Πανό του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην Ακρόπολη για τους πρόσφυγες

Δύο μεγάλα πανό σήκωσαν στην Ακρόπολη, νωρίς σήμερα το πρωί, δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ σε ένδειξη αλληλεγγύης στους πρόσφυγες.

Τα πανό είναι γραμμένα στα ελληνικά και τα αγγλικά, με το σύνθημα: «ΕΕ και ΝΑΤΟ κάνουν τη Μεσόγειο θάλασσα νεκρών. Να σταματήσει τώρα το έγκλημα. Αλληλεγγύη και άμεσα μέτρα στήριξης των προσφύγων».

Στην Ακρόπολη ανεμίζουν κόκκινες σημαίες από τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, ενώ διαβάζεται με ντουντούκα κείμενο στα ελληνικά και τα αγγλικά. Επίσης, στην είσοδο της Ακρόπολης μοιράζεται ανακοίνωση. 

Δ. Κουτσούμπας: Ο λαός μας δεν πρέπει να εξοικειωθεί με τις καθημερινές εικόνες των νεκρών προσφύγων, των πνιγμένων παιδιών στο Αιγαίο
Δεν έχουν τελειωμό οι τραγωδίες με πρόσφυγες και μετανάστες στο Αιγαίο. Ανθρωποι πνίγηκαν, μεταξύ αυτών μικρά παιδιά, σε διαφορετικά περιστατικά ανοιχτά της Σάμου, της Λέσβου και του Αγαθονησίου.
«Ο λαός μας δεν πρέπει να εξοικειωθεί με τις καθημερινές εικόνες των νεκρών προσφύγων, των πνιγμένων παιδιών στο Αιγαίο. Να εμποδίσει κάθε σχέδιο που μετατρέπει τη χώρα σε σταθμό εγκλωβισμένων προσφύγων», δήλωσε, μεταξύ άλλων, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Βίντεο με τη δήλωση του Δ. Κουτσούμπα για το δράμα των προσφύγων 

Στάλιν: Μεγαλοφυής και ακλόνητος στρατηλάτης, οργανωτής, καθοδηγητής

Στάλιν: Μεγαλοφυής και ακλόνητος στρατηλάτης, οργανωτής, καθοδηγητής και αρχιτέκτονας της λαμπρής νίκης  επί του χιτλεροφασισμού.

Το όνομά του συνδέθηκε με τη δημιουργία της Μεγάλης Σοβιετικής Ένωσης, με τις λαμπρές σελίδες, αλλά και τις δύσκολες στιγμές της σοσιαλιστικής οικοδόμησης

Oι αστοί ιστορικοί και δημοσιολόγοι, που  αποτελούν μοχλούς της ταξικής πάλης της αστικής τάξης ενάντια στην εργατική τάξη, του καπιταλισμού ενάντια στο σοσιαλισμό, στο ιδεολογικοπολιτικό επίπεδο και ο αστικός Τύπος, όταν τους δοθεί η ευκαιρία - μερικές δε φορές και χωρίς καμία ευκαιρία - χύνουν το δηλητήριό του αντικομμουνισμού με προμετωπίδα τον αντισταλινισμό. Αυτό γίνεται  ιδιαίτερα προς τη νέα γενιά, ποντάροντας στο ότι μπορούν με τη συστηματική παραχάραξη της Ιστορίας να ξεριζώσουν την ιστορική μνήμη για να δικαιολογούν τα εγκλήματα, είτε  του ιμπεριαλισμού (πόλεμοι και όχι μόνο), είτε των φασιστικών δυνάμεων είτε των λεγόμενων δημοκρατικών.

Για παράδειγμα η 60^η επέτειος από τον θάνατο του Ιωσήφ Βισαριόνοβιτς Τσουκασβίλι-Στάλιν (η καρδιά του μεγάλου μπολσεβίκου επαναστάτη έπαψε να χτυπά στις 5 Μάρτη 1953) έγινε μια ακόμη αφορμή για τους ιστορικούς, δημοσιολόγους, εθνολόγους για τη γνωστή πια επίθεση σε μια ιστορική προσωπικότητα που έπαιξε καθοριστικό ιστορικό ρόλο. Αυτό δεν είναι τυχαίο.  Ο Στάλιν ήταν ηγέτης του πρώτου στον κόσμο σοσιαλιστικού κράτους. Και αυτό είναι το κύριο. Οι αστοί ιστορικοί και δημοσιολόγοι αποτελούν μοχλούς της ταξικής πάλης της αστικής τάξης ενάντια στην εργατική τάξη, του καπιταλισμού ενάντια στο σοσιαλισμό, στο ιδεολογικοπολιτικό επίπεδο.

                                         Εμψυχωτική ομιλία του Στάλιν

Το όνομα του Ι. Β. Στάλιν συνδέθηκε αναπόσπαστα με τις λαμπρές σελίδες αλλά και δύσκολες στιγμές στην ιστορία της Σοβιετικής Ενωσης και της σοσιαλιστικής οικοδόμησης δεδομένου ότι ο ίδιος ηγήθηκε της σοβιετικής εξουσίας και του ΚΚ σε μια σημαντική περίοδο, σχεδόν 30 χρόνων, από το 1924 έως το 1953, στην οποία περιλαμβάνονται από το τέλος του εμφύλιου πολέμου, την εφαρμογή της πολιτικής της ΝΕΠ, την αντιμετώπιση των οπορτουνιστικών ταλαντεύσεων και παρεκκλίσεων σε σχέση με το ζήτημα του αν μπορεί να οικοδομηθεί ο σοσιαλισμός στην ΕΣΣΔ, έως την εκβιομηχάνιση της παραγωγής και την κολεκτιβοποίηση της αγροτικής παραγωγής, την όξυνση της ταξικής πάλης και τη συντριβή των δυνάμεων της «πέμπτης φάλαγγας» στο εσωτερικό της χώρας τη δεκαετία του 1930, το Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο και νίκη ενάντια στο φασισμό που είχε ως αποτέλεσμα τις αντίστοιχες νίκες του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος στις Λαϊκές Δημοκρατίες της Ανατολικο-Κεντρικής Ευρώπης.

Στην Σοβιετική Ένωση από την εποχή του Στάλιν είχαν λυθεί :
1. -. Στέγη για όλους τους πολίτες
2. Εργασία για όλους
3. Παιδεία για όλους
4. Πολιτισμός και ψυχαγωγία για όλους
5. Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλο τον λαό
6. Μια κοινωνία με ρυθμούς ανάπτυξης 16% ετησίως που καμία καπιταλιστική χώρα δεν έχει φτάσει αυτό το επίπεδο
7. Είχε όλο τον λαό μαζί του γιατί τα όνειρά του τα έκανε πράξη
• Επίσης καλλιέργησε στον Σοβιετικό λαό τις μεγάλες αρετές
της αλληλεγγύης, αυτοθυσίας, αγωνιστικότητας, άμιλλας
και δικαιοσύνης για το γενικό καλό, στοιχείο που οι
αρχαίοι Έλληνες το ονομάζουν αρετή.
Ο παραμερισμός, η συσκότιση αυτών των εμπειριών χρειαζόταν μια ισχυρή προπαγάνδα, που φαινομενικά θα διαχώριζε τον αντικομμουνισμό από τον αντισταλινισμό. Ακριβέστερα, η αντισταλινική προπαγάνδα για να πείσει σε βάθος και έκταση έπρεπε να εμφανίζεται από θέσεις υπεράσπισης του μαρξισμού - λενινισμού, της ανάπτυξης του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, της κάθαρσης του κόμματος από τις "σταλινικού" τύπου στρεβλώσεις.

«Ετσι, τα χαρακτηριστικά της ιστορικής φυσιογνωμίας και διαδρομής του Στάλιν ζωγραφίστηκαν ως: Ενός αδίστακτου, αυταρχικού ηγέτη, που άσκησε τη βία (βλέπε δίκες, εκτελέσεις) για ν' απαλλαγεί από τους προσωπικούς αντιπάλους του. Μετριότητα, ως προσωπικότητα, χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση και αναπτυγμένη διανοητικότητα, με μόνες ικανότητες διοικητικές - οργανωτικές. Αλλά ακόμα και αυτές τις αμφισβήτησαν σε στρατιωτικό - στρατηγικό επίπεδο, αφού σχεδόν μηδένισαν την προσφορά του στην καθοδήγηση του Μεγάλου Πατριωτικού πολέμου της ΕΣΣΔ. Μεταξύ των άλλων, και γι' αυτό το σκιαγράφημα της προσωπικότητας του Στάλιν παραθέτει στοιχεία δυτικών και ανατολικών πηγών το "Μια άλλη ματιά στον Στάλιν".

Ακριβώς αντίθετη απ’ αυτήν ήταν η εικόνα του Στάλιν:

Ο Γεωργιανός Ιωσήφ Στάλιν εντάσσεται από νεαρή ηλικία σε παράνομο μαρξιστικό όμιλο στην Υπερκαυκασία. Στο Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας (ΣΔΕΚΡ) συμμετέχει, από την ίδρυσή του, το 1898. Μελετάει τα έργα των Μαρξ, Ενγκελς, Λένιν και Πλεχάνοφ. Παίρνει μέρος στην έκδοση μαρξιστικών εφημερίδων στην Υπερκαυκασία και στην προπαγάνδιση του μαρξισμού στους εργάτες της περιοχής. Μέλος της Επιτροπής του ΣΔΕΚΡ Τιφλίδας, Καυκασιανής Ενωσης και Μπακού, στηρίζει τις λενινιστικές ιδέες για το κόμμα, την τακτική και τη στρατηγική του και παίρνει μέρος στην Επανάσταση του 1905 - 1907.

Στα 1912, ο Στάλιν έγραψε το βιβλίο «Ο μαρξισμός και το εθνικό ζήτημα», που είναι από τα πιο σημαντικά μαρξιστικά έργα, για ένα από τα πιο δύσκολα στην επίλυσή τους προβλήματα, όπως είναι το εθνικό ζήτημα και είναι το σημεντικότερο παγκόσμια για το θέμα αυτό..

Ο Ι. Β. Στάλιν είχε πολύτιμη και καθοριστική συμβολή τόσο στο πεδίο της πρακτικής της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, όσο και σε ζητήματα της κοσμοθεωρίας του μαρξισμού - λενινισμού. Συνέβαλε αποφασιστικά στο να ανοίξουν, με ευθύνη του ΚΚ (μπ.), συζητήσεις σε σχέση με θεωρητικά ζητήματα της πολιτικής οικονομίας του σοσιαλισμού, για το εθνικό ζήτημα, για τα ζητήματα της γλωσσολογίας και πολλά άλλα.

 

Μετά το χάος του εμφυλίου, ζωτική ανάγκη για τη χώρα ήταν η εδραίωση της σταθερότητας, που σήμαινε ότι ηγέτης έπρεπε να γίνει ένας άνθρωπος ο οποίος αποπνέει δύναμη, σιγουριά, αξιοπιστία και ακατάλυτη εξουσία. Η καυκάσια μορφή, η από φύσει βραδύτητα στις κινήσεις του Στάλιν, ήταν ό,τι έπρεπε τη δεδομένη στιγμή. Ο πρώτος υπουργός Βιομηχανίας Πετρελαίου της σταλινικής ΕΣΣΔ, Νικολάι Μπαϊμπακόφ, αναφέρει στα απομνημονεύματά του: «Μπήκα, και σταμάτησα. Κοιτάζω, στέκεται ο Στάλιν ο Ανώτατος Διοικητής, με πλάτη πάντως προς εμένα. Πλησιάζω,   δεν αποφασίζω να βήξω. Τον παρατηρούσα, πώς είναι. Ντυμένος ήταν με ένα γκρι φρεντς και μαλακές μπότες, πολύ ταπεινά για το πρώτο πρόσωπο του κράτους...».

Ο Αρτιόμ Σεργκέγεφ, γιος του στενού φίλου και συνεργάτη του Στάλιν, Φιόντορ Σεργκέγεφ, διηγήθηκε στη δημοσιογράφο και συγγραφέα Εκατερίνα Γκλούσικ στις «Κουβέντες για τον Στάλιν» (η συνέντευξη αυτή υπό μορφή φιλικής κουβέντας δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Závtra το 2006): «Μια φορά ο Στάλιν γύρισε σπίτι, όπου κρεμόταν ένα καινούριο στρατιωτικό παλτό. Βλέποντάς το, αυτός ρώτησε: “Και το παλτό που φόραγα, που είναι;”. Του απαντούν, ότι μάλλον δεν υπάρχει πια. Ευθύς αυτός ξέσπασε: “Με δημόσια χρήματα θα μπορούσα κάθε εβδομάδα να αλλάζω παλτό. Θα μπορούσα να φορέσω το παλιό ένα χρόνο ακόμη. Και, εν πάση περιπτώσει, ας με ρωτούσατε, αν χρειάζομαι καινούριο”. Η επίπληξη ήταν σοβαρή».

Στο Κομμουνιστικό Κόμμα υπήρχε μια άτυπη στολή, η οποία είχε ως βάση το στρατιωτικό χιτώνιο ή πουκάμισο. Οι «στρατιώτες της επανάστασης», όπως αυτοαποκαλούνταν τα κομματικά στελέχη της εποχής, φορούσαν ημιστρατιωτική ενδυμασία, όχι μόνο για ιδεολογικούς λόγους. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς προηγουμένως, πριν βρεθούν στα κυβερνητικά γραφεία, πολεμούσαν στα μέτωπα του Α΄ Παγκοσμίου, μετά διεύθυναν την επανάσταση, και αργότερα διοικούσαν τα τμήματα του Κόκκινου στρατού ή πραγματοποιούσαν πολιτικό έργο τον καιρό του εμφυλίου. Το στρατιωτικό πουκάμισο, τους ήταν πολύ φιλικό -και λογικό- από οποιοδήποτε πολιτικό κοστούμι.

Από το 1938 όμως, τα κοστούμια των ανώτερων αξιωματούχων της χώρας, μεταξύ αυτών και ορισμένες στολές του Στάλιν, ράβονταν στο Κεντρικό Στρατιωτικό Εργαστήριο Ραπτικής το οποίο ήταν επιφορτισμένο με τη δημιουργία νέων τύπων στολών για τους στρατηγούς του Κόκκινου στρατού. Το εργαστήριο υφίσταται μέχρι σήμερα με την ονομασία «43η Κεντρική πειραματική επιχείρηση ραπτικής». Ο Στάλιν εξέταζε προσωπικά όλες τις δημιουργίες των στρατιωτικών μόδιστρων, μέχρι και τα κουμπιά.

Αλλά και στο σπίτι προτιμούσε την απλότητα. Ο Αρτιόμ Σεργκέγεφ θυμάται: «Στο σπίτι κυκλοφορούσε με απλά πάνινα παντελόνια, λινό σακάκι, το οποίο καμιά φορά έβγαζε και έμενε με ένα βαμβακερό πουκάμισο που έμοιαζε με στρατιωτικό. Με πολιτικό κοστούμι δεν τον είδα ποτέ. Στις διακοπές φορούσε ένα λινό σύνολο, το οποίο αποτελούσαν ένα σακάκι τύπου μιλιτέρ, το οποίο μερικές φορές το ξεκούμπωνε, και από μέσα λευκό πουκάμισο».

Απ’ όλα τα καλύμματα κεφαλής, ο Στάλιν προτιμούσε κασκέτο με χαμηλό ισομερές σε όλη την περίμετρό του άνω μέρος. Καθένα από τα καπέλα του ήταν χειροποίητα και φτιάχνονταν μόνον όταν είχε φθαρεί πλέον το προηγούμενο. Αν κατά τη δοκιμή του νέου ο Στάλιν έβρισκε κάποια ελαττώματα, τότε απλώς κρατούσε το παλιό.

Όταν ο Στάλιν απέκτησε τους τίτλους του στρατηγού της Σοβιετικής Ένωσης και του αρχιστράτηγου, η φαντασία των σχεδιαστών συγκρούστηκε πάνω στο «σπαρτιατικό» γούστο του ηγέτη. Η αρχική εκδοχή της στολής, χρώματος τιρκουάζ της θάλασσας, πλούσια στολισμένης με χρυσά κεντήματα και με κόψιμο ουσιαστικά ίδιο μ’ εκείνο των στολών των αρχών του 19ου αιώνα, απορρίφθηκε από το στάδιο ακόμη της παρουσίασής της και στάλθηκε στο μουσείο, όπου και φυλάσσεται μέχρι σήμερα.

Για τον Στάλιν τελικά έραψαν μια αυστηρή στολή-φρεντς ανοιχτού γκρι χρώματος με χαμηλό γιακά (ο αρχικός όρθιος γιακάς-κολάρο αποδείχθηκε άβολος γι’ αυτόν), με τις κλασσικές τέσσερις τσέπες και τις επωμίδες του στρατηγού. Το συνόδευε παντελόνι με σιρίτια που κάλυπτε τις μπότες, και γενικά η όλη ενδυμασία έδειχνε εντυπωσιακή και συνάμα σοβαρή. Αυτή ήταν η δική του άποψη για το αυτοκρατορικό στυλ, το ταυτόχρονα δηλαδή συγκρατημένο και ξεχωριστό, αυστηρό και μεγαλειώδες».

Η Οπορτουνιστική στροφή του ΚΚΣΕ, μετά το 20^ο Συνέδριο, καθίσταται σύμμαχος της αντικομουνιστικής   εκστρατείας σπίλωσης του Στάλιν

Δυστυχώς, στην εκστρατεία σπίλωσης του έργου του Ι. Β. Στάλιν η αστική τάξη βρήκε ανέλπιστο σύμμαχο στο πρόσωπο της οπορτουνιστικής μερίδας του ΚΚΣΕ που επικράτησε με σημείο καμπής το 20ό Συνέδριο του 1956 που παρέσυρε σ’ αυτό και το ΚΚΕ για πολλά χρόνια και άλλα κομμουνιστικά κόμματα. Με πρόσχημα τη λεγόμενη προσωπολατρία επιχειρήθηκε η συκοφάντηση του ρόλου του Ι. Β. Στάλιν ως ηγέτη του ΚΚ (μπ.) της ΕΣΣΔ. Βεβαίως, στόχος αυτής της επίθεσης δεν ήταν το πρόσωπο, αλλά οι πολιτικές επιλογές στις οποίες πρωτοστάτησε και ηγήθηκε. Η σκουριά της οπορτουνιστικής αντίληψης και πρακτικής, που υπονόμευσε από τα μέσα την πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και οδήγησε στις αντεπαναστατικές ανατροπές του 1989-1991, έμοιαζε για δεκαετίες να καλύπτει τα πάντα.

Ο Τσόρτσιλ για τον Στάλιν...

Επειδή ορισμένοι, ανάμεσά τους και κάποιοι καιροσκόποι (οπορτουνιστές) λεγόμενοι αριστεροί, ταυτίζουν τον Στάλιν με τον Χίτλερ, τους θυμίζω, λοιπόν, τι έλεγε για τον Στάλιν ο Τσόρτσιλ. Ο Τσόρτσιλ, μεγάλος πολέμιος του κομμουνισμού, μιλώντας στη Βουλή των Λόρδων, με την ευκαιρία των 80 χρόνων από τη γέννηση του Στάλιν , είπε:

«Το μεγάλο ευτύχημα για τη Ρωσία ήταν ότι στα χρόνια των δυσκολότατων δοκιμασιών επικεφαλής της χώρας ήταν ο μεγαλοφυής και ακλόνητος στρατηλάτης Ι.Β. Στάλιν. Ήταν ο πιο επιφανής, επιβεβλημένη, αξιοσέβαστη προσωπικότητα στη ρευστή και σκληρή εποχή της περιόδου εκείνης, στην οποία κύλησε η ζωή του.

Ο Στάλιν ήταν άνθρωπος ασυνήθιστης ενέργειας, πολυμορφωμένος και ακατάβλητης ισχυρής θέλησης. Δριμύς, σκληρός και αμείλικτος συζητητής, σε σημείο που, παρά τη μαθητεία μου στο Βρετανικό Κοινοβούλιο, μου ήταν αδύνατο να τον αντιμετωπίσω. Ο Στάλιν πριν απ' όλα κατείχε σε μεγάλο βαθμό το αίσθημα του χιούμορ και του σαρκασμού, την ικανότητα να αντιλαμβάνεται ακριβώς τον συνομιλητή του και να εκφράζει τη σκέψη του.

Τους λόγους του ο Στάλιν τους έγραφε μόνος του. Στα έργα του αντηχούσε πάντα η εκτελεστική δύναμη. Η δύναμη αυτή ήταν τόσο μεγάλη, ώστε αναδείχτηκε σε ανεπανάληπτο ηγέτη των καθοδηγητών των κρατών όλων των εποχών και όλων των λαών.

Ο Στάλιν προξενούσε μεγαλειώδικη εντύπωση. Η επιρροή του στους ανθρώπους ήταν ακαταμάχητη. Όταν έμπαινε στην αίθουσα συνεδριάσεων της Διάσκεψης της Γιάλτας όλοι εμείς σηκωνόμασταν όρθιοι σαμπώς να μας πρόσταζε κανείς και είναι αξιοπερίεργο και ανεξήγητο γιατί στεκόμασταν σε στάση προσοχής.

Διακατέχονταν από βαθιά, απαλλαγμένη από κάθε πανικό, λογική και συνετή σοφίας. Ήταν ανυπέρβλητος τεχνίτης να βρίσκει στις δύσκολες στιγμές διέξοδο και από τις πιο αδιέξοδες καταστάσεις. Επιπλέον ο Στάλιν στις πιο κρίσιμες στιγμές όπως και σε στιγμές θριάμβου ήταν το ίδιο συγκρατημένος και ποτέ δεν υπέκυψε σε φαντασιώσεις. Ήταν μια ασυνήθιστα πολυσύνθετη προσωπικότητα.

Ο Στάλιν δημιούργησε και καθυπόταξε μια τεράστια αυτοκρατορία. Ήταν ο άνθρωπος ο οποίος εκμηδένισε τον εχθρό του με τη βοήθεια του ίδιου του εχθρού του. Μάλιστα ανάγκασε κι εμάς, που μας ονόμαζε ιμπεριαλιστές να πολεμήσουμε ενάντια στους ιμπεριαλιστές.

Ο Στάλιν υπήρξε ο μέγιστος, απαράμιλλος δικτάτορας, ο οποίος παρέλαβε τη Ρωσία με ξύλινο αλέτρι και την άφησε μια πυρηνική υπερδύναμη.

Όχι, ότι και να λένε γι' αυτόν, η ιστορία και οι λαοί τέτοιους ανθρώπους δεν τους ξεχνούν».

Μεταξύ των ένθερμων υποστηρικτών του Στάλιν συγκαταλέγεται και ο ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρωσίας, Γκενάντι Ζιουγκάνοφ, ο οποίος ισχυρίζεται ότι πολλά από τα μεγάλα επιτεύγματα του σοβιετικού λαού την εποχή του Στάλιν, θα πρέπει να αποδοθούν στην αποτελεσματική καθοδήγησή του.

"Η εκβιομηχάνιση, η νίκη στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο [έτσι αποκαλούν οι Ρώσοι τον κολοσσιαίο αγώνα της Σοβιετικής Ένωσης ενάντια στη ναζιστική Γερμανία], η ανακάλυψη του ατόμου, η ανάπτυξη της πυρηνικής τεχνολογίας, οι πρώτες διαστημικές πτήσεις και άλλες επιχειρήσεις, μαζί και η αίγλη της υπερδύναμης της ΕΣΣΔ, θα παραμείνουν στη μνήμη των ανθρώπων για πάντα", έγραφε ο Ζιουγκάνοφ στην ιστορική εφημερίδα του κόμματός του, την Πράβντα, το 2009, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι "ο επαναστάτης και ο Ρώσος πατριώτης είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με το όνομα του Στάλιν."

Υπέρ του Στάλιν παραμένουν οι μισοί Ρώσοι

 

Σε υψηλά επίπεδα παραμένει ο αριθμός των υποστηρικτών του Στάλιν, σύμφωνα με δημοσκόπηση που έγινε  στις 5 Μαρτίου 2013 εν όψει των εορτασμών για την 60η επέτειο από τον θάνατο του σοβιετικού ηγέτη. Σύμφωνα με τα ευρήματα δημοσκόπησης που διεξήγαγε το ανεξάρτητο κέντρο έρευνας Levada, το 49% τοις εκατό των Ρώσων εξακολουθούν να βλέπουν ως θετικό το ρόλο τoυ σοβιετικού ηγέτη στη ρωσική ιστορία, το 16% μάλλον θετική,  ενώ το 32% πιστεύει ότι έπαιξε αρνητικό ρόλο, Περίπου οι μισοί από τους Ρώσους πολίτες θεωρούν ότι ο Στάλιν διαδραμάτισε θετικό ρόλο στην ιστορία της χώρας  και η δημοτικότητά του διαρκώς αυξάνεται.

Μια νέα έρευνα*, από την εταιρεία Gallup που διενεργήθηκε μεταξύ του Ιούνη και Αυγούστου το 2013 σε 11 χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, έρχεται να επιβεβαιώσει τα παραπάνω. Συγκεκριμένα, το 51% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι η διάλυση της ΕΣΣΔ έβλαψε τα εθνικά συμφέροντα της χώρας τους, ενώ μόλις το 24% θεωρεί πως ήταν θετική.  

Το τηλεοπτικό κανάλι «Ρωσία» σε ψηφοφορία που διεξήγαγε στο πλαίσιο της εκπομπής «Το όνομα της Ρωσίας», πρότεινε στους τηλεθεατές του να επιλέξουν «την πιο σεβαστή, διακεκριμένη και συμβολική προσωπικότητα της ρωσικής ιστορίας». Από τα σχεδόν 4,5 εκατομμύρια των τηλεθεατών, περισσότεροι από 519.000 έδωσαν την ψήφο τους στον Στάλιν. Λίγες περισσότερες έλαβε μόνο ο πρίγκιπας Αλεξάντρ Νέφσκι, ο οποίος απέκρουσε την επίθεση των σταυροφόρων τον 13ο αιώνα, καθώς και ο πρωθυπουργός της Ρωσικής Αυτοκρατορίας Πιότρ Στολίπιν, που θεωρείται ένας από τους κορυφαίους ρώσους μεταρρυθμιστές.

Οι επισκέπτες για την έκθεση προς τιμή Λένιν, Στάλιν

Χιλιάδες λαού, και νεολαίοι επισκέφθηκαν μια έκθεση που το θέμα της είναι «Ο μύθος για τον αγαπημένο ηγέτη», και ξεκίνησε πρόσφατα στο Κρατικό Ιστορικό μουσείο στην Κόκκινη πλατεία. Ποιοί είναι τα κεντρικά πρόσωπα; Μα, ο Λένιν και ο Στάλιν.

Να μερικά από όσα έγραψαν οι επισκέπτες της έκθεσης στο βιβλίο εντυπώσεων:

- «Η μεγαλοφυΐα του Λένιν θα φανεί χρήσιμη ακόμη στο μέλλον αρκετές φορές», - «Οι σημερινοί ένοικοι του Κρεμλίνου είναι ένα τίποτα σε σύγκριση με τους μεγάλους Λένιν και Στάλιν»,.

-Κάποιοι νεαροί κομμουνιστές έγραψαν: «Εμείς, η νέα γενιά μαρξιστών-λενινιστών, εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας στο μουσείο. Οι προσπάθειές σας μας εμπνέουν να συνεχίσουμε να εκπληρώνουμε τις διδαχές του Βλαντίμιρ Ιλίτς. Δεν πειράζει που είμαστε προς το παρόν λίγοι, οι καρδιές μας όμως είναι γεμάτες φλόγα και ο νους μας διψά για γνώση!».

- «Πέθανε ο Στάλιν ο σπουδαιότερος άνθρωπος, που τον αγαπούσαν περισσότερο οι μανάδες, οι πατεράδες κι ο Θεός»

- «Ο επαναστάτης και ο Ρώσος πατριώτης είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με το όνομα του Στάλιν.»

- «Η εκβιομηχάνιση, η νίκη στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο [έτσι αποκαλούν οι Ρώσοι τον κολοσσιαίο αγώνα της Σοβιετικής Ένωσης ενάντια στη ναζιστική Γερμανία], η ανακάλυψη του ατόμου, η ανάπτυξη της πυρηνικής τεχνολογίας, οι πρώτες διαστημικές πτήσεις και άλλες επιχειρήσεις, μαζί και η αίγλη της υπερδύναμης της ΕΣΣΔ, θα παραμείνουν στη μνήμη των ανθρώπων για πάντα»

Βολγκογκράντ: Θα ονομάζεται Στάλινγκραντ για έξι ημέρες το χρόνο

Μετά την απόφαση των δημοτικών αρχών του Βολγκογκράντ, να ονομάζεται η πόλη Στάλινγκραντ κατά τις ημερομηνίες των επετείων του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, αναζωπυρώθηκαν και οι συζητήσεις σχετικά με τη θέση του Στάλιν στην ιστορία.

Μέχρι στιγμής την ιδέα για μόνιμη μετονομασία έχουν υποστηρίξει επίσημα περίπου 50.000 πολίτες. Τον συγκεκριμένο αριθμό υπογραφών για την αλλαγή του ονόματος από Βολγκογκράντ σε Στάλινγκραντ συγκέντρωσαν ακτιβιστές της «Ένωσης Ρώσων πολιτών» και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ρωσίας, οι οποίοι την παραμονή των εορταστικών εκδηλώσεων τις παρέδωσαν στο γραφείο του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν.

Ο επικεφαλής του ΚΚ Ρωσίας στο περιφερειακό συμβούλιο του Βολγκογκράντ, Νικολάι Πάρσιν, ισχυρίστηκε ότι η επιστροφή στην πόλη του ονόματος Στάλινγκραντ, δεν αποτελεί κάποιο είδος αφοσίωσης σε ονόματα. Όπως, είπε  «Σε ολόκληρο τον κόσμο, όταν μιλούν για το Στάλινγκραντ, εννοούν συγκεκριμένα τα ιστορικά γεγονότα των ετών 1942-1943. Στην Ευρώπη, προς τιμήν του Στάλινγκραντ, έχουν ονομαστεί έτσι ξενοδοχεία και εστιατόρια. Επομένως από αυτή την άποψη υστερούμε σε σχέση με την Ευρώπη».

Την ημέρα του εορτασμού της νίκης στη μάχη του Στάλινγκραντ, οι οπαδοί του Στάλιν βγάζουν στους δρόμους του Βολγκογκράντ, της Αγίας Πετρούπολης και της Τσιτά, τα «λεωφορεία του Στάλιν», τα οποία είναι στολισμένα με πορτρέτα του τελευταίου. Στο Βολγκογκράντ κυκλοφορούν πέντε τέτοια λεωφορεία, και θα πραγματοποιούν τις διαδρομές τους έως την 9η Μαΐου, δηλαδή την Ημέρα της νίκης στον Μεγάλο Πατριωτικό πόλεμο. Οι εκδηλώσεις αυτές πραγματοποιούνται από την 9η Μαΐου του 2011.

 Η Σοβιετική Ένωση επί Στάλιν

 Ο Στάλιν και οι Έλληνες

Η μαύρη προπαγάνδα που διεξάγεται σήμερα γύρω από τη λεγόμενη «γενοκτονία των Ελλήνων επί Στάλιν» αποτελεί ένα από τα πλέον αγαπημένα και πολυδιαφημιζόμενα μοτίβα της σταλινολογίας. Στο στόχαστρό της δε βρίσκονται απλά οι μνήμες και οι συνειδήσεις των Ελληνοποντίων της πρώην ΕΣΣΔ (ως επί το πλείστον προσφύγων, που κατέφυγαν στη χώρα μας εξαιτίας των εθνικιστικών συγκρούσεων ή της δεινής οικονομικής κατάστασης, που τους κληροδότησε η ανατροπή του σοσιαλισμού και η παλινόρθωση του καπιταλισμού). Στη μέγκενη της αντικομμουνιστικής αναθεώρησης της Ιστορίας τοποθετούνται συνολικά οι μνήμες και οι συνειδήσεις των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Και πρώτα απ’ όλα των νεότερων γενεών, οι οποίες δεν έχουν ζώσα μνήμη του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, της κολοσσιαίας προσφοράς του στην ανθρωπότητα, στους αγώνες των εργαζομένων απανταχού της Γης για δικαιώματα και ελευθερίες, στην πάλη των εθνικοαπελευθερωτικών και αντιαποικιακών κινημάτων ενάντια στον ιμπεριαλιστικό ζυγό, στις επεμβάσεις, στους πολέμους. Των γενεών εκείνων, δηλαδή, που παρότι μεγάλωσαν και διαπαιδαγωγήθηκαν σε συνθήκες αντεπανάστασης και οπισθοχώρησης του διεθνούς εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος, καλούνται σήμερα – εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης – να οργανώσουν την άμυνα και αντεπίθεσή τους.

Εκεί στοχεύουν οι διάφορες «αναλύσεις», όπως, π.χ., του κ. Βλ. Αγτζίδη, του Ι Τζούχα και άλλων επαγγελματιών αντικομμουνιστών σε εφημερίδες, ημερίδες, κανάλια κ.λ.π.  όπου επανειλημμένα  «καταγγέλλονται» τα «εγκλήματα του σταλινισμού» κατά του σοβιετικού ελληνισμού, τα γνωστά περί «σταλινικής τρομοκρατίας», η οποία δήθεν έπεσε αναίτια και βαριά πάνω στο σοβιετικό ελληνισμό τη δεκαετία του 1930. Μιλάει για «πολιτιστική γενοκτονία» και «φυσική εξόντωση», ιδία των κομμουνιστών Ελλήνων, για απότομο και βάναυσο τέρμα στην έως τότε ανθούσα πορεία των ελληνικών κοινοτήτων στην ΕΣΣΔ, λόγω του ότι ο «σταλινισμός» έκρινε – παράλογα και συλλήβδην – όλες τις μικρές μειονότητες ως «εν δυνάμει ύποπτες». Θέλουν να περάσουν στον κόσμο την ανιστόρητη άποψη ότι ο Στάλιν έτρεφε ένα φυλετικό μίσος ενάντια στους Έλληνες!

Στο άρθρο αυτό δεν θα αναφερθώ σε πολλές λεπτομέρειες αφού πολλές φορές σε προηγούμενα σχόλιά μου έχω αναφερθεί αναλυτικά. Θα θυμίσω μόνο μερικά από αυτά  που είπε ο Στάλιν και ο Ζούκωφ για τους Έλληνες:

Στάλιν: “Λυπάμαι διότι γηράσκω καί δέν θά ζήσω επί μακρόν διά νά ευγνωμονώ τόν Ελληνικόν Λαόν, τού οποίου ή αντίστασις έκρινε τόν 2ον Παγκόσμιον Πόλεμον.”
(Από ομιλία του πού μετέδωσε ο ραδιοφωνικός σταθμός Μόσχας τήν 31 Ιανουαρίου 1943 μετά τήν νίκη τού Στάλιγκραντ καί τήν συνθηκολόγηση τού στρατάρχου Paulus.)
Μόσχα, Ραδιοφωνικός Σταθμός

“Επολεμήσατε άοπλοι καί ενικήσατε, μικροί εναντίον μεγάλων.Σας οφείλουμε ευγνωμοσύνη, διοτι εκερδίσαμε χρόνο γιά να αμυνθούμε. Ως Ρώσοι καί ως άνθρωποι σας ευχαριστούμε”.
(Οταν ο Χίτλερ επετέθη κατά τής Ε.Σ.Σ.Δ.) 

  “Όταν νικήσουμε, θα μπούμε στη Βουλγαρία ως τιμωροί, στη Γιουγκοσλαβία ως ελευθερωτές και στην Ελλάδα ως προσκυνητές.” (από λόγο του Στάλιν)

 “Εάν ό Ρωσικός λαός κατόρθωσε να ορθώσει αντίσταση μπροστά στίς πόρτες τής Μόσχας, νά συγκρατήσει καί νά ανατρέψει τόν Γερμανικό χείμαρρο, τό οφείλει στόν Ελληνικό Λαό, πού καθυστέρησε τίς Γερμανικές μεραρχίες όλον τόν καιρό πού θά μπορούσαν νά μας γονατίσουν. Η γιγαντομαχία τής Κρήτης υπήρξε τό κορύφωμα τής Ελληνικής προσφοράς.

” Georgy Constantinovich Joucov, Στρατάρχης τού Σοβιετικού Στρατού:

 (Απόσπασμα από τά απομνημονεύματά του γιά τόν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.)

 Και ένα τελευταίο: Η αλήθεια είναι πάντα αλήθεια και είναι επαναστατική όπως έλεγε και ο Λένιν. Και είναι πάντως αλήθεια ιστορικά ότι, στην επιμονή του Στάλιν οφείλετε το ότι μας έδωσαν οι σύμμαχοι τα Δωδεκάνησα!

Πηγές-βιβλιογραφία:

1. Αρχείο «Ριζοσπάστη»
2. Έργα Αναστάση Γκίκα δρ Πολιτικών Επιστημών-συνεργάτη του Τμήματος Ιστορίας της Κ.Ε. του ΚΚΕ
3. Όμιλος Φίλων Προβολής του Έργου των Ι.Β. ΣΤΑΛΙΝ & Ν. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ

 Κώστας Πινέλης

 

«Δωρεάν λάβετε, δωρεάν δότε».

Εν ριπή οφθαλμού

«Δωρεάν λάβετε, δωρεάν δότε».

Πολλές και διαρκείς είναι οι καταγγελίες που δεχόμαστε για υπερβολική χρέωση των ναών κατά την τέλεση διαφόρων μυστηρίων. Τελευταία καταγγελία που πήραμε είναι αυτή του Ιερού Ναού των «15 Μαρτύρων». Μάλιστα την καταγγελία συνόδευε η «μαρτυρία» ότι, την αρχική απόφαση της Εκκλησιαστικής Επιτροπής, την διπλασίασε κληρικός του Ναού. Για να διούμε…

  Στην ελληνική νομοθεσία αλλά και σε επίσημα έγγραφα της ελλαδικής Εκκλησίας, όσο και αν ψάξει κανείς δε θα βρει κάποιον όρο που να υποχρεώνει τον Έλληνα πολίτη να καταβάλει ορισμένο ποσό για την τέλεση μυστηρίου σε ιερό ναό. Όμως, το κοινό μυστικό της χρηματικής αμοιβής προς τον ιερό ναό που πραγματοποιείται μυστήριο (γάμος, βάπτιση, μνημόσυνο ή κηδεία), ισχύει εδώ και πολλά χρόνια, Ωστόσο έχει αποτελέσει ουκ ολίγες φορές αντικείμενο διένεξης μεταξύ πιστών και ιερέων, κυρίως στην περίπτωση που το ποσό το οποίο θα ζητηθεί είναι υψηλό. Και σε περίπτωση αντίδρασης λαμβάνουν οι πιστοί την απάντηση «Ό,τι έχετε ευχαρίστηση…»

Όμως το όριο των 100 ευρώ είναι πια κοινό μυστικό στις περιπτώσεις μυστηρίων ότι αποτελεί μονόδρομο. Στους γάμους δε άστα να πάνε…

Σε αυτές τις περιπτώσεις η τιμή μπορεί να φτάσει τα 200 ευρώ, ενώ ο «λογαριασμός» μπορεί να είναι υψηλότερος όταν «ανάψουν όλοι οι πολυέλαιοι» «όταν παραστεί μητροπολίτης» όταν το μυστήριο τελεστεί σε παραλιακό μέρος κ.λ.π. Υπάρχουν περιπτώσεις που ζητήθηκαν 500 ευρώ και μάλιστα με προκαταβολή 200 ευρώ!  

Βέβαια τα μυστήρια έχουν κάποιο κόστος για τη λειτουργία του ναού, την απασχόληση του νεωκόρου και την καθαριότητα στη συνέχεια» και οι πιστοί είναι διατεθημένοι από μόνοι τους να καταβάλουν κάποια χρήματα, όμως…

Τι λέει το Ιερό Ευαγγέλιο;

«Οφείλομεν ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν»

«Ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ.»

Ο για πολλά δεχθείς επιθέσεις, ο Φλωρίνης   μακαριστός Αυγουστίνος Καντιώτης, είπε προς τους κληρικούς της Μητρόπολής του:

«Όπως εγώ ο Επίσκοπος έδωσα δωρεάν τις χειροτονίες, έτσι και εσείς ως ιερείς παρέχετε τις υπηρεσίες στο λαό δωρεάν. Δεν θα λαμβάνετε χρήματα. Αρκετά είναι τα χρήματα τα οποία δίνει το κράτος για τη μισθοδοσία σας…»

Ακόμη και ο Πάπας Φραγκίσκος, κατά την διάρκεια ομιλίας του στο Βατικανό, ζήτησε από τους καθολικούς ιερείς να σταματήσουν να ζητούν χρήματα από τους πιστούς για την τέλεση των μυστηρίων.

Τώρα στα καθ’ ημάς για τον ιερό ναό των «15 Μαρτύρων» που αφορούν πρόσφατες διαμαρτυρίες-καταγγελίες.

«Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί Χριστιανοί («αθεόφοβοι»). Κανείτε, που λένε και οι Πόντιοι.

Για τα μνημόσυνα που ακολουθούν τη Θεία Λειτουργία, για παράδειγμα, που δεν επιβαρύνεται ο ναός με παραπάνω έξοδα, που οι πιστοί  ρίχνουν στο παγκάρι του ναού το ποσό που επιθυμούν, γιατί πρέπει να απαιτείτε ποσό 100 ευρώ; Και μάλιστα από χήρες με πενιχρή σύνταξη;

Δεν λαμβάνετε υπόψη τα δεδομένα της εποχής που έχουν αλλάξει, αφού η οικονομική δυσπραγία έχει στρέψει πολλά ζευγάρια από την εκκλησία στο δημαρχείο, με τους πολιτικούς γάμους να παρουσιάζουν αλματώδη αύξηση τα τελευταία χρόνια; Βέβαια, στις περιπτώσεις μυστηρίων όπως οι βαπτίσεις, οι κηδείες και τα μνημόσυνα, η εκκλησία αποτελεί μονόδρομο...

«Ζούμε καθημερινά την ανεργία και την ανέχεια, δεν μπορούμε να έχουμε τέτοιες απαράδεχτα υπέρογκες απαιτήσεις από τους πιστούς.

Μήπως το ρηθέν υπό του Κυρίου, «Δωρεάν λάβετε, δωρεάν δότε», έγινε .

«Δώσων μεν, αλλά άρπαγας;»

 

Κώστας Πινέλης

Δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες «Ειδήσεις» και «Πρωϊνή» του Κιλκίς

ΠΑΜΕ: Όλοι και όλες στα συλλαλητήρια την Πέμπτη 22 Οκτώβρη

ΠΑΜΕ: Όλοι και όλες στα συλλαλητήρια την Πέμπτη 22 Οκτώβρη 

Οργανώνουμε την εργατική λαϊκή απάντηση στο νέο κύμα επίθεσης! Μπορούμε να ανατρέψουμε τις αρνητικές εξελίξεις, να μην συνθηκολογήσουμε στο γκρέμισμα σε ό,τι έχει απομείνει. Να γίνουμε εμείς πρωταγωνιστές των εξελίξεων!

Το ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα αγωνιστικού ξεσηκωμού σε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε την εργατική λαϊκή απάντηση με στόχο την παρεμπόδιση της νέας επίθεσης σφαγιασμού των δικαιωμάτων μας. Με στόχο την κατάργηση των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων, την κάλυψη των απωλειών που είχαμε την περίοδο της κρίσης για τα κέρδη της καπιταλιστικής μεγαλοεργοδοσίας. Με στόχο τη διεκδίκηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, της ζωής που μας αξίζει.

Το ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης σε συνδικαλιστές που πιθανά έχουμε διαφορετικές εκτιμήσεις σε διάφορα ζητήματα, όμως δεν ανεχόμαστε συνδικάτα και Ομοσπονδίες να βρίσκονται κάτω από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό έλεγχο. Μαζί να οργανώσουμε την πάλη!

Απευθύνουμε πρόταση αγωνιστικής απάντησης, κάλεσμα προς όλα τα σωματεία να πάρουν άμεσα αποφάσεις συμμετοχής και να προχωρήσουμε σε δυναμικά συλλαλητήρια στις 22 Οκτώβρη, σε κάθε πόλη.

Να προετοιμαστούμε ταυτόχρονα για ΑΠΕΡΓΙΑ στις 12 Νοέμβρη!

Το τρανό Κιτάπι

 "Το Τρανό Κιτάπι".  

Εάν δεν το καταλάβατε είναι η Συνθήκη του Μάαστριχτ, η συμφωνία-μήτρα όλων των, από το 1992, αντιλαϊκών επιλογών. Με τις υπογραφές των "υπερήφανων" μελών. Επίσημα γνωστή ως Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, θεωρείται η "σημαντικότερη" και "ιστορικότερη" Συνθήκη της Ευρωπαϊκής ηπείρου και η δεύτερη ομοίως σε παγκόσμια κλίμακα μετά εκείνης της ίδρυσης του ΟΗΕ. Ιστορικά δεν υπήρξε ποτέ στην παγκόσμια ιστορία παρόμοια συνθήκη με τόσο πλούσιο οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό περιεχόμενο, που να διατηρούσε ταυτόχρονα και το "ισότιμον" των συμμετεχόντων κρατών.

Η Αμφίπολη, τα ταφικά ευρήματα και οι επιγραφές και τα ονόματα των Θρακών του Παγγαίου

ΘΡΑΚΗ-Ιστορία, Λαογραφία, Μουσική, ήθη και έθιμα

Η Αμφίπολη, τα ταφικά ευρήματα και οι επιγραφές και τα ονόματα των Θρακών του Παγγαίου

Το τελευταίο χρονικό διάστημα ξέσπασε θόρυβος και πολύ συζήτηση ξανάνοιξε για το ταφικό μνημείο της Αμφίπολης (Μεσολακιάς) και την ταυτότητα του νεκρού ή των νεκρών «ενοίκων» του.

Στη σειρά των αφιερωμάτων με τον γενικό τίτλο «Θράκη, Ιστορία, Λαογραφία,  Μουσική, ήθη και έθιμα» που δημοσίευσα στις εφημερίδες του Κιλκίς «Πρωϊνή» και «Ειδήσεις» και στο θέμα: «Οι θησαυροί της Θράκης, στις ανασκαφές της Βουλγαρίας, μιλούν για την αρχαία Ελλάδα» αναφέρονται μεταξύ άλλων και τα εξής:

{«Βλέπουμε όμως ότι η Αρχαία Θράκη καταλάμβανε τις περιοχές από την Πιερία, προς Βορρά τα Σκόπια, την Ναισό (το σημερινό Νις), μέχρι τον Ποταμό Ίστρο (Δούναβι) σε όλο το μήκος του  ανατολικά μέχρι τη νότια Ρουμανία, τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας, τη σημερινή Ανατολική Θράκη που ανήκει στην Τουρκία, τα παράλια του Αιγαίου Πελάγους. Για παράδειγμα οι Κρήστωνες κατοικούσαν στην σημερινή περιοχή του Κιλκίς και οι Μύγδονες στην περιοχή του Λαγκαδά. Όπως έγραψε και ο Ηρόδοτος, ήταν το μεγαλύτερο έθνος μετά τους Ινδούς.

Με την εμφάνιση των Μακεδόνων σε περιοχές της σημερινής Κεντρικής Μακεδονίας, κάποια Θρακικά φύλλα εκτοπίστηκαν ανατολικότερα, αλλά όχι όλα. Κάποια παρέμειναν σε σχέση φόρου υποτέλειας-συμμαχίας με τους Μακεδόνες. Είναι γνωστό ότι Θράκες πελταστές (ονομάστηκαν έτσι από την πέλτη - είδος ασπίδας που κρατούσαν) συμμετείχαν στην εκστρατεία του Μ. Αλεξάνδρου.

Εξ  άλλου η παραμονή θρακικών φυλών στους παλιούς τόπους κατοικίας τους προκύπτει και ιστορικά.

