Αυτοδιοίκηση στην υπηρεσία του λαού

Ε Π Ω Ν Υ Μ Ω Σ

Αυτοδιοίκηση στο πλευρό των λαϊκών στρωμάτων

(Ο Δήμος Πάτρας και ο Κώστας Πελετίδης)

Είναι γνωστό ότι οι εκλεγμένοι κομμουνιστές δήμαρχοι πριν την χούντα, αλλά και κυρίως μετά την χούντα με την λεγόμενη μεταπολίτευση, στους μεγάλους δήμους των αστικών κέντρων (Αθήνα, Πειραιάς , Θεσσαλονίκη, Λάρισα κ.λ.π.)  έχουν προσφέρει πάρα πολλά και άφησαν παρακαταθήκες για πολλά χρόνια.

Μετά τις εξελίξεις και με τις κοσμοϊστορικές ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες, την υποχώρηση του λαϊκού κινήματος σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες και την πρόσκαιρη εδραίωση του καπιταλισμού τα πράγματα άλλαξαν και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Σήμερα δεν υπάρχουν κομμουνιστές Δήμαρχοι ή υπάρχουν ελάχιστοι.

Πρέπει όμως να εξετάσουμε και να σχολιάσουμε τι συμβαίνει στην περίπτωση του Δήμου Πάτρας με τον Δήμαρχο Κώστα Πελετίδη του Πόντιου καρδιολόγου από  το χωριό Ρυάκιο Κοζάνης.  Ο οποίος εκλέχθηκε για δεύτερη θητεία με τα  «σταλινικά» ποσοστά, όπως λένε οι εχθροί των διαδικασιών στον Σοσιαλισμό, του 70%.

Όχι το 70%  του λαού της Πάτρας δεν είναι κομμουνιστές ούτε ψηφίζουν έτσι μαζικά τον Πελετίδη μόνο γιατί είναι κομμουνιστής. Κάτι άλλο συμβαίνει και αυτό είναι ότι τα έργα του, η προσφορά του στην πόλη  οδηγεί, σχεδόν αναγκάζει τους κατοίκους να λένε «Πελετίδης και ξερό ψωμί», (όπως λέμε οι ΠΑΟΚτσήδες).

Αυτό που κυρίως επεδίωξε και κατάφερε ο Κώστας Πελετίδης είναι ότι έκανε την Πάτρα πεδίο άσκησης πολιτικής υπέρ των λαϊκών στρωμάτων.

Και οι φτωχοί, τα λαϊκά στρώματα στην Πάτρα όπως και παντού είναι πιο πολλοί από τους εύπορους, τους πλούσιους.

Όπως ο ίδιος είπε: «Δεν πιστεύουμε ότι η Πάτρα θα γίνει η όαση μέσα στην έρημο του αστικού συστήματος, αλλά δώσαμε και δίνουμε ανάσες, αυτοπεποίθηση, θάρρος, ελπίδα. Δεν υποτιμάμε το παραμικρό που αφορά την καθημερινή ζωή και τα δικαιώματα του κάθε συμπολίτη μας. Βοηθάμε να σταθούν όρθιοι οι πιο αδύναμοι και να ανατρέψουμε έτσι τις αιτίες που τους οδήγησαν στο περιθώριο.

Δυναμώσαμε τον αγώνα ενάντια στις πολυεθνικές, τα μονοπώλια, τις επιχειρηματικές αλυσίδες που δεν αφήνουν τίποτα όρθιο στο διάβα τους. Αγωνιζόμαστε για την ενότητα του πατραϊκού λαού, να απομονώσουμε όσους φέρνουν τη διχόνοια και την απογοήτευση και ως εκ τούτου να είναι αναποτελεσματικοί και εύκολη λεία στο κυρίαρχο σύστημα.

Δεν ξεχωρίζουμε τους εργαζόμενους, τον πατραϊκό λαό, με βάση την πολιτική του τοποθέτηση, ξέρουμε ότι η θέση του είναι απέναντι σε αυτούς που έχουν καθίσει στο σβέρκο του και ζουν από τον ιδρώτα του».

Εμείς να τονίσουμε κάποιες από τις πρωτοβουλίες-δράσεις της Δημοτικής Αρχής τη Πάτρας:

ü  Να θυμίσουμε τους αγώνες για δουλειά για όλους, δουλειά με δικαιώματα, τη μαζική πορεία αγώνα από την Πάτρα στην Αθήνα, μια βδομάδα με τα πόδια, για να έρθει στο κέντρο της προσοχής πανελλαδικά το μεγάλο ζήτημα της ανεργίας. Την πορεία στη Γέφυρα Ρίου - Αντίρριου, πορείες στις γειτονιές της πόλης μας. Αγώνες που έδωσαν δύναμη στους ανέργους, στους εργαζόμενους, τους έκαναν περήφανους, γιατί δεν κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια.

ü  Το στοπ στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς των σπιτιών

ü  Τους αγώνες να μη γίνει σε κανένα λαϊκό σπίτι διακοπή του ρεύματος, που έφεραν και αποτελέσματα.

ü  Την κατάργηση των τροφείων στους παιδικούς σταθμούς σε όσους έχουν εισόδημα έως 25.000 ευρώ.

ü  . Τη μείωση των ανταποδοτικών τελών κατά 23%. Επιπλέον, μέτρα απαλλαγής ή μείωσής τους σε πολλές κοινωνικές ομάδες, όπως οι μακροχρόνια άνεργοι, τα ΑμεΑ και οι πολύτεκνοι.

ü  Την τιμολογιακή πολιτική της ΔΕΥΑΠ, όπου 6.000 οικογένειες εντάχθηκαν στο μειωμένο τιμολόγιο.

ü  Μετέτρεψε σκουπιδότοπο σε πάρκο για το οποίο δικάστηκε και αθωώθηκε.

Συν τοις άλλοις, ο Πελετίδης έδωσε τεράστιο βάρος σε δυο κοινωνικές κατηγορίες που θα έπρεπε να απασχολούν το πρόγραμμα κάθε δημάρχου: τους άστεγους και τους άπορους. Και μάλιστα, ένα μέτρο του για αυτούς υπήρξε μια αληθινή παγκόσμια πρωτοτυπία. Πρόκειται για το μέτρο του delivery φαγητού στο σπίτι κάθε απόρου. Γνωρίζοντας πως πολλές φορές κάποιος που έχει ανάγκη για φαγητό ντρέπεται να σταθεί σε μια ουρά δημόσιου συσσιτίου, ο Πελετίδης εφάρμοσε τη μεταφορά του…  συσσιτίου στο σπίτι του εκάστοτε απόρου!

Το δεύτερο μεγάλο του μέτρο αφορούσε τους άστεγους: ο δήμαρχος της Πάτρας έφτασε σε συμφωνία με την τοπική εκκλησία για τη δημιουργία σύγχρονου ξενώνα, το νοίκι του οποίου θα πληρώνει η ίδια η εκκλησία! Δεν πρόκειται καν δηλαδή για έναν δημόσιο χώρο που θα συντηρείται από τους φόρους των πολιτών της Πάτρας αλλά από έναν θεσμό της πόλης, ο οποίος αναλαμβάνει ολοκληρωτικά το κόστος του χώρου. Ο ξενώνας μάλιστα χωράει 100 άτομα.

 Οι αντίπαλοί του έλεγαν ότι είναι ο χειρότερος Δήμαρχος. Για όλους αυτούς δεν μπορεί να είναι καλός δήμαρχος  όταν είναι συνέχεια στα δικαστήρια, όταν απειθαρχεί στους νόμους.

–          Δίκη μετά από μήνυση της Χ.Α. γιατί δεν τους  παραχώρησε χώρους για να κάνουν τη φασιστική προπαγάνδα τους, και στοιχεία για το πόσα αλλοδαπά παιδιά φοιτούν στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς.

–          Στα δικαστήρια γιατί δεν έδωσε τα στοιχεία των συμβασιούχων εργαζομένων του Δήμου, προστατεύοντάς τους από πιθανή απόλυση.

–          Κλήση για απολογία γιατί η δημοτική αρχή έκανε παρεμβάσεις ώστε να αποκατασταθούν οι ζημιές στην παραλιακή οδό του Ρίου.

–          Απειθαρχία στη «διαταγή» της κυβέρνησης να  μεταφερθούν τα αποθεματικά του Δήμου στην Τράπεζα της Ελλάδος.

–          Εντέλλεσθαι για μη εφαρμογή της αξιολόγησης εργαζομένων στον Δήμο, συμπαρατασσόμενος στην απειθαρχία των εργαζομένων.

Ύστερα τι είναι αυτά τα «λαϊκά φροντιστήρια», «λαϊκά εστιατόρια», «λαϊκές παιδικές κατασκηνώσεις», απαλλαγή χιλιάδων οικογενειών από τα δημοτικά τέλη, προστασία της λαϊκή κατοικίας από τους πλειστηριασμούς, νερό και ρεύμα σε όλες στις λαϊκές οικογένειες;

Και για τα «παλιόσκυλα» τ’ αδέσποτα

Τα αδέσποτα είναι ένα πρόβλημα που είναι οξύ σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας λόγω της εγκατάλειψης σκυλιών.

Και εδώ η δημοτική αρχή της Πάτρας πήρε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Προχώρησε σε διαγωνισμό αξίας 70.000€ για τη στείρωση, εμβολιασμό, σήμανση και ιατρική περίθαλψη των αδέσποτων ζώων συντροφιάς. Προχώρησε σε σύμβαση με κτηνίατρο της πόλης. Με τη συνδρομή του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου, που παρείχε δωρεάν τις υπηρεσίες του, ενώ ο Δήμος Πατρέων κάλυψε τα έξοδα για τη διαμονή και σίτιση των εθελοντών κτηνιάτρων καθώς και τα αναλώσιμα ιατρικά φάρμακα και εργαλεία. Ενισχύει τα σωματεία εθελοντών για τα αδέσποτα της πόλης μας παρέχοντας σκυλοτροφή.  

 Το επόμενο διάστημα θα διαμορφωθεί –οριοθετηθεί χώρος στο Νότιο Πάρκο για να μπορέσουν οι ιδιοκτήτες σκύλων να αφήνουν τα σκυλιά να παίζουν και να μην υπάρχει αντιπαράθεση με άλλους περιπατητές του Πάρκου.

  Πραγματοποιήθηκε ενημερωτική καμπάνια σχετικά με τα αδέσποτα και την ευαισθητοποίηση του κόσμου.

Τόσο στις Παιδικές Κατασκηνώσεις του Δήμου όσο και τον υπόλοιπο χρόνο στο Πάρκο Εκπαιδευτικών δράσεων, γίνονται εκπαιδευτικές δράσεις σε παιδιά σχολείου σχετικά με τα αδέσποτα ζώα και την ανάγκη υιοθεσίας σε αντίθεση με την αγορά από petshop.

Το κυριότερο: το  επόμενο διάστημα η Πάτρα θα αποκτήσει ένα σύγχρονο και άρτια εξοπλισμένο Δημοτικό Κτηνιατρείο».

Για όλα τα παραπάνω και πολλά άλλα ο Πελετίδης βγήκε με τα συγκεκριμένα ποσοστά και κανείς δεν μπορεί να του καταλογίσει πως ξεπούλησε τις πολιτικές του θέσεις για να εξασφαλίσει την δημαρχική καρέκλα. Για την ακρίβεια, το ακριβώς αντίθετο συνέβη: διατηρεί τη θέση του διότι ακριβώς έμεινε πιστός στις αντιλήψεις του, στην ιδεολογία του.

Κώστας Πινέλης

28-7-3029
(Δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες "Ειδήσεις" και "Πρωϊνή" του Κιλκίς)

Εθνικές Εκλογές 2019:Επανάληψη σκηνικού

Επίκαιροι Σχολιασμοί

Εθνικές Εκλογές 2019:

Επανάληψη σκηνικού και ακόμη πιο ψηλά ο αντιλαϊκός πήχης

Οι βουλευτικές εκλογές της 7^ης Ιούλη μπορεί να αποτύπωσαν ένα νέο συσχετισμό των κομμάτων με κύριο την υπεροχή της ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ και την κυβερνητική αλλαγή, αλλά είχαμε επανάληψη πολιτικού σκηνικού χωρίς ουσιαστικά να αλλάξει τίποτε.

Τι κι αν το έλεγε προεκλογικά ο Θανάσης Παφίλης: «Την Κυριακή, ο κόσμος ψηφίζει για τη Δευτέρα, που θα έρθουν -με όποια κυβέρνηση- νέα μέτρα. Την Κυριακή ψηφίζουμε και για αντιπολίτευση, γκέγκε ο νο γκέγκε;»

Δυστυχώς όμως «ο μήνας δεν είχε εννιά» για τον εργαζόμενο λαό. Και πώς να σκεφτεί και να επιλέξει που του έβαλαν το μυαλό στο μίξερ και το έκαναν κουρκούτι, άντε στην καλύτερη περίπτωση φρουτόκρεμα; Που αλλάζει τα κόμματα όπως αλλάζει τα κανάλια για να βλέπει να χαζοσύριαλ, τις «ψυχαγωγικές» εκπομπές και τις ειδήσεις καρμπόν;
Ύστερα το σύστημα έχει και άλλα όπλα. Δημιουργεί κόμματα που μπορεί να μην έχουν μηχανισμό, έχουν όμως αρκετά λεφτά όπως το κόμμα του Βαρουφάκη που βγήκε με το σύνθημα, «αυτή η φωνή πρέπει να είναι στη Βουλή». Το γιατί πρέπει να είναι στη Βουλή το «αιτιολόγησε»  με άρθρο η Σοφία Σακοράφα. (Α ρε Σοφία. Που είσαι νιότη που έδειχνες πως θα γινόταν άλλη!)

ΜέΡΑ25. Το κόμμα του Βαρουφάκη. «Αυταπάτη και ψευδαίσθηση για έναν ανθρώπινο καπιταλισμό». Η γνωστή σοσιαλδημοκρατική σαβούρα με φερετζέ «ανυπακοής».

Είχαμε και το ακροδεξιό μόρφωμα του Βελόπουλου. Που εκτός των άλλων πουλούσε και «επιστολές του Χριστού!». (Ο Θεός να μας φιλάει από πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν).

Κόμματα μιας χρήσης που δημιουργεί το σύστημα για να συμπληρωθούν τα κενά που αφήνουν τα άλλα κόμματα μιας χρήσης που αφού παίξουν τον ρόλο τους, παύουν να υπάρχουν. Όπως οι ομάδες κάνουν μεταγραφές για να συμπληρώσουν τα κενά στο ρόστερ τους.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα και σε αυτό το σκηνικό, περιμένουμε εμείς να ανεβεί το κόμμα, να κάνουν τη διαφορά οι κομμουνιστές;

Μετά την κεντρική μας συγκέντρωση στο Κιλκίς με τον Γόντικα, όταν κάτσαμε να πιούμε ένα ποτηράκι να στανιάρουμε, με ρώτησαν οι σύντροφοι πως βλέπω τις εκλογές. Τους είπα ότι έχω την αίσθηση πως θα έχουμε μικρή μείωση των ψήφων, όσο και ως προς τα ποσοστά. Όχι δεν έχουμε μαντικές ικανότητες, αλλά να, πενήντα χρόνια κάνουμε εκλογές και μέσα στον κόσμο ζούμε. Μπορούμε να αντιληφθούμε, να προβλέψουμε τόσο με τη γλώσσα του στόματος όσο και με τη γλώσσα του σώματος των ανθρώπων.
Ύστερα είναι και εκείνα τα «τι να βγούνε πάλι αυτοί, οι δεξιοί;» και το άλλο που το ακούνε από την κυρίαρχη πολιτική και «μασάνε».

Το «αφού δε θέλουμε να κυβερνήσουμε!» . Μαχανάδες. Άμα κει θέλω να φιλώ σε ερωτώ που κε κα έν’  το μάγουλο σ’. Μάταια τους λέμε ότι εμείς δε θέλουμε να κυβερνήσουμε απλά. Θέλουμε να πάρουμε την εξουσία. Και εάν πιστεύουν ότι πράγματι δε θέλουμε, ας μας τιμωρήσουν ψηφίζοντάς μας να δούμε στην πράξη τι θα κάνουμε . Ακόμη-ακόμη και σαν ισχυρή αντιπολίτευση…

Βέβαια η κάλπη από μόνη δεν κάνει τη διαφορά, αλλά ο δρόμος, το κίνημα, ο λαός που κατεβαίνει, κάνει κάτι στη ζωή του και δε μένει θεατής σε αυτήν, πιστεύοντας πως η δημοκρατία είναι να επιλέγει ποιος θα τον διαφεντεύει κάθε τέσσερα χρόνια.

Τώρα το τι θα γίνει μετά τις εκλογές, όσον αφορά τα μέτρα που θα έρθουν, αυτά ξεκάθαρα αποτυπώνονται στην έκθεση της Κομισιόν, που κάνει λόγο για ιδιωτικοποιήσεις και πτώση των ρυθμών ανάπτυξης ενώ να υπενθυμίσουμε πως όλα τα αστικά κόμματα συμφωνούν με τα μνημόνια που ψηφίστηκαν και συνεχίζουν να εφαρμόζονται.

Εξ άλλου το Γιουρογκρουπ για την οικονομία της Ελλάδας, συστήνει  την απαρέγκλιτη εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής, προς όφελος του κεφαλαίου.

Γι αυτούς που ψηφίζουν με μια υπόσχεση και με την ψευδαίσθηση ότι όποιος κερδίζει τις εκλογές θα του γεμίσει αυτόματα την τσέπη, θυμήθηκα το:

 «Μι γεια τουν πούτσου νύφ’» όπως εύχονταν παλιά άλλοι λένε  οι  Θρακιώτες (γνωστός ο ερωτισμός και η αθυροστομία των Θρακών από την αρχαιότητα) άλλοι οι Σαρακατσάνοι.

 Ήταν τότε που οι νύφες δεν έπαιρναν μεζέ από τον γαμπρό πριν το γάμο.  Στο γλέντι λοιπόν μετά τη γαμήλια τελετή έλεγαν στον γαμπρό : « γεια σου Μήτσουμ μακρυπούτς», και ο πατέρας του γαμπρού συμπλήρωνε: «Μι γεια τουν πούτσου νύφ’». Και η νύφη μουρμούριζε: «του προυί θα του διούμι».

Κώστας Πινέλης

14-7-2019

(Δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες "Ειδήσεις" και "Πρωϊνή" του Κιλκίς)