Τάισε μπλουμ!...

Τάισε μπλουμ!... πατάτες

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Πεινάς. Αγωνιάς. Κι ύστερα έρχεται το θριαμβευτικό μενού. Πατάτες μπλουμ, δηλαδή νερόβραστες πασπαλισμένες με καυστικά επαινετικά σχόλια Σόιμπλε, σαν μπούκοβο ένα πράγμα.

Υστέρα μαθαίνεις πως όσα χρόνια δούλεψες για μια ψωροσύνταξη, είναι υπόθεση προσωπικής διαφοράς και η περικοπής της το περαιτέρω πετσόκομμα.

Δηλαδή θα αντισταθμιστεί εξισορροπητικώς με πιθανή μείωση του ΦΠΑ στην ταβέρνα που δεν πας.

Πατάτες μπλουμ σημαίνει να πανηγυρίζεις γιατί εντάσσονται στο σωτηριολογικό διαιτολόγιο της αριστεράς που καρτεράει την άδεια του μπούλη της για να καταθέσει ερυθρά άνθη στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, χωρίς το μπούλινγκ του κυβερνητικού εταίρου.

Πλήθη χορταίνουν με απάτες κι έτσι μισθωτοί και συνταξιούχοι, από τώρα κι έως τον αιώνα τον άπαντα, αποφασίστηκε στην εποχή της «μεταλιτότητας» να ενταχθούν γλωσσικά σ' ένα παράλληλο πρόγραμμα, όχι της Θεσσαλονίκης αυτή τη φορά, αλλά εκπονημένο μεταξύ Μαξίμου και Βερολίνου.

Για να διαστρεβλώσεις μια γλώσσα, ακόμη και σε επίπεδο σάτιρας, τσακίζοντας τις λέξεις και τις έννοιες ή παίζοντας με τις συνηχήσεις π.χ. «φρύδια - καρύδια», καταρχήν πρέπει να την ξέρεις.

Για να διαστρεβλώσεις μια ιδεολογία, να κοροϊδέψεις μια τάξη, να αγοράσεις με ξένα κόλλυβα καριέρα, δόξα και πολιτική ισχύ στον καιρό του ΣΥΡΙΖΑ, αρκεί η αμερικανιά του διαβόητου πλέον «μετά».

Σαν να λέμε ότι το ανώτερο στάδιο του οπορτουνισμού είναι εκείνο του γλωσσικού αφανισμού, αυτό που προκύπτει από την αλλαγή του τόνου μεταξύ δουλειάς και δουλείας.

Η μετα-αριστερά απαιτεί ανακατασκευή του διλήμματος των πολιτικά κοιλιόδουλων: 
Ή πατάτες μπλουμ με ψεύτικα γαλόνια
Ή τρως απ' τα βρώμικα γωνία Βενιζέλου και Κουρουμπλή, όπου έχει σταθεί η εκλογική καντίνα...

Απ' τη δεκαετία του '80 κι εκείνο το αμίμητο πολιτικό status που κρυβόταν πίσω από το «μη πόλεμος», σήμερα, τέσσερις δεκαετίες μετά, φτάνουμε στο απίθανο «μεταλιτότητα».

Η πραγματικότητα τα ξεπερνάει και τα δυο, όταν ο γενναίος Κρητικός δηλώνει κατηγορηματικά ότι «ράντζα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν», για όποιον προφανώς είτε επειδή είναι κακορίζικος, είτε επειδή είναι γκαντέμης, είτε επειδή είναι εχθρικός προς την κυβέρνηση, 
επιμένει ν' αρρωσταίνει και να βλάπτει το ΕΣΥ με το εγώ του.

Είναι εύκολο να αστειεύεται κανείς και να αυτοσαρκάζεται σ' ένα συνεχές ράδιο αρβύλα στα βραχέα των προσδοκιών, τα μεσαία των δανεισμών και τα fm των φιμωμένων πολιτών σε ανάγκη.

Όμως η πιο φαιά προπαγάνδα, η κοντινότερη στον γκεμπαιλισμό, είναι η μετατροπή λέξεων και εννοιών σε κινούμενη εννοιολογική και ιδεολογική άμμο.

Σ' αυτό το επίπεδο οι ΣΥΡΙΖΑίοι, περισσότερο ακόμα και από τους ΑΝΕΛίτες, δεν βαφτίζουν απλώς το κρέας ψάρι, αλλά σε πυροβολούν στο σταυρό του κοινού νου επειδή δε νηστεύεις χαρούμενα.

Ακόμη και οι αδαείς περί τα μαθηματικά ξέρουν τι σημαίνει άγνωστος Χ.

Στο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛικο λεξικό πολιτικής επιβίωσης ο άγνωστος Χ είναι ο φανερός δείκτης φτώχειας, ανεργίας, ακηδείας, ανασφάλειας, παραλυτικής οργής, τον οποίο απαγορεύεται να βλέπεις αφαιρώντας απ' τον Πετρόπουλο, τον Σπίρτζη, τον Δραγασάκη, την ΕΡΤ κι όλα τα καλά παιδιά το δικαίωμα να αποφασίζουν την ειδική τιμή του.

Κι η φαιά προπαγάνδα γίνεται μαύρη τόσο ώστε να παρουσιάζεται ως αισθητική επέμβαση αφαίρεσης ρυτίδων το μακιγιάζ των νεκρών σε ακριβές κηδείες.

Και το γεγονός ότι οι κοινοβουλευτικοί μας ναζί κυκλοφορούν ντυμένοι σβάστικες σε γιορτές απελευθέρωσης απ' τους ναζί, σε λίγο θα μοιάζει με δωρεάν μαθήματα εκφασισμού της κοινής λογικής στα οποία κανένας άλλος δεν θα 'πρεπε ποτέ να βαθμολογείται ούτε με μηδέν...

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 25/2/2017

Ο Μητσοτά ο Φιλελέ

Ο Μητσοτά ο Φιλελέ

(με τον τρόπο του Άκη Πάνου)

Εμπνευσμένο από ένα άρθρο του αθλητικογράφου

Σταύρου Κόλκα

Ο Μητσοτά ο Φιλελέ, για το κεφά ενδιαφέ

Ζητάει ιδιωτικέ επενδύ, μα τον πειρά ο Ιβάν Σαββί

Γιατί τον ΠΑΟΚ ενισχύ. Αυτό πολύ τον ενοχλεί.

Μήπως που παίρνει και εταιρεί, για να μην πάνε στην Τουρκί;

Και άλλες με παρακαλητό, με κόστος πάρα πολύ υψηλό;

Είναι η δεύτερη φορά που ο Κυριάκος Μητσοτά 

με ασέβεια που ασχολεί, με ΠΑΟΚ και Ιβάν Σαββί

Τα βάζει με τον Τσακαλώ, γιατί στην Τούμπα πάει πρω

Και μάλιστα μεσ’ την σουί μαζί με τον Ιβάν Σαβί

Και δε ασχολιέ σχεδόν καθώ, να τελειώ η αξιολό-.

Ο ίδιος πάει  Καραϊσκά  μεσ’ στη σουί του Μαρινά

Υπάρχουν και φωτογραφί, εξ άλλου σ’ όλους είναι γνωστή

Τι σχέση  έχει ο Μαρινά με οικογένεια Μητσοτά

Και δεν θα πείραζε καθό, αν πήγαινε ο Τσακαλώ

αγκάλη με τον Μητσοτά, μέσα εις το Καραϊσκά.

Κι’ οι συνεργά στη Σαλονί, που κάποιοι είναι ΠΑΟΚτσί

δεν βγάλαν ούτε μια φωνή. Μια πόλη με πολλά προβλή

Πόλη πούναι παρατημέ, χρόνια από τους ΝΔΦιλελέ.

Ο άνθρωπος έχει πολύ πλα, σε κάνει όλο να γελά

Αυτός ο Κυριάκος Μητσοτά δεν το κατάλαβε είναι γκαγκ

Πως όλα όσα λέει και  κά, θα του γυρίσουν μπούμεραγκ

Κοίτα τώρα και εγώ, με τι βρήκα να ασχοληθώ

Την ατυχία μου γαμώ, να ησυχάσω δε μπορώ

Μου χάλασε και το πληντύ, της Siemens πολυεθνική

του Μητσοτά ευεργετή.

(Δε χρειάζεται νομίζω ελεύθερη μετάφραση. Σε όσους αρέσουν τα τραγούδια του Άκη Πάνου, όπως το «εφτά νομά σ’ ένα δομά», Θα το καταλάβουν)

 

Ο Μητσοτά ο Φιλελέ με το κασκόλ το ερυθρολευκέ

                      

Κώστας Πινέλης  20-2-2017

Ντουρντουβάκια

Τα Ντουρντουβάκια της Θράκης και της Αν. Μακεδονίας (μια άγνωστη-ξεχασμένη ιστορία που πρέπει να ξαναθυμηθούμε)

Όπως είναι γνωστό μετά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο υπήρξε τριπλή κατοχή στην Ελλάδα από Γερμανούς Ιταλούς και Βούλγαρους την περίοδο 1941-1944. Οι Βούλγαροι κατείχαν την Αν. Μακεδονία και τη Θράκη από τον Στρυμόνα ποταμό μέχρι σχεδόν τον Έβρο. Λίγοι όμως θα γνωρίζουν αυτά που υπέστησαν από τη Βουλγαρική κατοχή οι κάτοικοι των παραπάνω περιοχών εκτός από τους ίδιους που ξέρουν και για τα τάγματα εργασίας που δημιούργησαν οι Βούλγαροι, στα οποία κατατάσσονταν υποχρεωτικά όλοι οι άνδρες που ήταν ύποπτοι για αντίσταση.

Κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί και στην πρώτη βουλγαρική κατοχή της περιοχής το 1916-1918, κατά τη διάρκεια του Α΄ παγκόσμιου πολέμου. Η καταναγκαστική εργασία μέσα στο λιοπύρι, με ελάχιστο φαγητό και νερό, θύμιζε τα αντίστοιχα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Γερμανών ή τα «Αμελέ Ταμπουρού» των Νέο-Τούρκων στη Μ. Ασία για τους Μικρασιάτες, τους Πόντιους και τους Θράκες. Ανάλογα στη μετεμφυλιακή Ελλάδα ήταν τα τάγματα σκαπανέων στη Μακρόνησο

Αλλά, ενώ για τους Γερμανούς κατακτητές έγινε η δίκη της Νυρεμβέργης για τα εγκλήματα πολέμου, για τους Βούλγαρους κατακτητές δεν έγινε κάτι τέτοιο, για διάφορους λόγους. Αποτέλεσμα ήταν να ξεχαστούν όλα και γι’ αυτό ίσως ακούγονται στους αγωνιστικούς χώρους οι αθλιότητες τύπου «Βούλγαροι» για τους κατοίκους της βόρειας Ελλάδας από ανιστόρητους οπαδούς ομάδων της νότιας Ελλάδας και εξαγριώνεται ο κόσμος!

                        Ντουρντουβάκια σε καταναγκαστικά έργα στη Βουλγαρία

Αυτούς που συμμετείχαν υποχρεωτικά στα εν λόγω τάγματα τους ονόμασαν Ντουρντουβάκια. Σύμφωνα με τη Σοφία Αυγέρη «η λέξη ντουρντουβάκι αποτελεί ελληνοποιημένη παραφθορά της βουλγαρικής λέξης 2трууJдови войски, τρούντοβι βόιτσκι (τάγματα εργασίας) ή του трууJдов войник, τρούντοβ βόινικ (φαντάρος αγγαρείας) και χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα στην ανατολική Μακεδονία κα τη Θράκη – πάντα στο ουδέτερο γένος – και συνήθως ως επιρρηματικό κατηγορούμενο του σκοπού (τον πήραν ντουρντουβάκι…) ή του τρόπου (σαν το ντουρντουβάκι έκανε ό,τι του έλεγε..)».

Ήταν αγνά παιδιά της Θράκης και της Αν. Μακεδονίας και εργάστηκαν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες  στη διάνοιξη δρόμων και σιδηροδρομικών γραμμών στο εσωτερικό της Βουλγαρίας. Όσοι επέζησαν και γύρισαν δεν τιμήθηκαν ως ήρωες από την επίσημη εθνική ιστοριογραφία. Σήμερα, το όνομα τους, ντουρντουβάκια, έμεινε για να δηλώνει τον “αφελή” και τον “ευήθη, τον στόκο , τον μπουνταλά, τον μπουμπούνα, τον χάπατο, τον χοντροκέφαλο και πεισματάρη στις περιοχές της Θράκης και της Αν. Μακεδονίας αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Εκεί, δηλαδή,  που περίμεναν το στεφάνι της Δόξας βρήκαν  την ειρωνεία των απογόνων.

                       Ντουρντουβάκια από την Ξάνθη στη Στάρα Ζαγόρα

Οι αιχμάλωτοι πολέμου, μετά από μία σύντομη στρατιωτική εκπαίδευση (ατέλειωτες ώρες βήμα κάτω από τον καυτό ήλιο), άρχισαν να ανοίγουν περάσματα μέσα σε δύσβατες περιοχές για να περάσουν οι νέες βουλγαρικές σιδηροδρομικές γραμμές. Η μέρα τους ξεκινούσε και τελείωνε με έπαρση της σημαίας, αφού πρώτα όλοι υποχρεώνονταν να φωνάξουν «Ούρα Μπαλγκάρια», δηλαδή «ζήτω η Βουλγαρία». Η καταναγκαστική εργασία μεσ' το λιοπύρι, στα βουνά και στους κάμπους της Βουλγαρίας για να περάσουν δρόμοι και σιδηροδρομικές γραμμές, με πενήντα δράμια νερό κάθε δυο ώρες, με ελάχιστο κακοφτιαγμένο φαγητό και άγριους ξυλοδαρμούς

Όλα τα παραπάνω τα γλίτωναν όσοι πολιτογραφούνταν Βούλγαροι.

Από το βιβλίο «Η μαύρη Βίβλος των βουλγαρικών εγκλημάτων εις την Ανατολικήν Μακεδονίαν και Δυτικήν Θράκην 1941-1944», έκδ. της εκθέσεως καθηγητών των Πανεπ. Αθηνών και Θεσσαλονίκης, Αθήναι, 1945. Χρόνος Η βουλγαρική Κατοχή στην Κομοτηνή: Οι Βούλγαροι εδίωκαν ιδιαίτερα τους Έλληνες που έφυγαν από τη Βουλγαρία. Στους Στενημαχίτες Δράμας έσφαξαν όλους τους άνδρες! Όμως είχαμε και άλλες εκτελέσεις π.χ. στις 29 Σεπτεμβρίου 1941 189 άντρες εκτελέστηκαν στο Δοξάτο Δράμας και 18 άτομα στο Ν. Σκοπό Σερρών. Μάλιστα πήραν χρήματα από τις οικογένειες των εκτελεσθέντων για τις σφαίρες που ξόδεψαν να τους σκοτώσουν. Από το σιδηροδρομικό σταθμό Σιδηροκάστρου μέχρι το Μάιο του 42 μεταφέρθηκαν περίπου 35.000 Έλληνες, οι οποίοι υπέγραφαν πριν αναγκαστικά δηλώσεις πως επιθυμούν να εργασθούν για το βουλγαρικό κράτος.

Μέλημά τους να εξοντώσουν οικονομικά τους Έλληνες. Δεκαπλασίασαν τους φόρους. Οι Έλληνες πλήρωναν φόρο και για δικαίωμα επαγγέλματος! Επέβαλαν στους Έλληνες, Βούλγαρους συνεταίρους άνευ κεφαλαίων! Απαγορεύθηκε σε Έλληνες η άδεια εξόδου από την Κομοτηνή. 10.000 Βούλγαροι εγκαταστάθηκαν σε σπίτια Ελλήνων στην Κομοτηνή.

                           Ντουρντουβάκια σε ορυχείο στη Βουλγαρία

Δόθηκε διαταγή, όσοι έχουν όπλα, να τα παραδώσουν, αλλιώς θα ξυλοκοπηθούν. Όσοι έχουν φύγει από τα χωριά τους ή ακόμη κι όσοι φύγουν για πάνω από 5 μέρες θα χάσουν τις περιουσίες τους, οι οποίες θα διανεμηθούν στους Βούλγαρους εποίκους, που είχαν αναγκαστεί να αφήσουν τα σπίτια τους στην περιοχή με την ανταλλαγή πριν από 17 χρόνια. Επίσης απαγορευόταν η οποιαδήποτε μετακίνηση στην περιοχή χωρίς την άδεια του κατοχικού στρατού. Η κυκλοφορία στους δρόμους επιτρέπεται μέχρι τις 10 το βράδυ και το χειμώνα μέχρι τις 9 το βράδυ.

                     Ντουρντουβάκια σε διάνοιξη δρόμου κάπου στη Βουλγαρία

Εν τω μεταξύ τον Αύγουστο του 1943 πεθαίνει ο Βούλγαρος βασιλιάς Μπόρις ο Β΄ και στο θρόνο ανεβαίνει ο ανήλικος γιος του Συμεών, που όμως ανετράπη από το Ρωσικό στρατό, που μπήκε στη Βουλγαρία το Σεπτέμβριο του 1944. Ο βουλγαρικός στρατός κατοχής αποχωρεί από την ανατολική Μακεδονία και Θράκη και όσοι ήταν «ντουρντουβάκια» και εκείνη τη χρονιά γλύτωσαν και επέστρεψαν στην Ελλάδα.

Δόθηκαν διαταγές κανένας να μην πειράξει Βούλγαρο. Κανένας ποτέ δεν τιμωρήθηκε, ποτέ η χώρας μας δε απαίτησε εξηγήσεις, αποζημιώσεις και δικαστήριο για τα εγκλήματα πολέμου από το γειτονικό λαό, όπως επίσης κι αυτοί ποτέ δε ζήτησαν συγγνώμη. Στη Βουλγαρία επιβλήθηκε το κομμουνιστικό καθεστώς με τον Δημητρώφ και τα σύνορα έκλεισαν για όσα χρόνια κράτησε ο λεγόμενος «ψυχρός πόλεμος». Στη συνέχεια, για να μην ξυπνήσουν μίση στα πολύπαθα Βαλκάνια, έγινε προσέγγιση με τη Βουλγαρία και καλλιεργήθηκαν σχέσεις καλής γειτονίας και συνεργασίας με αποτέλεσμα όλα να ξεχαστούν.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1.   Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος larousse Britannica

2.   Δημήτριος Μπατσούλας «Τα Ντουρντουβάκια», Εκδόσεις Λογοσοφία, Αθήνα 2006.

3.   Σοφία Αυγέρη «Ντουρντουβάκια: Έλληνες σε βουλγαρικά τάγματα εργασίας», Εκδόσεις 24grammata.com, Αθήνα 20

4.   «Η μαύρη Βίβλος των βουλγαρικών εγκλημάτων εις την Ανατολικήν Μακεδονίαν και Δυτικήν Θράκην 1941-1944», έκδ. της εκθέσεως καθηγητών των Πανεπ. Αθηνών και Θεσσαλονίκης, Αθήναι, 1945.   

            Κώστας Πινέλης 7-2-2017

          (Δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες "Ειδήσεις" και "Πρωϊνή" του Κιλκίς)