδήποτε άλλο σκληρό μέτρο», δήλωνε ο γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Ρήγας, πετώντας την ευθύνη από πάνω τους σαν την τρίχα απ' το ζυμάρι.
Να ανατρέπουν τον χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης, όσα δικαιώματα απέμειναν και να υποστηρίζουν ανερυθρίαστα ότι πασχίζουν για τη σωτηρία του Ασφαλιστικού.
«Το ασφαλιστικό σύστημα μέχρι το 2018 καταρρέει, εάν δεν υπάρξει ένα καινούργιο σύστημα» (...)«Είμαστε υποχρεωμένοι - ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει με τη διαπραγμάτευση - να πάρουμε μέτρα για το ασφαλιστικό σύστημα (...) βεβαίως θα υπάρξει μια μεγάλη ασφαλιστική μεταρρύθμιση (...) Ο στόχος είναι βεβαίως αναδιανεμητικός και δίκαιος σε σχέση με την πραγματικότητα, σε σχέση με την οικονομική δυνατότητα της χώρας και με την οικονομική δυνατότητα των ασφαλιστικών ταμείων αυτήν τη στιγμή», υποστήριζε η κυβερνητική εκπρόσωπος Ολγα Γεροβασίλη.
Να οδηγούν τους αγρότες στο ξεκλήρισμα και την ίδια ώρα να δηλώνουν δεξιά - αριστερά ότι θα υπάρξει ειδική μέριμνα γι' αυτούς (Β. Αποστόλου) ή ευνοϊκές ρυθμίσεις για τους επαγγελματίες (Σ. Φάμελλος), ποντάροντας στη λογική της εξαίρεσης, του «διαίρει και βασίλευε».
Να υπογράφουν μνημόνια συνειδητά, επειδή αυτό πρόσταζαν τα συμφέροντα του ντόπιου κεφαλαίου και να εκβιάζουν το λαό με απειλές
«'Η συμφωνία με κάποιους δυσμενείς όρους (σ.σ. έτσι ξεπέταξε τη «χιονοστιβάδα» μέτρων που πλακώνει το λαό!) ή grexit με άτακτη χρεοκοπία και ό,τι αυτό σημαίνει για τη χώρα μας. Αυτό ήταν το σκληρό δίλημμα. Επρεπε να πάρουμε την ευθύνη να στηρίξουμε, να κρατήσουμε τη χώρα όρθια εκείνη τη στιγμή, αποδεχόμενοι και μέτρα που δεν είναι ούτε της λογικής μας ούτε της άποψής μας».

Οι μάσκες έπεσαν

Μετέφρασαν τη λαϊκή ψήφο σε εξουσιοδότηση εν λευκώ, επειδή ορκίζονταν στην «αριστερά», την «ηθική» και τις «αξίες» της, θεωρώντας ότι έτσι θα μπορούν να εξαργυρώνουν εσαεί κύρος που δεν τους ανήκε.

Επένδυσαν στη λαϊκή ανοχή, εκμεταλλευόμενοι με το χειρότερο τρόπο την αγωνία του λαού για ανακούφισή του απ' τα βάσανα. Την ίδια στιγμή τσάκιζαν τα λαϊκά δικαιώματα με μεγαλύτερο ζήλο απ' τους προκατόχους τους.
Σήμερα, Κυριακή, ο ΣΥΡΙΖΑ γιορτάζει τον ένα χρόνο στην κυβέρνηση, με συγκέντρωση στο κλειστό γήπεδο του Τάε Κβον Ντο και ομιλητή τον Αλ. Τσίπρα.
Νέες υποσχέσεις θα δοθούν για τις θυσίες που πιάνουν τόπο, για την αξιολόγηση που θα πετύχει και θα φέρει τη ρύθμιση του χρέους, για το πώς αυτή θα τροφοδοτήσει την ανάκαμψη της οικονομίας, απ' την οποία θα φάει ο λαός με «χρυσά κουτάλια», για να θυμηθούμε αλλοτινούς λαοπλάνους, που ο ΣΥΡΙΖΑ τους έχει πάντα πρόχειρους για αντιγραφή.
Σήμερα, όμως, υπάρχουν δυνατότητες να ακυρωθούν οι προσπάθειες χειραγώγησης.
Οι μάσκες έπεσαν. Το γεγονός αυτό δεν πρέπει να οδηγήσει στην απογοήτευση και το συμβιβασμό. Σήμερα είναι πολύ πιο ξεκάθαρο για ποιον μάχεται αυτή η κυβέρνηση και ποιου τα συμφέροντα αντιπαλεύει.
Ότι πασχίζει για την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου, στόχο για τον οποίο ο λαός υποβάλλεται σε θυσίες διαρκείας, ένταση της εκμετάλλευσης και χωρίς να υπάρχει καμιά προοπτική ανάκαμψης των δικών του δικαιωμάτων.
Φαίνεται ότι ο λαός δεν θα κάνει τη χάρη στον υπουργό Οικονομικών, Ε. Τσακαλώτο, που μόλις πριν λίγο καιρό αξίωνε απ' αυτόν να γίνει χειροκροτητής της κυβερνητικής πολιτικής, δηλώνοντας:
«Για να επιτύχει ο ΣΥΡΙΖΑ τους στόχους του ως κυβέρνηση, πρέπει να ξαναβρούμε αυτήν την ισορροπία μεταξύ κυβέρνησης και κινήματος. Η κοινωνία να συνεχίσει να πιέζει τους υπουργούς. [...] Θα ήμουν ευχαριστημένος αν γίνονταν διαδηλώσεις και σε κάθε διαδήλωση προτεινόταν μια εναλλακτική ιδέα για το πώς πρέπει να γίνουν τα πράγματα».
Αλλά, δεν θα του χαλάσει εντελώς το χατίρι. Διαδηλώσεις στους δρόμους θα δει...

Β.Ν.
 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου