Τετάρτη 20 Ιουνίου 2018

Ευρωατλαντική ...σύμπνοια


Επίκαιροι Σχολιασμοί

Ευρωατλαντική ...σύμπνοια

Στο κεντρικό Συλλαλητήριο που έγινε στην Πέλλα ενάντια στη χρήση του όρου «Μακεδονία» και για την «Ελληνικότητα της Μακεδονίας», στην κύρια ομιλία ακούστηκε η τοποθέτηση: «...Θέλουμε (σ.σ. τα Σκόπια) να μπούνε στο ΝΑΤΟ, θέλουμε να μπούνε στην Ευρωπαϊκή Ενωση»... Αυτή η τοποθέτηση είναι από τις πιο χαρακτηριστικές. Αντίστοιχες αναφορές, με το ίδιο περιεχόμενο, έγιναν από τους διοργανωτές - ομιλητές και στις άλλες πόλεις, επιβεβαιώνοντας την ευρωατλαντική ...σύμπνοια που υπάρχει μεταξύ όλων όσοι τσακώνονται γύρω από το όνομα της ΠΓΔΜ. Αποδεικνύεται δηλαδή ότι όσο περισσότερο αναπαράγεται η ονοματολογία, τόσο πιο πολύ κρύβεται η ουσία, το γεγονός ότι η όποια διευθέτηση γύρω από το όνομα της γειτονικής χώρας έχει ως «ελατήριο» τη διεύρυνση και την ενίσχυση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στα Βαλκάνια.

Και για να το… χωνέψουμε

Παράλληλα ο υπουργός Αμυνας στο περιθώριο της άσκησης - συνεκπαίδευσης των ελληνικών Ειδικών Δυνάμεων με τις αντίστοιχες της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και της Σερβίας , ξεκαθάριζε για μια ακόμα φορά - σε περίπτωση που δεν το είχαμε καταλάβει από την πρεμούρα τους να διευθετήσουν το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ - ότι «η ένταξη όλων των χωρών της περιοχής στους ευρωατλαντικούς θεσμούς» αποτελεί προτεραιότητα για την κυβέρνηση.



Το σκίτσο από τον Ριζοσπάστη



Πάλι για τις θέσεις του ΚΚΕ για το Μακεδονικό

Σε συλλαλητήρια και σε κάποιες εκδηλώσεις, μερικοί «ειδικοί», «ιστορικοί», «καθηγηταράδες», έπιασαν το αγαπημένο τους θέμα: τις θέσεις του ΚΚΕ για το «Μακεδονικό».
Έχουμε γράψει πολλές φορές και αναλυτικά για το θέμα. Θα επαναλάβω δυο πράγματα σύντομα:

1)  Η θέση της εποχής του μεσοπολέμου

Το 1924 με το Γ΄ έκτακτο συνέδριο το ΚΚΕ (τότε ΣΕΚΕ) υποχρεώθηκε να υιοθετήσει  τη θέση της Κομιντέρν περί «Ενιαίας και Ανεξάρτητης Μακεδονίας και Θράκης».
Ομως, ούτε η εθνολογική σύνθεση της επίμαχης γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας δεν τεκμηριώνει επιστημονικά τους ισχυρισμούς περί ύπαρξης χωριστής «μακεδονικής» εθνότητας. Τέτοια εθνότητα δεν υπήρξε ποτέ. Υπήρχαν στη Μακεδονία πληθυσμοί ελληνόφωνοι - ελληνικής καταγωγής, Σλαβόφωνοι - σλαβικής καταγωγής (Σέρβοι, Βούλγαροι, Σλάβοι γενικά), Σλαβόφωνοι ελληνικής καταγωγής (γραικομάνοι), Αρβανίτες, Βλάχοι (Ελληνοβλάχοι και Ρουμανοβλάχοι), Τούρκοι, Αρμένηδες και Εβραίοι, αλλά σε καμιά περίπτωση χωριστή «μακεδονική» εθνότητα.
 Ιδιαίτερα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την ανταλλαγή των πληθυσμών, η εθνολογική σύνθεση του ελληνικού χώρου της Μακεδονίας και της Θράκης άλλαξε ριζικά. Επομένως, η θέση του ΚΚΕ για «ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη» (στο πλαίσιο της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας) ήταν λαθεμένη «διό και ανεκλήθη»  στο Ζ΄ Συνέδριο τον Δεκέμβριο του 1935

2)  Η θέση του 1949

3)   Το Γενάρη του 1949, η 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, με εισήγηση του Ζαχαριάδη, για λόγους τακτικής, επανέρχεται στην παλιά θέση για «ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη». Η θέση αυτή ήταν λαθεμένη, αφού δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα, και αποσύρθηκε λίγους μήνες αργότερα.

Οι συγκρούσεις του ΚΚΕ και του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ

Και βέβαια δεν αναφέρουν ποτέ οι  «ειδικοί» ότι το ΚΚΕ και το ΕΑΜ_ΕΛΑΣ  σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής, υπερασπίστηκαν την ακεραιότητα και την εθνική κυριαρχία, ότι το καλοκαίρι του 1944, επειδή κάποια τάγματα Σλαβόφωνων που υπάγονταν στον ΕΛΑΣ δεν υπάκουαν σ' αυτόν, αλλά στους Γιουγκοσλάβους του Τίτο, ο ΕΛΑΣ αναγκάστηκε να τα απομακρύνει προς το γιουγκοσλαβικό έδαφος
Έτσι οι Γιουγκοσλάβοι,  εξαπέλυσαν κατηγορίες για εθνικιστική συμ­περιφορά των Ελλήνων κομμουνιστών,
Ότι ο Γραμματέας της Κ.Ε. του ΚΚΕ Γ. Σιάντος, είχε ζητήσει από τα κομματικά στελέχη να αντιμετωπίζουν με δυσπιστία και ιδιαίτερη περίσκεψη όλες τις σερβικές προτάσεις.
Ότι εμπόδισε την ευχέρεια σερβικών μονάδων να κινούνται σε ελληνικό έδαφος υπό το πρόσχημα της κοινής αντιστασιακής δράσης των δύο χωρών.
Ότι σε περιπτώσεις όπου σλαβομακεδονικά στοιχεία με την υποκίνηση Βουλγάρων αξιωματικών προέβαιναν σε επιδεικτικούς εξοπλισμούς σλαβομακεδονικών χωριών, ο ΕΛΑΣ προχωρούσε σε αιφνιδιαστικά κτυπήματα με σκο­πό να περιορίσει τη δράση των κομιτατζήδων, αλλά και να δείξει στον άμαχο πληθυσμό ότι οι αυτονομιστές δεν θα έχαιραν καμιάς ανοχής
Ότι ο ΚΚΕ επέτρεψε την ίδρυση του Σλαβομακεδονικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΣΝΟΦαν ο αυτονομιστής αυτός ήταν τε­λικά πράκτορας της Οχράνας και του Βούλγαρου Κάλτσεφ.

Τι έκαναν τα αστικά κόμματα

Τα αστικά κόμματα που κυβέρνησαν,
Α)Υπέγραψαν την  Συνθήκη του Βουκουρεστίου (βενιζέλος) με την οποία καθορίστηκαν τελεσίδικα τα σύνορα των βαλκανικών χωρών.
Από το γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας, η Ελλάδα πήρε το 51,57%, η Σερβία το 38,32% και η Βουλγαρία το 10,11%. Ας σημειωθεί ότι η νότια περιοχή, που περιήλθε στην Ελλάδα, ταυτιζόταν περίπου με τα όρια: Της λεγόμενης «ιστορικής» Μακεδονίας των κλασικών χρόνων, με μόνη διαφορά ότι μια μικρή λωρίδα παρέμεινε στη σερβική και βουλγαρική περιοχή.
Β) Ανέχτηκαν την πολιτική του Τίτο οι μετεμφυλιακές ελληνικές κυβερνήσεις και την υπέθαλψαν οι ιμπεριαλιστές, γιατί, μετά τη σύγκρουσή του με τη Σοβιετική Ενωση, μια τέτοια πολιτική εξυπηρετούσε τα σχέδιά τους για τη δημιουργία προβλημάτων στην περιοχή.
Γ) Οι ευθύνες των ελληνικών κυβερνήσεων (τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ), αλλά και των άλλων πολιτικών δυνάμεων, πλην ΚΚΕ, είναι τεράστιες, μιας και συνταυτίστηκαν με την πολιτική του ιμπεριαλισμού.
Ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας αναζωπύρωσε, μ' έναν τρόπο, το «Μακεδονικό ζήτημα», κυρίως σε ό,τι αφορά τις σχέσεις της χώρας μας με την ΠΓΔΜ, την έξαρση του εθνικισμού, αλλά και προβλήματα που δημιουργήθηκαν στην περιοχή μας.

Η συμφωνία ως αποτέλεσμα πιέσεων

Την ώρα που γράφονταν τα παραπάνω σχόλια, ολοκληρώθηκε το παζάρι για την επίλυση του ονοματολογικού της γειτονικής χώρας και ανακοινώθηκε η συμφωνία  για να προλάβουν τα ευρωατλαντικά χρονοδιαγράμματα προκειμένου να ενταχθεί η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και να πάρει σειρά για ένταξη στην ΕΕ.
Η συμφωνία προβλέπει την ονομασία «Βόρεια Μακεδονία» (Severna Makedonija). Προβλέπει και άλλα θα δούμε όμως πως θα προχωρήσουν… παραμένει στον αέρα μέχρι να ολοκληρωθεί το χρονοδιάγραμμα και η διαδικασία που προβλέπει η συμφωνία.

Με μια πρώτη ανάγνωση:
Με την συμφωνία παραμένει το «σπέρμα» του αλυτρωτισμού, που έγκειται στην αποδοχή από την ελληνική κυβέρνηση των θέσεων της κυβέρνησης της FYROM περί «Μακεδόνα πολίτη» και «Μακεδονικής γλώσσας».
Σύμφωνα με τη μαρξιστική αντίληψη «Εθνος είναι ιστορικά διαμορφωμένη σταθερή κοινότητα ανθρώπων, που εμφανίστηκε πάνω στη βάση της κοινότητας της γλώσσας, του εδάφους, της οικονομικής ζωής και της ψυχοσύνθεσης που εκδηλώνεται στην κοινότητα του πολιτισμού». Με βάση αυτήν την αντίληψη, δεν υπάρχει μακεδονικό έθνος (και αντίστοιχα ύπαρξη μακεδονικής εθνικής μειονότητας, ως κομμάτι αυτού του έθνους που έμεινε έξω από τα σύνορά του). Ενας ακόμη λόγος που υποστηρίζουμε κάτι τέτοιο είναι και το γεγονός ότι τυχόν αναγνώριση «μακεδονικής» εθνικής μειονότητας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, θα αποτελέσει, έτσι κι αλλιώς, το πρώτο βήμα για την αμφισβήτηση των συνόρων και του εδαφικού status στην περιοχή (κάτι, άλλωστε, που ορισμένοι το λένε ανοιχτά).
Η συμφωνία αναγνωρίζει τη γλώσσα της ΠΓΔΜ ως «μακεδονική ». στην πραγματικότητα πρόκειται για μία Σερβο-Βουλγαρική γλώσσα.  Η γλώσσα αυτή, με τεχνητό καθαρώς τρόπο, από ομάδα γλωσσολόγων που συγκροτήθηκε επί τούτω «εκσερβίστηκε» (!), εισήχθησαν δηλαδή σε αυτήν λεξιλόγιο και γραμματικά στοιχεία από τις γύρω περιοχές που μιλούσαν Σερβικά, ώστε να μειωθεί ο βουλγαρικός γλωσσικός χαρακτήρας της και να αποκτήσει σερβική γλωσσική μορφή, που ήταν απαίτηση της Ενωμένης Σερβίας τού Τίτο, της Γιουγκοσλαβικής δηλαδή Δημοκρατίας.

Κώστας Πινέλης

Κιλκίς 13-6-2018
 
(Δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες του Κιλκίς (Ειδήσεις) και "Πρωϊνή")

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου