Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016

ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ-Πιο ζωντανός και πιο επίκαιρος από ποτέ



ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ
-Θεμελιωτής της επιστημονικής κοσμοθεωρίας της Εργατικής Τάξης
-Πιο ζωντανός και πιο επίκαιρος από ποτέ
-To όνομά του και το έργο του θα ζήσουν στους αιώνες!
Αφιέρωμα για τα 133 χρόνια από το θάνατό του.

Ηταν Τετάρτη 14 Μαρτίου του 1883. Εκείνο το πρωί ο Κάρολος Μαρξ ξύπνησε πιο ευδιάθετος απ' ό,τι τις άλλες ημέρες. Ηπιε με ευχαρίστηση γάλα, κρασί κι έφαγε σούπα. Οι οικείοι του, βλέποντάς τον σ' αυτή την κατάσταση, αναθάρρησαν και η ελπίδα ξαναγύρισε στα πρόσωπά τους, δεδομένου ότι η υγεία του αγαπημένου τους προσώπου ήταν κλονισμένη από παλιότερες αρρώστιες, τις οποίες είχε, βέβαια, καταφέρει να νικήσει, αλλά εδώ και δύο μήνες η ζωή του ήταν σε διαρκή απειλή.
Τώρα, τούτο το πρωινό της 14ης Μάρτη του 1883 ο Μαρξ έδειχνε να πατάει γερά στον κόσμο των ζωντανών. Ομως επρόκειτο για την ψευδαίσθηση της ζωής που δημιουργεί η επιστράτευση δυνάμεων του ανθρώπου λίγο πριν τον νικήσει οριστικά ο θάνατος.
Ο Κάρολος Μαρξ γεννήθηκε στη γερμανική πόλη Τριρ στις 5 Μάη του 1818, στη 1 και 30΄ το πρωί.
Ο μικρός Κάρολος ήταν απόγονος μιας οικογένειας ραβίνων. Ο παππούς του ήταν επικεφαλής της ιουδαϊκής κοινότητας.
Ο κομμουνιστικός προσανατολισμός του Μαρξ θα φανεί καθαρά από τα πρώτα βήματα που κάνει αρθρογραφώντας στην «Εφημερίδα του Ρήνου»17 που έβγαζε μαζί με συντρόφους του νεοχεγκελιανούς.

Επιστήμονας - ηγέτης του προλεταριάτου
Ο Μαρξ είναι ο μεγαλύτερος διανοητής στην Ιστορία του ανθρώπου. Για πρώτη φορά, έθεσε το ζήτημα της Ιστορίας στην πραγματική του διάσταση ως εξής: «Οι φιλόσοφοι μονάχα εξηγούσαν με διάφορους τρόπους τον κόσμο, το ζήτημα, όμως, είναι να τον αλλάξουμε». Και μας έδωσε, αφού το έβαλε σκοπό της ζωής του, την επιστημονική κοσμοθεωρία της εργατικής τάξης, θεμέλιο για την κοινωνική δύναμη, που αποστολή της έχει ν' αλλάξει τον κόσμο, να καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο βάζοντας οριστικά τέλος στις ταξικές κοινωνίες με την οικοδόμηση της αταξικής κοινωνίας, και που πήρε τ' όνομά του, «μαρξισμός».
Στο μεγαλοφυές έργο του, «Το Κεφάλαιο», μελετώντας τον κεφαλαιοκρατικό τρόπο παραγωγής, αποκαλύπτει τις εσωτερικές του αντιφάσεις, αποδεικνύοντας ότι το ξεπέρασμά του και η αντικατάστασή του από έναν ανώτερο τρόπο παραγωγής, τον κομμουνιστικό, είναι το νομοτελειακό, ότι ως τρόπος παραγωγής έχει ιστορικά όρια. Δίνοντας, ταυτόχρονα, και το εργαλείο της πρόβλεψης, σε σχέση με την εξέλιξή του ως κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού, αλλά και το νομοτελειακό της αντικατάστασής του με την κοινωνική επανάσταση για να περάσει η ανθρώπινη κοινωνία από την «προϊστορία» στην ιστορία και οι εργάτες από το βασίλειο της αναγκαιότητας στο βασίλειο της ελευθερίας.
Η κοινωνία του καπιταλισμού, είναι ιστορικά ξεπερασμένη. Γεγονός που απαιτεί την αντικατάστασή της από την κομμουνιστική κοινωνία. Αλλά αυτό θα πραγματοποιηθεί από το επαναστατικό έργο των μαζών, με ηγέτη την εργατική τάξη και το Κομμουνιστικό Κόμμα.
«Οπως ο Δαρβίνος ανακάλυψε το νόμο της εξέλιξης της οργανικής φύσης», είπε ο σύντροφός του Ενγκελς, «έτσι ο Μαρξ ανακάλυψε το νόμο της εξέλιξης της ανθρώπινης ιστορίας». Ο Κ. Μαρξ ανακάλυψε τους νόμους κίνησης του τελευταίου ιστορικά ταξικού κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού και μας έδωσε το θεωρητικό εργαλείο ερμηνείας της Ιστορίας, αποκαλύπτοντας τους νόμους της κοινωνικής εξέλιξης και το αναπόφευκτο του περάσματος στην αταξική κοινωνία.
«Ολη η μεγαλοφυία του Μαρξ βρίσκεται στο ότι έδωσε απαντήσεις στα ερωτήματα που είχε ήδη θέσει η πρωτοπόρα σκέψη της ανθρωπότητας. Η διδασκαλία του γεννήθηκε σαν κατευθείαν κι άμεση συνέχιση της διδασκαλίας των πιο μεγάλων εκπροσώπων της φιλοσοφίας, της πολιτικής οικονομίας και του σοσιαλισμού» (Λένιν: «Για τον Καρλ Μαρξ και τη θεωρία του»).
Αλλά και σε σχέση με την ανακάλυψη του νόμου εξέλιξης της ανθρώπινης ιστορίας, ο Μαρξ απέδειξε επιστημονικά το αναπόφευκτο του περάσματος από τον καπιταλισμό στον κομμουνισμό, την αταξική κοινωνία, με κινητήριο μοχλό την ταξική πάλη, αφού «όλη η ως τώρα ιστορία των κοινωνιών, είναι ιστορία της ταξικής πάλης», (Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος).
«Ο,τι καινούριο έκανα εγώ, λέει ο Μαρξ , ήταν για να αποδείξω:
1. Οτι η ύπαρξη των τάξεων συνδέεται απλώς με ορισμένες φάσεις ανάπτυξης της παραγωγής,
2. Οτι η ταξική πάλη οδηγεί αναγκαστικά στη δικτατορία του προλεταριάτου,
3. Οτι η ίδια αυτή η δικτατορία, αποτελεί μονάχα το πέρασμα στην κατάργηση όλων των τάξεων και σε μια αταξική κοινωνία». (Κ. Μαρξ - Φ. Ενγκελς, «Διαλεχτά Εργα», Από τον Μαρξ η εργατική τάξη απέκτησε τη συνείδηση της θέσης της στην ιστορική εξέλιξη, ως υποκείμενο του περάσματος της κοινωνίας από τον καπιταλισμό στον κομμουνισμό.

Ο Μάρξ για το κέρδος
Πόσο επίκαιρος είναι και σήμερα ο Καρλ Μαρξ, ο οποίος παρατηρούσε εύστοχα στο «Κεφάλαιο» (τόμος 1ος σελ. 788) ότι: «Με το ανάλογο κέρδος, το κεφάλαιο γίνεται θαρραλέο, με 10% γίνεται σίγουρο και μπορεί να ριχτεί παντού, με 20% ζωηρεύει, με 50% γίνεται θετικά παράτολμο, με 100% ποδοπατά κάθε ανθρώπινο νόμο και με 300%, δεν υπάρχει έγκλημα που δε ριψοκινδυνεύει να το κάνει ακόμα και με τον κίνδυνο της καρμανιόλας».