Οι Θρακικές φυλές όπως, οι Οδρύσες, οι Μαίδωνες, οι Δάρδανοι, οι Βέσσωνες, οι Κοιλαδήδες συνέχισαν τις εξεγέρσεις ενάντια στους Ρωμαίους μέχρι την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης και την μεταφορά της πρωτεύουσας της Ρωμαικής αυτοκρατορίας στο παλιό Βυζάντιο. Οι θράκες τότε πρωταγωνίστησαν αφού ο κύριος κορμός της αυτοκρατορίας ήταν η Θράκη και η πρωτεύουσα αυτής στην Θράκη βρισκόταν.

Σε μια τέτοια εξέγερση που είχε η φυλή των Μαίδων της δυναστείας των Σπαρτακιδών με τους Ρωμαίους, συνελήφθη ο Σπάρτακος περίπου το 70 π. χ. . Η φυλή των Μαίδων κατοικούσε στην κοιλάδα του Στρυμώνα, από το ύψος των σημερινών συνόρων με τη Βουλγαρία και την πόλη Σαντάσκι μέχρι την περιοχή του άνω Στρυμώνα στη διαδρομή του στο ελληνικό έδαφος.

Τα παραπάνω ας τα κρατήσουμε για… παρακάτω

Να τι λέει για τα σημαντικότατα ευρήματα ο Ντενίς Ζουραβλιόφ, υπεύθυνος της συλλογής αρχαιοτήτων του Κρατικού Ιστορικού Μουσείου της Βουλγαρίας:

“Συχνά οι Ελληνες συνάδελφοί μας διαφωνούν. Κι' αυτό γιατί λέμε ότι οι θησαυροί αποτελούν τεκμήρια του θρακιώτικου πολιτισμού, σχετικά με την ταυτότητά του, ενώ τα αντικείμενα που περιλαμβάνουν είναι ελληνικά. Ναι, είναι Ελληνικά, αλλά τα συναντάμε στη Θράκη και στη Σκυθία, ενώ δεν εντοπίζουμε  παρόμοια στην Ελλάδα”.

Αλήθεια γιατί δεν εντοπίζουμε τα ίδια στην Ελλάδα; Έ;

Η Αμφίπολη και ο τύμβος Καστά

Η Αμφίπολη ιδρύθηκε από το Θρακικό φύλλο (και όχι το Μακεδονικό όπως λέει στη Βικιπαίδεια) των Ηδονών (και όχι από τους Αθηναίους). Οι Ηδωνοί ή Ήδωνες ή Ώδονες ήταν ένα από τα πιο γνωστά Αρχαιότατα  Θρακικά Έθνη, πολεμικότατο, με μεγάλο πολιτισμό που κατοικούσε κοντά στις εκβολές του Στρυμόνα ποταμού και προς Ανατολάς έφθανε μέχρι και τον ποταμό Νέστο. Είχε την εκμετάλλευση των  ορυχείων χρυσού του Παγγαίου. Η πόλη ιδρύθηκε σε σημαντικό συγκοινωνιακό κόμβο, γνωστό ως «εννέα οδοί», από όπου περνούσε η Εγνατία οδός. Το 417 π.χ. την κατέλαβαν οι Αθηναίοι. Μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο και την Πύρρειο Ειρήνη την κατείχαν οι Σπαρτιάτες, στην συνέχεια το 358 π.χ. την κατέλαβαν οι Μακεδόνες και τέλος το 167 π.χ. οι Ρωμαίοι.

Οι ανασκαφές στην περιοχή που συστηματοποιήθηκαν από το 1965 φέρνουν στο φως πολλά και σημαντικά ευρήματα όπως ένα μέρος του τείχους, πολλές επιγραφές, τάφους, μια ξύλινη γέφυρα του 424 π.χ., τύμβο ελληνιστικών χρόνων κ.ά. πριν λίγες μέρες οι ανασκαφές στον τύμβο Καστά, έφεραν στο φως σημαντικότατο ταφικό μνημείο.

ο Ντενίς Ζουραβλιόφ, υπεύθυνος της συλλογής αρχαιοτήτων του Κρατικού Ιστορικού Μουσείου της Βουλγαρίας, όπως γράψαμε παραπάνω, αναρωτιέται γιατί δεν εντοπίζουμε  παρόμοια ευρήματα στην Ελλάδα μ’ αυτά  που ανακαλύπτονται στη Βουλγαρία. Έλα ντε γιατί;

·  Γιατί δεν δίνονταν ποτέ οι απαραίτητες πιστώσεις για τις αρχαιολογικές ανασκαφές; (εμείς στο Κιλκίς ξέρουμε από τις ανασκαφές του Παλατιανού).

·  Γιατί οι ιστορικοί και οι αρχαιολόγοι μας (όχι όλοι) είναι ανιστόρητοι; (Αυτές τις μέρες ακούσαμε πολλά. Ένας καθηγητής Πανεπιστημίου, για παράδειγμα,  είπε ότι Καρυάτιδες βρέθηκαν μόνο στην Ακρόπολη (Ερεχθείο), στους Δελφούς και στην Ελευσίνα, μόνο που δεν ήταν σε ταφικά μνημεία όπως στο Σβεστάρι της Βουλγαρίας και την Αμφίπολη).

Επειδή η αρχαιολογία είναι και πολιτική – δυστυχώς – όπως ανακαλύψαμε στις προηγούμενες 10ετίες, μήπως λόγω της προσπάθειας να καπηλευτούν οι γείτονές μας την ιστορία της Μακεδονίας, βαπτίζουμε όλα τα αρχαιολογικά ευρήματα, Μακεδονικά;
  Η αρχαία ξύλινη γέφυρα που βρέθηκε στην Αμφίπολη και την κατέλαβε το 422 π.χ. ο Σπαρτιάτης Βρασίδας μήπως είναι των Ηδονών Θρακών;»}

Όχι, δεν είμαι ιστορικός, λαογράφος, αρχαιολόγος, όμως μελετώντας για πολλά χρόνια τους ειδικούς επιστήμονες, έχω δικαίωμα να διαμορφώσω άποψη και να την υποστηρίζω. Πόσο μάλλον, όταν υπάρχουν  μελέτες όπως του αείμνηστου αρχαιολόγου και καθηγητή Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Γεώργιου Μπακαλάκη, με τίτλο «Οι επιγραφές και τα ονόματα των Θρακών του Παγγαίου»

Ο αείμνηστος Γεώργιος Μπακαλάκης εντόπισε τη δεκαετία του 1930 επιγραφές  σε δόμους που χρησιμοποιήθηκαν στο αρχαίο φράγμα του Στρυμώνα Τις επιγραφές αυτές (κάποιες από τις οποίες χρησιμοποιήθηκαν στο βάθρο του Λέοντος της Αμφίπολης) κατέγραψε αναλυτικά και τις δημοσίευσε, ταυτίζοντας τες με Θρακικά ονόματα, σε ένα άγνωστο, στο ευρύ κοινό, σύγγραμμά του με τίτλο «Θρακικά χαράγματα εκ του παρά την Αμφίπολιν φράγματος του Στρυμόνος», που δημοσιεύτηκε στα «Θρακικά» το 1940..

Ο Γ. Μπακαλάκης σημειώνει πως το κυρίαρχο υλικό, άσχετο με το φράγμα ή και προγενέστερη γέφυρα, είναι μεγάλος αριθμός μαρμάρινων δόμων, από τους οποίους, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, πολλοί αποτελούν σήμερα «το βάθρον του αναστηλωθέντος λέοντος», ενώ επίσης πολλά είναι και τα μαρμάρινα γείσα. Μάλιστα σημειώνει πως οι δόμοι και τα γείσα είναι της ίδιας εποχής. Μέσα στο υλικό αυτό ο Γ. Μπακαλάκης εντοπίζει και μια βάση ελληνιστικού κίονα, αλλά και θραύσματα και μεγαλύτερα μέρη σαρκοφάγων ρωμαϊκών χρόνων, και δύο σπόνδυλους από κίονες δωρικού ρυθμού. Σημειώνει δε πως το αρχιτεκτονικό υλικό είναι από μάρμαρο του Παγγαίου αλλά και από μάρμαρο Θάσου.

Τα αρχαία χαράγματα

Το μεγαλύτερο τμήμα της εργασίας του Γ. Μπακαλάκη, αφορά τα χαράγματα γραμμάτων που φέρουν τα μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη που βρέθηκαν στο φράγμα. Μάλιστα παραθέτει όσα από αυτά ήταν δυνατό να αναγνωστούν, ενώ υπογραμμίζει πως «ασφαλώς δε πολλά ακόμη θα υπάρχουν κατακεχωσμένα εντός του αναχώματος». Τα γράμματα αυτών των επιγραφών έχουν ύψος που κυμαίνεται μεταξύ 4 και 10 εκατοστών, και βρίσκονται τόσο στις αναθυρώσεις των δόμων όσο και στις προσόψεις των γείσων.

Όσον αφορά τα ονόματα, σε πέντε δόμους που βρίσκονται στην αριστερή όχθη του Στρυμόνα αλλά και στην περιοχή του λιονταριού, εντοπίζονται οι εξής παραλλαγές της ίδιας επιγραφής, σύμφωνα με τον Γ. Μπακαλάκη: α) ZIΠΑCANBΟΥ...C, β) ΖΙΠΑCΑΝΒΟΥΝ, γ) ZIΠΑCANBΟΥ, δ) ...CANBOY , και ε) ΖΙΠΑC. Όπως υποστηρίζει ο καθηγητής, πρόκειται για δύο κύρια θρακικά ονόματα, ένα κύριο και ένα πατρωνυμικό. Το πρώτο Ζίπας είναι το περισσότερο γνωστό θρακικό κύριο όνομα. Το δεύτερο CANBOY, δεν υπάρχει, όπως υποστηρίζει κάποιο παράδειγμα από τα γνωστά θρακικά ονόματα, όμως μπορεί να παραλληληστεί με το όνομα Σαμβούς, Σανβάς, Σαμβάς. Θεωρεί λοιπόν πιθανό το χάραγμα να αποκαθίσταται ως Ζιπα Cανβού(ς) ή Ζίπας Άνβου.