Ο Μαρξ για τα χρέη της Ελλάδας
Ας δούμε τι έγραφε ο Μάρξ από το 1855 κιόλας για τις καταχρεωμένες χώρες-υποτελείς στις μεγάλες δυνάμεις της εποχής, τα ληστρικά δάνεια και τις πολεμικές αποζημιώσεις που καλούνταν να πληρώσουν οι ηττημένοι των κατακτητικών πολέμων. Δάνεια και αποζημιώσεις που μετέτρεπαν τους λαούς σε δούλους. Να τι έγραφε λοιπόν στις 26 Ιουλίου 1855 o 37χρονος τότε Μαρξ στο «Neue Oder Zeitung» για τα δάνεια και τα χρέη χωρών της νότιας Ευρώπης, όπως η Ελλάδα και η Ισπανία, αλλά και η Οθωμανική Τουρκία: «Τώρα οι δυτικές δυνάμεις αρχίζουν να βάζουν χέρι στα οικονομικά της Τουρκίας. Για πρώτη φορά το κράτος των Οσμανιδών επιβαρύνεται με χρέος χωρίς να παίρνει πίστωση. Έτσι πέφτει στην κατάσταση του χτηματία, που βάζοντας υποθήκη τη γης του όχι μόνο δεν παίρνει πίστωση, αλλά ακόμα και υποχρεώνεται να παραχωρήσει στον κάτοχο της υποθήκης το δικαίωμα να διαθέτει τα χρήματα που του δόθηκαν σαν πίστωση. Το μοναδικό βήμα, που του μένει να κάνει, είναι να παραχωρήσει στον κάτοχο της υποθήκης το χτήμα του. Με παρόμοια συστήματα ο Πάλμερστον (σ.σ. πρωθυπουργός της Αγγλίας εκείνη την εποχή) αποσύνθεσε την Ελλάδα και παράλυσε την Ισπανία…» (Ορφέα Οικονομίδη (Πετρανού) «Μαρξ, Ένγκελς,Λένιν για την Ελλάδα- Ένα πρωτότυπο κείμενο», εκδόσεις «Ορφέας», Αθήνα 1986).
Ο Κάρολος Μαρξ είναι ο επιστήμονας με τη μεγαλύτερη επιρροή στην ιστορία μέχρι σήμερα,  ακολουθούμενος από τον Φρόϊντ. Αυτό τουλάχιστον είναι το συμπέρασμα μιας νέας διεπιστημονικής μεθόδου στατιστικής "βαθμολόγησης", που εφαρμόζει ένας Αμερικανός ερευνητής, ο οποίος έχει δημιουργήσει και το σχετικό διαδικτυακό εργαλείο με το εύγλωττο όνομα Scholarometer, το οποίο συγκρίνει περίπου 35.000 ερευνητές.

Κυριακή 20 Μαρτίου 2016

Οι Θρακιώτες στην Φιλική Εταιρεία και στον Ιερό Λόχο



Οι Θρακιώτες στην Φιλική Εταιρεία
και στον Ιερό Λόχο

Η Θράκη ήταν πολύ κοντά στην πρωτεύουσα του οθωμανικού κράτους, την Κωνσταντινούπολη. Η μικρή απόσταση, η συγκέντρωση πολυάριθμου στρατού για λόγους στρατιωτικούς και πολιτικούς έδινε τη δυνατότητα στον δυνάστη να αντιμετωπίσει πολύ γρήγορα και άμεσα οποιαδήποτε επαναστατική κίνηση και δεν ήταν καθόλου εύκολο να τελεσφορήσει στη Θράκη ένα επαναστατικό κίνημα, όπως έγινε σε άλλες περιοχές της Ελλάδας και λόγω της ομαλή διαμόρφωσης του εδάφους που δεν παρείχε δυνατότητα ανάπτυξης κλεφτοπολέμου και διαφυγής στα βουνά, όπως γινόταν στις απάτητες βουνοκορφές της νότιας Ελλάδας. Εξ άλλου εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της τουρκικοί πληθυσμοί για δημογραφική πολιτική και εθνολογική αλλοίωση του πληθυσμού, γιατί έπρεπε δημογραφικά να υπάρχει, για λόγους ασφάλειας, πιο συμπαγής τουρκικός πληθυσμός.
Παρ’ όλα αυτά οι Έλληνες της Θράκης από τα πρώτα χρόνια της σκλαβιάς είχαν αρχίσει να προετοιμάζονται πνευματικά και ψυχικά για την διεκδίκηση του δικαιώματος της ελευθερίας. Δημιουργήθηκαν εστίες απ’ όπου αναδείχθηκαν πνευματικές προσωπικότητας και άξιοι λειτουργοί της Εκκλησίας και της Εθνικής μας παιδείας που στήριξαν και καλλιέργησαν την Εθνική ιδέα και ενέπνευσαν την ηρωική απόφαση του αγώνα και της θυσίας. Η συμβολή και η προσφορά της Θράκης στην αφύπνιση της εθνικής συνείδησης  όλων των Ελλήνων για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού είναι τεράστια.
Η Θράκη, λόγω της γειτνίασής της με την Κωνσταντινούπολη, το κέντρο της βυζαντινής αυτοκρατορίας, είχε πνευματική άνθηση και ανάπτυξη μεγάλη, μεγαλύτερη από άλλες περιοχές της Ελλάδας. Μεγάλες μορφές πνευματικές έφυγαν από τη Θράκη, όταν αυτή έπεσε στα χέρια του Τούρκου κατακτητή και πήγαν στη Δύση, μεταφέροντας εκεί είτε τον πνευματικό πλούτο της γνώσης, όπως ο Γεώργιος Γενάδιος διδάσκαλος του Γένους στην Επανάσταση του 1821 που γεννήθηκε στη Σηλυβρία Ανατολικής Θράκης και ο Θεόκλητος Πολυείδης, Αρχιμανδρίτης από την Αδριανούπολη, που ήταν από τους πρώτους που ονειροπόλησε την Ανάσταση του Γένους και ήταν επικριτής της ραγιάδικης αντίληψης και πρωτεργάτης της αφύπνισης. Άνθρωπος με μεγάλη μόρφωση, φύση ενθουσιώδη και ποιητική, περιηγήθηκε την Ευρώπη 70 χρόνια πριν από το Ρήγα Φεραίο και ενημέρωσε τους λαούς για το Ελληνικό ζήτημα καλλιεργώντας το επαναστατικό και φιλελληνικό πνεύμα. Στο πολυθρύλητο βιβλίο του ο «Αγαθάγγελος» με τους περίφημους χρησμούς, προέλεγε τη μελλοντική απελευθέρωση του σκλαβωμένου Γένους. Τα λόγια των χρησμών του ήταν θούριο σάλπισμα της Ελευθερίας. Αυτές τις προφητείες μοίραζε αργότερα ο Ρήγας Φεραίος με τον εμπνευσμένο θούριο του.
Στα 1814 ιδρύεται στην Οδησσό η Φιλική εταιρία από τους Ξάνθο, Σκουφά και Τσακάλωφ.Συμμετέχουν μαζικά οι Θρακιώτες στη μυστική οργάνωση.

Από τα βασικά στελέχη της Φιλικής Εταιρείας δίνεται βαρύτητα στην οργάνωση στην Κωνσταντινούπολη και την Αδριανούπολη που γίνονται τα κέντρα των Φιλικών.  Στην Αδριανούπολη οι συνεδριάσεις των Φιλικών γίνονταν στο σπίτι του Αμιρά κοντά στη Μητρόπολη.
Στα βασικά στελέχη της Φιλικής εταιρίας συγκαταλέγεται και ο μεγαλέμπορος της Φιλιππούπολης Γρηγόριος Μαρασλής, Δήμαρχος Οδησσού και εθνικός ευεργέτης, στο σπίτι του οποίου ιδρύθηκε η Φιλική Εταιρεία και πραγματοποιούνταν οι συσκέψεις των μυημένων μελών της. (Σήμερα είναι Μουσείο Φιλικής Εταιρείας).




             Το σπίτι του Μαρασλή στην Οδησσό όπου ιδρύθηκε η φιλική Εταιρεία




Το σπίτι, σήμερα Μουσείο Φιλικής Εταιρείας
 
Το 1815 μυήθηκε στην Εταιρεία ο Φιλιππούπολίτης Αντώνιος Κομιζοπούλος, έμπορος στη Μόσχα. Για την εντιμότητα του τον προσέλαβαν ως τέταρτο μέλος της μυστικής αρχής. Απόδειξη, του ότι ήταν τέταρτο μέλος στη Φιλική Εταιρεία, αποτελούν τα συνθηματικά τον στοιχεία Α.Ε. (Α.Β. του Τσακάλωφ, Α.Γ. του Σκουφά, και Α.Δ. του Ξάνθου). Ήταν ένας από τους 7 που είχαν σφραγίδα της Φιλικής Εταιρείας και δικαίωμα υπογραφής.





Ο ιστορικός της Φιλικής Εταιρίας και μέλος αυτής, Ιωάννης Φιλήμων διασώζει 31 ονόματα Θρακών όπως καταχωρήθηκαν στα "Θρακικά παρ. του Γ' τόμου τα οποία ανήκαν στην οργάνωση, και σχολιάζει ότι «αν οι Έλληνες έμποροι της Δύσης κυοφόρησαν την επανάσταση του 1821 και οι Έλληνες της Οδησσού την γέννησαν, οι Έλληνες της Θράκης την θήλασαν».

1. Αθανασίου Θεόδωρος από Φιλιππούπολη, κατήχθηκε το 1820, 
2Ανώνυμος από Φιλιππούπολη, κατήχθηκε το 1820,
3. Αυξεντιάδης Αναγνώστης από Μεσημβρία, το 1820,
4. Κέλκος Αδαμάντιος από Βουλγαρία, το 1817,
5. Γεβίδης Γεώργιος από Μαρώνεια, το 1819,
6  Γκίκας Παρασκευάς από Αίνο, το 1821,
7. Ελευθερίου Ιωάννης από Βάρνα, το 1820,
8.  Ιωαννίκιος ιεροδιάκονος (αργότερα Μητροπολίτης) από Γιμουρτζίνα (Κομοτηνή), το 1819,
9.  Κομνηνός Αναστάσιος από Μεσημβρία, το 1819,
10.  Κουμπάρης Σταμάτιος από Μεσημβρία, το 1819,
11.  Κουμπάρης Αλέξιος Δ. από Μεσημβρία, το 1820
12.  Κουμπάρης Κυριάκος από Μεσημβρία, το 1818,
13.  Κουμπάρης Παναγιώτης Λαμ. από Μεσημβρία, το 1820,
14. Κώκιας Χ. Σωτήρης από Αδριανούπολη, κατήχθηκε το 1821,
15. Κωνσταντινίδης, από Σωζόπολη, το 1821,
16. Κώνστας Δημήτριος, από Αγχίαλο, το 1820,
17. Λέτζογλους Δημήτριος, από Αδριανούπολη, το 1821,
18. Μαρκέλος Λάσκαρης Παπά, από Μάδυτο, το 1819,
19. Νέστορος Ζαφείριος, από Αγχίαλο, το 1821,
20. Νέστωρ Κωνσταντίνος, από Αγχίαλο, το 1821,
21. Νίκογλους Ιωάννης Παπά, από Φιλ/λη, το 1821,
22. Νίκογλους Κωνσταντίνος Παπά, από Φιλ/λη, τπ 1821,
23. Νικολάου Παρασκενάς, από Βάρνα, το 1821,
24. Νικολάου Κριονάς Παπά, από Λουλέ Μπουργάζ, το 1819,
25. Παλαιολόγος Αντώνιος, από Αγχίαλο, το 1821,
26. Παλαιολόγος Παύλος, από Αγχίαλο, το 1821,
27. Ποργιάτης Θ. Αθανάσιος, από Σέλιμνο, το 1819,
28. Σγουρός Γεώργος, από Αγχίαλο, το 1821,
29. Φραντζεσκασάρωφ Λουκάς, από Αίνο, το 1821,
30. Χατζηϊωάννου Αναστάσιος, από Αγαθούπολη, το 1821,
31.. Χατζηστάνου Δημήτριος Ν., από Αδριανούπολη, το 1819,
Από άλλες πηγές πληροφορούμαστε τους παρακάτω:
32. Χατζή-Αντώνη Βισβίζη, από Αίνο.
33. Παπαδόπουλο Κάρπο, από Αίνο
34. Μαλαξό Μακάριο, από Αγχίαλο, (2)
35. Μαρασλή Γρηγόριο, Ιω., από Μαράς της Φιλιππούπολης,
36. Λεοντίδη Λέων, από Κωνσταντινούπολη,
37. Γεώργιο Αινιάνα,
38. Παυλίδη, από Αδριανούπολη,
39. Κομιζόπουλο Γεώργιο, από Φιλιππούπολη, κατήχθηκε το 1818,
40. Χατζησλάνογλου Ν. και
41. Χατζηγιώργη Δημητρίου, από περιοχές τον Έβρου
42 Καράμπελια ή Μπελιά Θανάση. Κορνοφωλιά του Έβρου.
44.Στρατής Σκόρδος
45. Μητροπολίτης Δωρόθεος Πρώιος
46. Αμυράς από Αδριανούπολη
47. Γιοβάνης Κουιμτζόγλου
49. Νικόλαος Χατζή-Ασλάνογλου
50.  Κωνσταντίνος Ξ ε ν ο κ ρ ά τ ης από το Σαμμάκοβο των Σαράντα Εκκλησιών
 51. Πασχάλης Ξενοκράτης από το Σαμάκοβο                      

Θρακικές πόλεις από τις οποίες καταγόταν Θρακιώτες Φιλικοί : Κωνσταντινούπολη, Αίνος, Φιλιππούπολη, Μεσημβρία, Μαρώνεια, Βάρνα, Αγχίαλο, Αδριανούπολη, Μάδυτος κ. ά.
Γενικά πάνω από το 1/10 του συνόλου των επώνυμων Φιλικών ήταν Θράκες. Με μεγάλη προσφορά για την πραγμάτωση του εθνικού σκοπού.

             Ο Θρακιώτης ιστορικός της επανάστασης Ιωαν. Φιλήμων
                            μέλος της Φιλικής Εταιρείας,

Συμμετοχή των Θρακών στον «Ιερό Λόχο» του Υψηλάντη

Η 25η Μαρτίου 1821 θεωρείται ως μέρα έναρξης της Ελληνικής Επανάστασης, είναι η μέρα ύψωσης της Ελληνικής σημαίας στην Αγία Λαύρα. Στην πραγματικότητα όμως, η Επανάσταση αρχίζει πολύ νωρίτερα, τη μέρα που o Υψηλάντης πέρασε τον ποταμό Προύθο, το σύνορο μεταξύ της Pωσίας και των παραδουνάβιων ηγεμονιών (Mολδαβία και Bλαχία), περνώντας από τη Βεσσαραβία και τη Μολδαβία, έφτασε στο Ιάσιο, απ όπου έστειλε τη γνωστή προκήρυξή του: "Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος" σε όλους τους έλληνες. Η μέρα αυτή ήταν η 22η Φεβρουαρίου 1821.
Βέβαια το κίνημα τον Υψηλάντη είχε άσχημο τέλος, όμως οι επιπτώσεις του για την έκβαση τον αγώνα ήταν καθοριστικές.
Πολλοί ήταν οι Θρακιώτες που κατετάγησαν στον "Ιερό Λόχο" του. Οι ίδιοι οι Υψηλάντες στα "Αφιερωτικά” τους προς την Φιλική Εταιρεία έγγραφα, δηλώνουν πατρίδα τους την Κωνσταντινούπολη, που ανήκει στη Θράκη.
  



Ο Πολεμιστής του ιερού Λόχου Κωνσταντίνος Ξενοκράτης από το Σαμακόβι Βορειο - Ανατολικής Θράκης μετέπειτα εθνικός ευεργέτης
 
Η στολή ιερολοχίτη του Ξενοκράτη, η μόνη που διασώζεται
στο Εθνολογικό Μουσείο


Οι αδελφοί Ξ ε ν ο κ ρ ά τ η , Κωνσταντίνος και Πασχάλης, γεννήθηκαν στο Σαμμάκοβο των Σαράντα Εκκλησιών, στα τέλη τον 18ου αιώνα, από πολύ φτωχή οικογένεια. Λίγο αργότερα μετανάστευσαν στη Ρουμανία. Ο Κωνσταντίνος και o Πασχάλης κατατάχτηκαν στον Ιερό Λόχο
Οι αδελφοί Ξ ε ν ο κ ρ ά τ η , Κωνσταντίνος και Πασχάλης, γεννήθηκαν στο Σαμμάκοβο των Σαράντα Εκκλησιών, στα τέλη τον 18ου αιώνα, από πολύ φτωχή οικογένεια. Λίγο αργότερα μετανάστευσαν στη Ρουμανία. Ο Κωνσταντίνος και o Πασχάλης κατατάχτηκαν στον Ιερό Λόχο του Αλέξανδρου Υψηλάντη και πολέμησαν το 1821, στο Σκουλένι
και στο Δραγατσάνι, όπου ο Πασχάλης έπεσε μαχόμενος. Ο Κωνσταντίνος ήταν από τους λίγους που γλίτωσαν. Στα χρόνια που ακολούθησαν, ασχολήθηκε με τη γεωργία και δημιούργησε μεγάλη περιουσία στο Βουκουρέστι. Μαζί με τον άλλο αδερφό τον (Θεόδωρο) ξόδεψαν τη μεγάλη τους περιουσία για φιλανθρωπικά και κοινωφελή έργα. Το σπίτι τους στο Βουκουρέστι έγινε νοσοκομείο της ομογένειας και με έξοδά τους λειτούργησαν σχολεία στο Σαμμάκοβο και τη Βιζύη, παρθεναγωγείο στο Μεσολόγγι, η Θεολογική Σχολή της Χάλκης και άλλα πολλά.
Στο Εθνολογικό Μουσείο της Αθήνας (Παλιά Βουλή), εκτίθενται τα μοναδικά αντικείμενα που υπάρχουν από τον Ιερό Λόχου και ανήκουν στον Κωνσταντίνο Ξενοκράτη. Κάθε 25η Μαρτίου φορούσε με περηφάνια τη στολή του, η οποία μετά το Θάνατο τον, το 1876, χαρίστηκε στο Έθνος από την οικογένειά του.


Ένας άλλος ηρωικός οπλαρχηγός, που πήρε μέρος στους αγώνες της Μολδοβλαχίας, ήταν ο Αθανάσιος Μ π ε λ ι ά ς ή Κ α ρ ά μ π ε λ ι α ς , που γεννήθηκε στην Κορνοφωλιά τον Έβρου γύρω στα 1795. Το όνομα του μαρτυρά τα προβλήματα που δημιουργούσε στους Τούρκους (=μαύρος μπελιάς). Γνωστός ως καπετάν Θανάσης ήταν αρχηγός αντάρτικου τμήματος στο βουνό Γκίμπρενα της επαρχίας Σουφλίου και μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία το 1818. Μετά από συνεννοήσεις βρέθηκε στη Μολδοβλαχίας δίπλα στον Αλέξανδρο Υψηλάντη. Εκεί πολέμησε πριν εκδηλωθεί η επανάσταση στη Νότια Ελλάδα. Μετά την αποτυχία του κινήματος, ο Καραμπελιάς στο δρόμο για την επαναστατημένη Ελλάδα, έπεσε σε ενέδρα και τραυματισμένος πιάστηκε αιχμάλωτος στη Ροδόπη. Σιδεροδεμένος οδηγήθηκε στην Αδριανούπολη όπου και κρεμάστηκε. Για τους Θρακιώτες έγινε Θρύλος. Ο χαμός τον έγινε τραγούδι.
Μαζί την αναφέρεται ότι πολέμησε και ο Γιάννης Κ α ρ α γ ι ά ν ν η ς , από το χωριό Σαχίνκιοϊ Μαλγάρων της Ανατολικής Θράκης, και λέγεται ότι και οι δυο οδήγησαν από περιοχές της Θράκης 1500 πολεμιστές στη Μολδοβλαχία. Εκεί αγωνίστηκε ο συγχωριανός του Καραμπελιά, Γ ι α ν ν α κ ο ύ δ η ς , ο οποίος γλίτωσε και μετά, αφού πολέμησε στη Νότια Ελλάδα, γύρισε στην Κορνοφωλιά του Έβρου. Οι Θρακιώτες τον ονόμασαν Καρακατσιάνη, γιατί φορούσε σαρακατσάνικα ρούχα.
Ένας Αδριανουπολίτης από τους πολλούς, που αγωνίστηκαν με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και έπεσε ένδοξα τον Ιούνιο τον 1821 στο Δραγατσάνι, ήταν ο Κωνσταντίνος Τριτζόπουλης, σύζυγος της καπετάνισσας Άννας Λαούπη Τριτζοπούλον.
Ο Γεώργιος Μαμέλης στη διάλεξή του: " Η προσφορά των Θρακών εις την Επανάσταση του 1821", σημειώνει: " μια άλλη ομάδα επαναστατών από το Ορτάκιοi Αδριανουπόλεως που το όνομα του αρχηγού της μιας μένει άγνωστο, διασχίζει τα
εδάφη της σημερινής Βουλγαρίας, φτάνει στη Μολδαβία και ενισχύει με το στρατό του Υψηλάντη. Παίρνει μέρος στον αγώνα και μετά την αποτυχία της επανάστασης της ηγεμονίες ξεκινά από κει, διασχίζει τη Βαλκανική και. πολεμώντας όπως οι Μύριοι του Ξενοφώντα φτάνει στην Ελλάδα και αγωνίζεται πλάι στους Ρουμελιώτες... " Τελευταία θ' αναφέρουμε σε μια ηρωική οικογένεια, από τη Βύσσα τον Έβρου, της οποίας όλοι οι άντρες πολέμησαν στη Μολδοβλαχία. Πρόκειται για το σοι του Γιώργη Παπά ή Κιχραγιώργου, τα αδέλφια του: Δημήτρη, Μιχάλη, Μανόλη, Σταύρο, Πασχάλη και το γιο του. Ο Κυχραγιώργου πήρε μέρος σε ολόκληρη την εκστρατεία και διακρίθηκε στις μάχες του Γαλάζιου και του Σκουλενίου. Στην τελευταία μάχη, αφού έχασε και τους πέντε αδερφούς του, τραυματίστηκε ο ίδιος βαριά και μεταφέρθηκε μισοπεθαμένος στο Ρώσσικο έδαφος, παρόλο που ζήτησε να πεθάνει κοντά στα αδέρφια του. Διασώθηκε και εγκαταστάθηκε στο Κισνοβιο. Το 1823 μαζί με άλλους Έλληνες, ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα για τη δημιουργία εκστρατευτικού σώματος που θα ξεσήκωνε τη Βόρεια Θράκη. Επειδή προδόθηκε στις Ρωσσικές Αρχές, με το εθελοντικό σώμα του έφυγε και, αφού διέσχισε την Τουρκία, έφτασε στην Ελλάδα και πολέμησε με τον Μαυροκορδάτο στο Μεσολόγγι, με το γενναίο Κολοκοτρώνη στη Δραμπάλα, με τον Καραϊσκάκη στο Χαϊδάρι, Αράχοβα κ.ά. Μετά την απελευθέρωση δεν αμείφθηκε. Έζησε ως ρακοπώλης στην Αθήνα και πέθανε το 1854 από χολέρα.
                                            Κώστας Πινέλης
(Αποσπάσματα από άρθρο που δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες "Ειδήσεις" και "Πρωϊνή" του Κιλκίς.)
(Σε επόμενη ανάρτηση: οι αγώνες των Θρακών στην Επανάσταση του 1821 και στην υπόλοιπη Ελλάδα)
 

Σάββατο 19 Μαρτίου 2016

Κλιμάκιο του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Κώστα Παπαδάκη, μέλος της ΚΕ και ευρωβουλευτή του Κόμματος, σε Ειδομένη, Χέρσο, Ν, Καβάλα



ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ
ΣΕ ΕΙΔΟΜΕΝΗ - ΧΕΡΣΟ - ΝΕΑ ΚΑΒΑΛΑ

Κλιμάκιο του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Κώστα Παπαδάκη, μέλος της ΚΕ και ευρωβουλευτή του Κόμματος, βρέθηκε στις 18 του Μάρτη στο «Νταχάου της Ειδομένης» 
και σε κέντρα μετεγκατάστασης προσφύγων και μεταναστών στο Κιλκίς.

Βαρβαρότητα που απορρέει από την υλοποίηση
των αποφάσεων της ΕΕ
Στη διάρκεια της περιοδείας αποκαλύφθηκε η Βαρβαρότητα στον καταυλισμό της Ειδομένης και οι δύσκολες συνθήκες διαβίωσης στα κέντρα μετεγκατάστασης που λειτουργούν στο Χέρσο και τη Νέα Καβάλα του Κιλκίς, όπου αναδείχθηκαν οι πολλές και σημαντικές ελλείψεις, που κάνουν ακόμη πιο δύσκολη τη διαβίωση των προσφύγων και εκεί. Εξασφαλισμένο είναι τουλάχιστον το φαγητό, καθώς διανέμονται 3 γεύματα τη μέρα σε όλους.

Αμεση λαϊκή απάντηση για όλα
Το βράδυ, ο Κ. Παπαδάκης μίλησε σε συγκέντρωση, με θέμα το Προσφυγικό στο Πολιτιστικό Κέντρο Πολυκάστρου. Μεταξύ άλλων, σημείωσε:
«Το προσφυγικό πρόβλημα δεν προκύπτει από το πουθενά. Εκατομμύρια άνθρωποι μέσα στα τελευταία χρόνια εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή τους, για να μπορέσουν να επιβιώσουν, ψάχνοντας σε άλλες χώρες μια καλύτερη τύχη, χτυπημένοι από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Το Προσφυγικό δεν αυτονομείται από όσα ζει ο λαός μας. Δεν είναι άλλη η πολιτική που βομβαρδίζει τους πρόσφυγες, που τους διώκει και τους ορθώνει τοίχους στο ματωμένο διάβα τους από αυτήν που τσακίζει τους εργαζόμενους και το λαό στη χώρα μας.
(...) Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής αποτελούν συνέχεια της κοινής δήλωσης της περασμένης βδομάδας και σηματοδοτούν την παγίωση των κλειστών συνόρων, του μαζικού εγκλωβισμού των προσφύγων στην Ελλάδα και της ενίσχυσης των εκβιασμών τους μέσα από τον περιορισμό της δυνατότητας παροχής ασύλου. Της ενίσχυσης των μηχανισμών για κράτηση προσφύγων και μεταναστών, καθώς και απέλασή τους πίσω στην κόλαση του πολέμου.
(...) Ολα αυτά επικυρώθηκαν και επιβραβεύτηκαν από τις ίδιες τις αποφάσεις των Συνόδων Κορυφής της ΕΕ, μαρτυρώντας ότι είναι απάτη ο διαχωρισμός περί δήθεν "καλής Γερμανίας των ανοικτών συνόρων" και "κακών χωρών του Βίζεγκραντ" που κλείνουν τα σύνορα. Η κυβέρνηση επιχειρεί να εξαπατήσει το λαό, εμφανιζόμενη να διαμαρτύρεται, χαρακτηρίζοντας μονομερή ενέργεια το κλείσιμο συνόρων σε βάρος των κοινών αποφάσεων της ΕΕ.
(...) Πρόκειται για επιχείρηση εξαπάτησης από την κυβέρνηση που στόχο έχει και πάλι το λαό. Καμιά ανοχή, άμεση απάντηση για όλα και για τα βάρβαρα μέτρα και για την προσφυγιά που έχουν κοινή ρίζα αυτό το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα είναι η 48ωρη απεργία όποτε κι αν τολμήσει η κυβέρνηση να φέρει το ασφαλιστικό ν/σ έκτρωμα στη Βουλή. Αυτή θα δώσει ώθηση και συνιστά έκφραση αλληλεγγύης και στους χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες στη χώρα μας».

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2016

Τα κύματα των απελπισμένων προσφύγων έχουν τη «σφραγίδα» της ΕΕ και των κομμάτων της

ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

Τα κύματα των απελπισμένων προσφύγων έχουν τη «σφραγίδα» της ΕΕ και των κομμάτων της

Παγίωση των κλειστών συνόρων, όροι που δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο τη διαβίωση των προσφύγων και μαζικός εγκλωβισμός προσφύγων στην Ελλάδα. Αυτός είναι ο χαρακτήρας των αντιλαϊκών αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανέφερε μεταξύ άλλων ο Κώστας Παπαδάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής, μιλώντας στο webradio 902.gr από το Κιλκίς, όπου βρίσκεται στο πλαίσιο περιοδείας σε κέντρα μεταγκατάστασης προσφύγων.
Σχολιάζοντας τη δήλωση του υπουργού Εσωτερικών Παναγιώτη Κουρουμπλή, ο οποίος ανάφερε «δεν διστάζω να πω ότι εδώ είναι ένα σύγχρονο Νταχάου, αποτέλεσμα της λογικής των κλειστών συνόρων», ο Κ. Παπαδάκης σημείωσε ότι το «Νταχάου της Ειδομένης» είναι αποτέλεσμα των αποφάσεων της ΕΕ για κλειστά σύνορα και οι αποφάσεις αυτές φέρουν την υπογραφή και της ελληνικής κυβέρνησης.
Αναφερόμενος στην επίσκεψη του σε χώρους της Β. Ελλάδας, όπου υπάρχουν πρόσφυγες και μετανάστες, σημείωσε ότι υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις που δυσκολεύουν την διαβίωση των ανθρώπων και τόνισε ότι η Ειδομένη δεν είναι μια παραφωνία του προβλήματος, αλλά η ουσία των αποφάσεων της ΕΕ, της βαρβαρότητας του καπιταλιστικού συστήματος, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων.  


                              Το "Νταχάου της Ειδομένης"

 

Τρίτη 15 Μαρτίου 2016

Απατεώνες είμαστε;


Επωνύμως

Απατεώνες είμαστε; 


Πριν τις εκλογές του Γενάρη του 15 ο Τσίπ(ρ)ας έλεγε ότι εάν ο ΣΥΡΙΖΑ ερχόταν πρώτος, το ίδιο βράδυ Μνημόνιο δεν θα υπήρχε. Ότι θα καταργούσε με ένα νόμο και με ένα άρθρο όλα τα μέτρα λιτότητας, θα αποκαθιστούσε συντάξεις κ.λ.π.. 




Το σκίτσο είναι από το Blog "Ελεύθεροι Έλληνες"
 

Μετά τις πρώτες εκλογές του 2015 έβγαζε λόγους στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ υποσχόμενος ότι βάζει «οριστικό τέλος στην τρόικα και τις πολιτικές της». Ήταν τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ αποκαλούσε «χαρτογιακάδες» τους τροικανούς, στους οποίους θα απαγορευόταν να συναντούν υπουργούς και να σουλατσάρουν στα υπουργεία.
 Του είπε δηλαδή ότι τα μνημόνια είναι καταστροφικά και αδιέξοδα.
Και ο ελληνικός λαός έκανε την υπέρβαση και ψήφισε «αριστερή» κυβέρνηση για πρώτη φορά. Και του έδωσε ακόμη περισσότερη δύναμη όταν το 62% των Ελλήνων ψήφισε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα.
Και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπ(ρ)ας τι έκανε;
Έκανε τη μεγαλύτερη κυβίστηση (κοινώς αποκαλούμενη και κωλοτούμπα) και ψήφισε το μνημόνιο ενώ εξελέγη ακριβώς για το αντίθετο. Για να καταργήσει το μνημόνιο.
Είπε δηλαδή ψέματα στο ελληνικό λαό. Πως λέγεται αυτός που λέει ψέματα για να ξεγελάσει τον λαό; Να ανατρέξουμε στον Μπαμπινιώτη;
Κατ’ αρχήν απατεώνας (αρχ. Φέναξ) είναι το πρόσωπο που ξεγελάει κι εξαπατά συστηματικά τους άλλους για δικό του όφελος, με το να εκμεταλλεύεται την εμπιστοσύνη, την καλή διάθεση που δείχνουν ή την αφέλειά τους.
Και ο πολιτικός απατεώνας είναι αυτός που μεταξύ άλλων:
Παραμορφώνει τη γλώσσα με σκοπό να εξυπηρετήσει τις επιδιώξεις και τα συμφέροντα    της εξουσίας.
Παραπληροφορεί και παραπλανά
       Που χρησιμοποιεί έννοιες με φορτισμένο ιδεολογικά, εθνικά, ηθικά, πολιτικά) περιεχόμενο, της πατρίδα, λαός, έθνος, αριστερά, δεξιά, συντηρητικός –προοδευτικός, προδότης, πατριώτης κλπ.
      Που κινδυνολογεί και εκφοβίζει
Που χρησιμοποιεί τη λαϊκιστική και μεσσιανική ρητορεία.
       Που μεταβάλλει σε αγέλες τα ανθρώπινα πλάσματα
Όσα λοιπόν έλεγε η «αριστερή» (και ο κώλος της μαϊμούς πράσινος είναι) κυβέρνηση ήταν μια φενάκη δηλαδή απάτη, ψέμα, κοροϊδία. (σιγά το πράγμα θα πει κανείς. Και η ιστορία της ανθρωπότητας ξεκίνησε με μια απάτη).
Πως το είπε εκείνη η «θεία» με την τσιριχτή φωνή που βγαίνει κάθε λίγο στα κανάλια; Η Υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης ντε, η κ. Φωτίου. Αυτή που είπε για τα γεμιστά γιαλαντζι (ψεύτικα, χωρίς κιμά δηλαδή) που χορταίνει ολόκληρη οικογένεια.
-Καλέ αυτά  τα λέγαμε πριν ξανακάνουμε εκλογές. Τώρα δεν ισχύουν.
Δηλαδή με συγχωρείτε. Απατεώνες είμαστε;
Σωπάστε καλέ, τι απατεώνες; «Άλαλα τα χείλη των ασεβών» που θα πουν για εσάς τέτοιο πράγμα. «να πέσει φωτιά να τους κάψει», «στήλη άλατος να μείνουν». Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ απατεώνες;



Κώστας Πινέλης
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες "Ειδήσεις" και "Πρωϊνή" του Κιλκίς)



Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

Τα πάθη των προσφύγων και η δική μας Ανάσταση



Τα πάθη των προσφύγων και η δική μας Ανάσταση

Η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Μερικές  χιλιάδες πρόσφυγες βρίσκονται στους δρόμους, θύματα γεωπολιτικών παιχνιδιών που ισοπέδωσαν τις χώρες τους αλλά και της δυσκίνητης  πολιτικής της Ευρώπης να οργανώσει την υποδοχή και ενσωμάτωσή τους. Η χώρα μας δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη της την πλημμυρίδα των προσφύγων πριν κλείσει η «κάνουλα» του Αιγαίου. Ιδιαίτερα μετά την πραξικοπηματική πολιτική χωρών του βαλκανικού διαδρόμου με επισπεύδουσα την Αυστρία να αποκλείσουν κατ’ αρχήν τους Αφγανούς και να περιορίσουν σε ρυθμούς χελώνας τη διέλευση Σύρων και Ιρακινών.
Πρόσφυγες που αριθμούνται σε 25.000 έχουν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα και ίσως ο αριθμός τους να διπλασιαστεί μέχρι την εκτόνωση της κατάστασης  που θα προκύψει με τον ΝΑΤΟϊκό έλεγχο στα νερά του Αιγαίου και τον σωφρονισμό των χωρών του βαλκανικού διαδρόμου.
Η Ελλάδα δεν είναι ανίσχυρη χώρα. Σε πείσμα της μιζέριας που κυριαρχεί, η χώρα παραμένει ισότιμο μέλος της Ε.Ε. με λόγο και ..βέτο, με ΑΕΠ  που ισοδυναμεί  με το αντίστοιχο όλων των χωρών που συμμετείχαν στην παρασύναξη της Βιέννης και με γεωστρατηγική θέση που σύντομα θα αντιληφθούν την αξία της  ορισμένες από τις χώρες της παρασύναξης.
Μέχρι τότε όμως, στο εσωτερικό της χώρας μας οφείλουμε να επιδείξουμε τις αρετές που μας καθιστούν μοναδικούς ως έθνος στην Ευρώπη, για να θυμηθούμε τον καθηγητή Χρήστο Γιανναρά. Άνθρωποι με μωρά παιδιά στην αγκαλιά αναζητούν μια θέση στον ήλιο. Διεκδικούν το δικαίωμά τους να ζήσουν. Τίποτε περισσότερο τίποτε λιγότερο. Δεν θέλουν ούτε καν να μείνουν στην Ελλάδα. Ένας διάδρομος είναι γι’ αυτούς η χώρα μας.
Είναι παρήγορο να διαπιστώνουμε ότι οι Έλληνες επιδείξαμε αξιοθαύμαστη συμπεριφορά, ως απλός λαός, ως λάμπουσες μοναδικότητες σε ένα παγκόσμιο χυλό, απέναντι στο δράμα των προσφύγων. Ούτε κέντρα προσφύγων κάψαμε, ούτε συγκεντρώσεις φασιστικές οργανώσαμε – με ελάχιστες θλιβερές εξαιρέσεις υπανθρώπων που νομίζουν πως γίνονται Έλληνες αν και μόνο ανεμίζουν ελληνικές σημαίες κυνηγώντας  πρόσφυγες και μετανάστες ή εμπορευόμενοι την ξενοφοβία για να αποκτήσουν δημοτικότητα.
Σε αυτές τις δύσκολες ώρες  δεν αρκεί μια κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της διαχείρισης τόσων ανθρώπων. Καλή ή  κακή, επαρκής ή ανεπαρκής η κυβέρνηση δεν δύναται να διαχειριστεί την προσωρινή διαμονή χιλιάδων προσφύγων έχοντας απέναντί της την κοινωνία.
Σε ένα νομό κατά τη συντριπτική του πλειοψηφία προσφύγων και μεταναστών οφείλουμε να επιδείξουμε τουλάχιστον κατανόηση απέναντι στο δράμα αυτών των ανθρώπων. Θα ήταν θλιβερό να επαναληφθούν σκηνές με εξαγριωμένους πολίτες επειδή θα στηθούν σε οργανωμένους χώρους λίγες δεκάδες σκηνές για την προσωρινή φιλοξενία ανθρώπων που τώρα κοιμούνται στην ύπαιθρο με βρέφη και μωρά παιδιά στην αγκαλιά τους.
Να ξαναθυμηθούμε λοιπόν  αρετές που μας κάνουν μοναδικούς. Εξάλλου σε δυο μήνες θα συρρεύσουμε στις εκκλησίες συμπάσχοντας στα Πάθη και γιορτάζοντας  την Ανάσταση του Κυρίου. Αν η συμμετοχή μας δεν περιορίζεται σε λαογραφικού επιπέδου περιφορές επιταφίων, λαμπάδες και  πυροτεχνήματα  ας  είναι κατ’ ελάχιστον η κατανόηση στα πάθη του προσφύγων και η Ανάσταση του Ανθρώπου το φετινό - φωτεινό περιεχόμενο της μεγάλης γιορτής.
  
Άρθρο του δημοσιογράφου Θεοφύλακτου Παγλαρίδη από τις εφημερίδες "Ειδήσεις" και ¨Πρωϊνή " του Κιλκίς

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016

Τα αναστενάρικα χωριά της Ανατολικής Ρωμυλίας Κωστί και Μπροντίβο



Τα αναστενάρικα χωριά της Ανατολικής Ρωμυλίας Κωστί και Μπροντίβο



























ο Χάρτης Με τα χωριά της Ανατολικής Ρωμυλίας (σήμερα Βουλγαρία) Μπροντίβο και Κωστί
που βρίσκονται πολύ κοντά στην Μαύρη Θάλασσα κοντά στο Τσάρεβο (Βασιλικό) και Αχτοπολ (Αγαθούπολη)



Τα χωριά Κωστί και Μπροντίβο (σήμερα Μπροντίλοβο) της Ανατολικής Ρωμυλίας, βρίσκονται σήμερα στη νοτιοανατολική Βουλγαρία, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία και πολύ κοντά στην Μαύρη Θάλασσα στην μεσόγεια περιοχή των παραθαλάσσιων πόλεων Αγαθούπολης (σήμερα Αχτοπολ) και του Βασιλικού (σήμερα Τσάρεβο).
Ήταν  ελληνικά χωριά της λεγόμενης «Τυφλής Επαρχίας (κιορ Καζά)» μαζί με το Ρέσβι, το Γαλαζάκι, και το Πυργόπλο και με τρία άλλα βουλγάρικα χωριά το Βούλγαρι (Ουγκάρι), το Μούρτσοβο και το Γραμματίκοβο. Είναι τα χωριά όπου τελούνταν τα Αναστενάρια, με κέντρο το Κωστί. (Πληθυσμός Κωστί: 800-πληθυσμός Μπροντίβο:1500- στοιχεία Μητρόπολης Αγαθούπολης 1912.
Οι πρόσφυγες που ήρθαν στην Ελλάδα, φέρνοντας μαζί τους ελάχιστα υπάρχοντα, αλλά μεταξύ αυτών τις ιερές εικόνες  «τους παππούδες» τις «χάρες», αλλά και τα άλλα «αμανέτια» και «σέγια» μέσα στα ιερά σεντούκια, εγκαθίστανται κατά ομάδες στο Λαγκαδά, στην Αγ. Ελένη Σερρών, στη Μελίκη Ημαθίας, στη Μαυρολεύκη Δράμας, στη Κερκίνη Σερρών, αλλά και στη Λάρισα, στο Σχολάρι Θεσσαλονίκης  και λίγες οικογένειες σε άλλα μέρη.
Εκτός από τα Αναστενάρια οι πρόσφυγες από τα χωριά αυτά έφεραν και άλλα σημαντικά έθιμα όπως τον «Καλόγερο», την Μπάμπω κ.λ.π. που θεωρούνται τα σημαντικότερα που τελούνται στη χώρα μας.
Στο αφιέρωμα έχω κυρίως αποσπάσματα από Βουλγάρικα κείμενα (η μετάφραση είναι κακή, αλλά έχει την αυθεντικότητα και τη σημασία της για πως βλέπουν οι Βούλγαροι τα χωριά μας)

Το χωριό Μπροντίβο ή Μπροντίλοβο (Παλιές ονομασίες  του ονόματος του χωριού Beradiu, Perdrikoz, Pordikos Βορδίβο.)

 


Γεωγραφία


Το Μπροντίβο (σήμερα Μπροντίλοβο) είναι ένα χωριό στη νοτιοανατολική Βουλγαρία. Βρίσκεται βορειοανατολικά  του  όρος Strandja , στους πρόποδες του ορεινού όγκου  Μεγάλη Πάπια που βρίσκεται νοτιοανατολικά και το κρύβει από τη Μαύρη Θάλασσα από την οποία απέχει σε ευθεία γραμμή 7 χιλιόμετρα. Βρίσκεται στην αριστερή όχθη του ποταμού Veleka στο Brod, διάβαση που έδωσε το όνομά του, και 12 χλμ νότια από Tsarevo (το Βασιλικό των Ελλήνων. Το χωριό βρίσκεται μέσα στο φυσικό πάρκο της λεγόμενης «Τυφλής Επαρχίας (κιορ Καζά που βρίσκονταν και  άλλα 4 τότε ελληνικά χωριά το Κωστί, το Ρέσβι, το Πυργόπλο και το Γαλαζάκι και τρία Βουλγάρικα, το Βούλγαρι (Ουγκάρι), το Μούρτσοβο και το Γραμματίκοβο.
Το Μπροντίβο ρίσκεται 14 χιλιόμετρα από την πόλη. Tsarevo και 85 χλμ από το Μπουργκάς, με υψόμετρο 56 m από τη στάθμη της Θάλασσας.
Στη μοναξιά του, δεσπόζει ολόκληρο το παραθαλάσσιο Στράντζα.. Τα αρχαία πλαγιές του ηφαιστείου στρωμένο με μεγάλα θραύσματα βράχος ηφαιστειακής προέλευσης. Κορυφογραμμή του υπάρχουν ίχνη από ένα παλιό φρούριο. Ο μύθος λέει ότι το πολύ καθαρό καιρό από την κορυφή δείχνει το στόμιο του Βοσπόρου.
Σε μία από τις πιο μυστηριώδεις και άγνωστες γωνιές της Βουλγαρίας, ακριβώς πάνω στην διασταύρωση της τουρκικά σύνορα, Στράντζα Veleka και η Μαύρη Θάλασσα είναι Brodilovo. Μια ηλιόλουστη κοιλάδα εύφορη, διατηρείται η μαγεία της οροσειράς Στράντζα. Είναι περιτριγυρισμένο από πυκνά, και σε ορισμένα σημεία με τα παλιά δάση φυλλοβόλων. Κοντά στο χωριό σώζονται απομεινάρια από πυκνά δάση, χαρακτηριστικό της κοιλάδας του ποταμού. Veleka και νότια της Brodilovo είναι μεγάλες συστοιχίες των δασών οξιάς με μυρτιά. Περιτριγυρισμένο από όλες τις πλευρές από λόφους, το χωριό και το μεγαλύτερο μέρος της καλλιεργήσιμης γης της απλώνεται σε επίπεδη έκταση στο ποτάμι.»
 