Άλλο ένα όνομα στο οποίο αναφέρεται ο Γ. Μπακαλάκης αναφέρεται σε δύο δόμους. Στον ένα αναγράφεται ΖΙΠΕΡΔΙΤΟΥΠΑΙΒΙC (=Ζιπερδίτου Παίβις), και στον άλλο αναγράφεται ..ΙΠΕΡΔΙΤΟΥΠΑΙΒΙC (=[Z]ιπερδίτου Παίβις). Το πρώτο όνομα, όπως αναφέρει δεν είναι γνωστό, αν και δεν πρέπει να είναι άρχετο με το όνομα Ζίπας, ενώ το Παίβις, είναι γνωστό από την βιβλιογραφία.

Σε ένα δόμο που εντόπισε στην αριστερή όχθη του Στρυμόνα, ο Γ. Μπακαλάκης ανέγνωσε ZYΠ-ΡΟCN που ερμηνεύει ως ΖΥΠΗΡΟC ή ΖΥΠΗΡΩΝ, ενώ σημειώνει ότι αυτό αναγράφουν και τρία συμπλέγματα με μονογράμματα που εντοπίστηκαν. Μάλιστα σημειώνει πως το όνομα αυτό είναι γνωστό θρακικό στην περιοχή, ενώ το όνομα «Ζιπύρων» υπάρχει και σε επιγραφή των Φιλίππων αλλά και σε επιγραφή που εντοπίστηκε στο Παγγαίο ως «Ζειπύρων».

Σε ένα γείσο βρίσκεται η επιγραφή ΠΑΙΝΙCΑΝΒΟΥ, που διαβάζεται ως Παίβι Cανβού(ς), ή βς Παίβις Άνβου.

Ακολούθως ο Γ. Μπακαλάκης αναφέρεται σε μια άλλη ομάδα επιγραφών, όπως αυτή που εντοπίζεται σε δύο δόμους που βρίσκονται στην περιοχή του λιονταριού, και αναφέρει: ΔΟΥΛΗΒΙCIΖΕ. Σε ένα γείσο υπάρχει επίσης η επιγραφή ΔΟΥΛΗΒΙCIΖΕ, και σε ένα άλλο η ΔΟΥΛΗC... Σε ένα δόμο εντοπίζεται η η επιγραφή ΔΟΥΛΙΒΙCΙΖΕ, ενώ σε έναν άλλο σπασμένο δόμο η επιγραφή ΔΟΛΗΚΑ...ΨΟCΑ. Τέλος, σε ένα γείσο εντοπίστηκε η επιγραφή: ΔΟΥLΟΙΒΗΟΥΖΙΙΙΙΖ. Όπως σημειώνει ο καθηγητής είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για κύρια θρακικά ονόματα. Στο πρώτο μέρος του χαράγματος αναγνωρίζεται το γνωστό όνομα Δούλης, τύποι του οποίου είναι και το Δόλης, Δούλας κλπ. Ωστόσο δεν παραλείπει να σημειώσει και τη χρήση του ως δεύτερο συνθετικό, φέρνοντας ως παράδειγμα το «Ασδούλης», που είναι επίθετο του Διονύσου. Επίσης αναφέρει ότι ίσως να διαβάζονται και τα ονόματα Δουληβισίζε(νις) ή Δούλης Βισιζέ(νεως), που συναντιούνται στην Αμφίπολη.

Στη συνέχεια αναφέρεται σε δόμο που είναι εντοιχισμένος στο βάθρο του λιονταριού, όπου αναγράφεται το όνομα (γενική) ΔΑΡΟΚΟΥ. Επίσης σε δόμο εντοιχισμένο στο βάθρο βρίσκεται η επιγραφή ΕΡΤΟΥ, ενώ όμοια, (ΕΡΤΟΥ) υπάρχει και σε δόμο που εντόπισε στην αριστερή όχθη του Στρυμόνα,, ενώ σε άλλο δόμο εντοπίστηκε η επιγραφή CΜΕΡΤΟΥ. Σε δύο δόμους, εντοπίστηκε η επιγραφή ΜΕΛΑΝΘ, που παραπέμπει, σύμφωνα με τον Γ. Μπακαλάκη στη γενική Μελανθ(ίου) ή στο όνομα Μελάνθις.

Σε ένα δόμο, και με γραφή από δεξιά προς τα αριστερά εντοπίστηκε η επιγραφή ΔΙΖΑ, για την οποία ο καθηγητής παραπέμπει σε παρόμοια επιγραφή στους Φιλίππους, και παράλληλα παρομοιάζει με τα ονόματα Διζάδελμις, Διζάστις, Διζάπης, Δίζας κλπ.

Σε άλλο δόμο εντοπίστηκε η επιγραφή ΒΙΤΘΙCΤΟΚΟΥ, ενώ σε δόμο στο βάθρο του λιονταριού η επιγραφή ΚΑΡΖΑΝΟC. Η επιγραφή ΚΥΘΟ που εντοπίστηκε σε άλλο δόμο του βάθρου ερμηνεύεται ως γενική (Κύθο[υ]) του ονόματος Κύθυς. Επίσης σε δόμο εντοπίστηκε η επιγραφή ΚΥΝΑ, που σύμφωνα με τον Γ. Μπακαλάκη ομοιάζει με τα ονόματα Κύναιθος, Κύνιππος, Κυνόρτας, Κύνης κλπ.

Σε άλλους δόμους εντοπίστηκαν, αντίστοιχα, οι επιγραφές: ΛΕΛΑ.., CΑΠΑ, ΒΕCΠΡΗ, και ΡΕCΠΡΕ, και σε γείσα αντίστοιχα οι: ΒΕCΠΡΗ, και ΝΙΚΑ. Στην πρόσοψη του βάθρου του λιονταριού εντοπίστηκε η επιγραφή ΤCΥΚΟΛΕΙΖΙ, που ομοιάζει με το όνομα Ζυκουλήσης. Σε έναν δόμο βρέθηκε επιγραφή ΙΕΡΙΟΥ, και σε άλλους δύο η επιγραφή ΒΡΑΜΗ, που όπως υποστηρίζει ο Γ. Μπακαλάκης, μπορεί να μεταγράφεται ως ΒΡΑΣΗ, που ομοιάζει στο όνομα Βρασήτραλις. Σε ένα δόμο εντοπίστηκε η επιγραφή ΝΙΚΩΝ ΙΙΙΙ CΡΑΥΟΖΙΠΙΡΥΟ, που ίσως μεταγράφεται ως Νίκων ...ου Ζιπίρου, ενώ σε άλλους δόμους εντοπίστηκαν αντίστοιχα οι επιγραφές ΥΕΑΝΓ, ΥΑΝΠ, και ΤΕΟΦΙΛΟΥ.

Πηγή για το δημοσίευμα που αφορά την εργασία του Γ. Μπακαλάκη: xronometro.com

                                                            Κώστας Πινέλης

Προκαλούν...

Προκαλούν...

Με επιχειρήματα που δεν τόλμησαν να ξεστομίσουν ούτε οι προπαγανδιστές του σχεδίου Γιαννίτση, η χτεσινή «Αυγή» προσπαθεί να δικαιολογήσει και κυρίως να νομιμοποιήσει στις συνειδήσεις ασφαλισμένων και συνταξιούχων τις συντελούμενες και επερχόμενες αντιασφαλιστικές ανατροπές.

Με αφορμή την εξειδίκευση, με υπουργική απόφαση, των νέων αυξημένων ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για ορισμένες ειδικές κατηγορίες ασφαλισμένων, η «Αυγή» γράφει: «Είναι κατανοητή η αγωνία του εξηντάρη να μάθει πόσο περισσότερο πρέπει να μείνει στη δουλειά του πριν έρθει η ώρα της σύνταξης (...) αλλά για τον τριαντάρη, τον σαραντάρη, τον πενηντάρη, εφόσον βέβαια έχει δουλειά αυτές τις άγριες εποχές, το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης δε θα έπρεπε να είναι κυρίαρχο στο νου του (...) είναι παράλογο να θεωρεί κανείς ότι δικαιούται στα πενήντα του να ολοκληρώσει τον εργασιακό του βίο».

Δηλαδή, οι σημερινοί εργαζόμενοι και άνεργοι δε θα πρέπει να δίνουν δεκάρα τσακιστή για τις αλλαγές στο Ασφαλιστικό, αλλά αντίθετα, μόνη τους έγνοια θα πρέπει να είναι το πώς θα έχουν δουλειά! Από εκεί κι ύστερα ...έχει ο θεός, αφού με τα μέτρα που έρχονται και την κατάσταση στην αγορά εργασίας, η συντριπτική πλειοψηφία των νέων που σήμερα μπαίνουν στην παραγωγή δεν πρόκειται ποτέ να πάρουν σύνταξη...

Σκόπιμα, όμως, η «Αυγή» επικεντρώνει το ζήτημα του Ασφαλιστικού αποκλειστικά στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Κρύβει συνειδητά ότι Κοινωνική Ασφάλιση σημαίνει και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, και Πρόνοια, και φροντίδα για όσους αναγκάστηκαν να αποσυρθούν πρόωρα από την εργασία, εξαιτίας κάποιας ασθένειας, ή ατυχήματος.

Ολα αυτά, μαζί με το ύψος των συντάξεων και τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, μπαίνουν για μια ακόμη φορά στο στόχαστρο της μεταρρύθμισης που ετοιμάζει η κυβέρνηση, αξιοποιώντας γι' αυτόν το σκοπό και το πόρισμα της λεγόμενης «Επιτροπής σοφών», που δημοσιοποιήθηκε χτες.

Με επιχειρήματα σαν κι αυτά, είναι προφανής ο στόχος της «Αυγής» να διεγείρει τον «κοινωνικό αυτοματισμό» ανάμεσα στις διαφορετικές κατηγορίες των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων, των εργαζομένων και των ανέργων, των παλιών και νέων ασφαλισμένων.

Προσπαθεί, με προκλητικό τρόπο, να αποδομήσει το έδαφος που αντικειμενικά υπάρχει για να εκφραστεί ενιαία και αγωνιστικά η αγανάκτηση ενάντια στα μέτρα που ετοιμάζει η κυβέρνηση σε βάρος συνταξιούχων, εργαζομένων, ανέργων, αυτοαπασχολούμενων, αγροτών, νέων και γυναικών.

Καθόλου τυχαία, μάλιστα, «πιάνει στο στόμα της» δύο από τις κατηγορίες που πλήττονται ιδιαίτερα από τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση, δηλαδή τους νέους και τις γυναίκες, για τις οποίες αυθαίρετα διαπιστώνει ότι οι περισσότερες θα προτιμούσαν να έχουν «περισσότερο χρόνο όταν το παιδί τους είναι ενός ή δύο χρόνων», παρά «να βγουν στη σύνταξη μόλις έχουν ξεπαιδιάσει».

Η «Αυγή» ξέρει καλά ότι τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης έχουν εξομοιωθεί ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες με προηγούμενους νόμους, στο όνομα μάλιστα της ισότητας (!) και ότι όποιες δυνατότητες υπήρχαν για μια γυναίκα να συνταξιοδοτηθεί νωρίτερα, επί της ουσίας «τελειώνουν», με τα νομοθετήματα και της σημερινής κυβέρνησης.

Επί της ουσίας, πανηγυρίζει επειδή με τη συμβολή και του ΣΥΡΙΖΑ «ξηλώθηκε» οποιαδήποτε προστατευτική διάταξη έπαιρνε υπόψη τον αναπαραγωγικό και τον κοινωνικό ρόλο της γυναίκας και της εξασφάλιζε ορισμένες καλύτερες προϋποθέσεις συνταξιοδότησης.

Ολα αυτά, για να καταλήξει ότι η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει σε σαρωτικές αλλαγές στο Ασφαλιστικό, για τον επιπλέον λόγο ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις «όχι μόνο δεν τολμούσαν να κάνουν τις απαραίτητες προσαρμογές, αλλά συστηματικά διέλυαν και τα ασφαλιστικά ταμεία».

Επομένως, να ολοκληρώσει ο ΣΥΡΙΖΑ ό,τι άφησαν στη μέση οι προηγούμενοι, να ισοπεδώσει ό,τι έχει μείνει όρθιο από την Κοινωνική Ασφάλιση... Ασφαλισμένοι, άνεργοι και συνταξιούχοι πρέπει να της δείξουν ότι λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο. Γι' αυτό έχει μεγάλη αξία η συμμετοχή στις σημερινές συγκεντρώσεις που διοργανώνει το ΠΑΜΕ, αλλά και στα συλλαλητήρια στις 22 Οκτώβρη, με απεργιακή κλιμάκωση στις 12 Νοέμβρη.

 "Ρίζος"

ΚΚΕ: Ανακοίνωση για το πόρισμα της επιτροπής «σοφών» για το Ασφαλιστικό

ΚΚΕ: Ανακοίνωση για το πόρισμα της επιτροπής «σοφών» για το Ασφαλιστικό

Σε ανακοίνωσή του για το πόρισμα της επιτροπής «σοφών» για το Ασφαλιστικό, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:

«Η κυβέρνηση έδωσε στη δημοσιότητα το πόρισμα των "σοφών" της. Όλα όσα προτείνει θα φέρουν νέες δραματικές-κατακόρυφες μειώσεις στις συντάξεις και τις παροχές, αυξήσεις των ορίων ηλικίας, μέχρι τα βαθιά γεράματα χωρίς εξαιρέσεις, κατάργηση των Βαρέων και Ανθυγιεινών.

Αυτό το πόρισμα είναι μνημείο άγριας ταξικής πολιτικής, με προτάσεις πρωτοφανούς σκληρότητας και βαναυσότητας. Είναι προκλητικό, αφού δείχνει ως υπεύθυνους για την κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων, του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, τους ίδιους τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τους αγώνες τους. Στο πολυσέλιδο έκτρωμα δεν υπάρχει ούτε μια λέξη για την τεράστια ληστεία όλες αυτές τις δεκαετίες για την ενίσχυση των καπιταλιστών, για την εισφοροδιαφυγή της μεγαλοεργοδοσίας, τα κλεμμένα στο χρηματιστήριο, τα "κουρέματα" για το χρέος, που δεν δημιούργησε ο λαός. Ο λαός πλήρωσε την οικονομική κρίση με αιματηρές θυσίες για τα κέρδη της πλουτοκρατίας. Τώρα απαιτούν την πλήρη συντριβή των δικαιωμάτων που απέμειναν για την καπιταλιστική ανάπτυξη. Οι δήμιοι παρουσιάζονται ως σωτήρες των συντάξεων και του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος.

Στο πόρισμα, μεταξύ άλλων, προβλέπεται νέο σύστημα προκαθορισμένων εισφορών με ατομικούς λογαριασμούς και αβέβαιο το τελικό ποσό σύνταξης. Νέο τρόπο υπολογισμού της σύνταξης με κατά πολύ χαμηλότερα ποσοστά αναπλήρωσης. Εγγύηση μόνο ενός προνοιακού βοηθήματος, της λεγόμενης εθνικής σύνταξης και μάλιστα με την επιβολή εισοδηματικών κριτηρίων. Ενοποίηση των Ταμείων με ισοπέδωση προς τα κάτω συντάξεων και παροχών.

Έτσι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έρχεται να αποτελειώσει τη βρώμικη δουλειά που άφησαν οι προηγούμενοι. Την απαλλαγή του κράτους και της εργοδοσίας από τη μεγαλύτερη κατάκτηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος, την Κοινωνική Ασφάλιση. Αυτή ήταν η επιδίωξη χρόνων της αστικής τάξης και των κομμάτων της, των επιτελείων της ΕΕ που βρήκε εμπόδια από τους αγώνες του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Αυτό που κατόρθωσε να κρατήσει μέσα στην κρίση ο λαός με τον αγώνα του, έρχεται να αποτελειώσει η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Κανένας εργάτης, κανένας νέος δεν πρέπει να ξεγελαστεί από τα ψέματα της κυβέρνησης ότι νοιάζεται για τη σωτηρία του ασφαλιστικού συστήματος, ότι νομοθετεί για ένα πιο δίκαιο σύστημα ή για την καταπολέμηση των ανισοτήτων.

Την ίδια στιγμή απαλλάσσουν μονοπωλιακά μεγαθήρια από χρέη εκατομμυρίων, δίνουν γην και ύδωρ στο κεφάλαιο με φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές.

Μέσα από το σημερινό πόρισμα αφαιρούν από την Κοινωνική Ασφάλιση το κοινωνικό της μέρος, τη μετατρέπουν σε πλήρως ανταποδοτική και το δικαίωμα στην Ασφάλιση μετατρέπεται σε ατομική υπόθεση.

Ανοίγουν το δρόμο μεγαλύτερης κερδοφορίας των ασφαλιστικών εταιρειών και των επιχειρηματιών της Υγείας, που αντιμετωπίζουν την Ασφάλιση ως εμπόρευμα. Αυτό το σχέδιο είναι αιτία πολέμου με την αντιλαϊκή πολιτική στο σύνολό της, με στόχο την ανατροπή της.

Η εργατική τάξη, οι φτωχοί αγρότες και αυτοαπασχολούμενοι, οι γυναίκες, η νεολαία έχουν διέξοδο. Συμπόρευση με το ΚΚΕ στο δρόμο του αγώνα, στην αναγέννηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, στη συγκρότηση της μεγάλης λαϊκής συμμαχίας της ρήξης και της ανατροπής με την εξουσία του κεφαλαίου.

Η δύναμη του οργανωμένου λαού που αγωνίζεται είναι ανεξάντλητη». 

 902

Να και οι δώδεκα "σοφοί" και η Κατρουγκάλειος αρχιτεκτονική της κατεδάφισης ή Πόση σοφία χρειάζεται για να σε στείλουν στον τάφο δύστυχε συνταξιούχε

 

Άννα Λιγωμένου (αντιπρόεδρος Ελεγκτικού Συνεδρίου),

Βασίλης Ανδρουλάκης (δικαστής Συμβουλίου της Επικρατείας),

Διονύσιος Γράβαρης (καθηγητής Κοινωνικής Πολιτικής),

Ξενοφών Κοντιάδης (καθηγητής Δικαίου Κοινωνικής Ασφάλειας),

Κωνσταντίνος Κρεμαλής (ομότιμος καθηγητής Δικαίου Κοινωνικής Ασφάλειας),

Σταυρούλα Κτιστάκη (δικαστής Συμβουλίου της Επικρατείας),

Φρόλη Κουσκουνά (πρόεδρος Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής),

Σπύρος Μαρκάτης (δικαστής Συμβουλίου της Επικρατείας),

Δημήτρης Μπούρλος (δικηγόρος εξειδικευμένος σε συνταξιοδοτικά θέματα),

Μιλτιάδης Νεκτάριος (καθηγητής Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης),

Αθηνά Πετρόγλου (δικηγόρος, εξειδικευμένη σε συνταξιοδοτικά θέματα) και

Άγγελος Στεργίου (καθηγητής Δικαίου Κοινωνικής Ασφάλειας)

Από το blog "Μποτίλια στον Άνεμο"