Ιστορία
Η παλαιότερη αναφορά του χωριού βρίσκεται σε ένα οθωμανικό έγγραφο σχετικά με το εμπόριο αλατιού από το 1498 . Στο χάρτη του Heinrich Kiepert 19ου αιώνα σημειώνεται με το όνομα Μπροντίβο.
 «Κάποιοι κάτοικοι κατάντη του Veleka είναι θρακικά slimes φυλή. Αποδεικτικά στοιχεία για τα ερείπια τους παρουσία τρία κάστρα, που φέρει το όνομα "Ακρόπολη", η παρουσία των τριών νεκρόπολη (το νωρίτερο από V-IV γ .. Χ.), Ενός αρχαίου οικισμού και ίχνη της 

Άποψη του χωριού Μπροντίβο σήμερα

μεταλλουργικής δραστηριότητας.  
Τα ερείπια της κοντινής (3 χλμ νοτιοδυτικά) στο χωριό Θρακικό φρούριο βρίσκεται πάνω σε ένα λόφο στο "Peftich" / "Pastich." Τείχος, το οποίο περιγράφει τη μορφή ακανόνιστου κύκλου, είναι χτισμένο από πέτρες χωρίς κονίαμα και είναι σε μεγάλο βαθμό καταστραφεί. Μια άλλη Θρακικό φρούριο βρίσκεται σε απόσταση 9 χλμ νότια σε ευθεία γραμμή από το κέντρο του χωριού. Βρίσκεται στην ίδια τα σύνορα Βουλγαρίας-Τουρκίας την ομώνυμη κορυφή. Τα περισσότερα μπορείτε να φτάσετε εύκολα με το δρόμο από τα σύνορα. Resovo, πηγαίνοντας δυτικά. Ο τόπος σώζεται σωρός από πέτρες, με τη μορφή της έλλειψης (πύργος). Τρίτον, μακρύτερα, Θρακικό φρούριο βρίσκεται 10,5 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά σε ευθεία γραμμή από Brodilovo. Είναι χτισμένο στην κορυφή κυριαρχεί γύρω ύψος 248 μ. Φρούριο έχει ένα επίμηκες σχήμα οβάλ, από τα βορειοδυτικά προς τα νοτιοανατολικά. Το τείχος φρουρίου είναι σε μεγάλο βαθμό καταστραφεί, και στο εσωτερικό παρατηρούνται συστάδες από πέτρες.
Μπορεί να υποτεθεί ότι αυτές οι Θρακικές οχυρά ήταν κατά κύριο λόγο σχετίζονται με την εξόρυξη, και ότι δεσμεύονται από τους οικισμούς που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση. Προς το παρόν, δεν έχουν διευκρινιστεί τα στοιχεία της ιστορίας τους, καθώς θα είχαν πολύ μικρή αρχαιολογική έρευνα. Ένας αρχαίος οικισμός πιθανόν να βρισκόταν στα «Palyokles" αλλά δεν έχει μελετηθεί. Κατά το Μεσαίωνα κοντά Brodilovo υπάρχει οικισμός, η οποία μπορεί να αναφέρεται ως πρόδρομος του σημερινού χωριού. Απόδειξη αυτού δίνουμε επιβαίνοντες νοτιοανατολικά ερείπια του μεσαιωνικού ναού, του έδωσαν το όνομα του τόπου "Paleoklyos" (μετάφραση από τα ελληνικά - παλιά εκκλησία).



Όμως, παρά τις εξουσίες κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η τοπική βουλγαρικού πληθυσμού έχει επανειλημμένα λεηλατηθεί και οδηγείται, αλλά λόγω της γειτνίασής του με το μεγάλο Έλληνα κέντρο -. Πόλη Αγαθούπολη υποβάλλεται σε σκληρή ελληνική αφομοίωση. Τοποθετούνται σε τέτοιες συνθήκες, η ανάπτυξη του χωριού φτάσουμε εκεί, στο τέλος του ΧΙΧ αιώνα. Brodilovo θεωρούνται αμιγώς ελληνικό χωριό. Η έλλειψη σε βάθος έρευνα για το παρελθόν του οικισμού απαιτούν τη συμβατική άποψη ότι ο πληθυσμός το 1912, αποτελείται από 
«Έλληνες».  
O Ελληνικος πληθυσμός μετανάστευσε μετά το Βαλκανικό Πόλεμο το 1914, ως μέρος του έρχονται Βούλγαροι πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη. Είναι γνωστό ότι μέχρι τις 12 Ιούλη του 1914 το χωριό κατοικούνταν από Έλληνες, χορευτές πυρκαγιά (Αναστενάρηδες) - χορό φωτιά, άφησε ως κληρονομιά και την μακρινή ηχώ του προ-χριστιανικούς χρόνους. Στο σπίτι του γέροντα George Gligor Αναστενάρια είχε ένα ειδικό παρεκκλήσι φωτιά (κονάκι και εκκλησία). .
 


Παλιά ελληνικά σπίτια όπως είναι σήμερα


Ο ελληνικός ναός του Αγ. Παντελεήμονα του Μπροντίβο
Το επιβλητικό κτίριο εκκλησία κατασκευάστηκε στο πλαίσιο του έργου του Ιταλού αρχιτέκτονα κατά την περίοδο 1910 - 1911 οικοδόμος г. razbar και το κτίριο είναι ένας κύριος Γιάννης - ένα τοπικό δάσκαλο. Κατασκευής, και στη συνέχεια, η διακόσμηση και η διαρρύθμιση του ναού είναι κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου από δωρεές από κατοίκους της περιοχής οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται ως «Έλληνες» και στη συνέχεια το 1914 μετακόμισε στην Ελλάδα. Για αυτό και σχεδόν όλες επιγραφές στις εικόνες της εκκλησίας ήταν Έλληνες.
Αρχιτεκτονικά ο ναός "Sv. Παντελεήμων "είναι ένα εντυπωσιακό ψευδο-βασιλική με νάρθηκα και ένα ανοικτό ξύλινο πύργο πάνω από το τελευταίο. Ο κυρίως ναός χωρίζεται από την πλευρά της, με ξύλινες κολόνες, μεθυσμένος από την μπροστινή πλευρά. Στο δυτικό τμήμα του κυρίως ναού είναι ένα διώροφο ευρύχωρο ΕΜΠΟΡΙΑ - ξύλινο μπαλκόνι όπου οι γυναίκες κάθισαν και χορωδία.
Το τέμπλο του ναού, ένα από τα τελευταία στη Στράντζα ξυλόγλυπτο τέμπλο είναι έργο των τοπικών χαράκτης Γιάννης. Διακοσμημένο με όμορφα διάτρητη πλεξούδα, είναι ένα πραγματικό αριστούργημα του προστίμου - πλαστικής τέχνης.
Ιδιαίτερη προσοχή είναι υπέροχη συλλογή εικονίδιο που εμφανίζεται στην εκκλησία
. Με στυλιστικές και θεματικές εικόνες της διαφορετικότητας brodilovskite και σκεύη, πέρα ​​από την κατάταξη "μνημεία τοπικής σημασίας." Μερικά από αυτά είναι κυριολεκτικά αριστουργήματα και να κοσμούν τις πιο εντυπωσιακές συλλογές μουσείων. Οι 20 εικόνες που χρονολογούνται από το τέλος του δέκατου έβδομου, όγδοου και δέκατου ένατου αιώνα, και με εξαιρετική ιστορική και καλλιτεχνική αξία.

Έκανα ξεχωριστή αναφορά γιατί η εκκλησία έχει χαρακτηριστεί μνημείo πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESKO.
 
Το χωριό Κωστί



Γεωγραφία

Το Χωριό Κωστή βρίσκεται κοντά στα σύνορα μεταξύ της Βουλγαρίας και της Τουρκίας στην περιοχή της Στράντζα. Βρίσκεται 25 χλμ νότια από Tsarevo (Βασιλικό), 7 χλμ από τον κεντρικό δρόμο Malko Tarnovo - Tsarevo, 71 m από τη στάθμη της μαύρης Θάλασσας
Παλιά ονόματα: δεν πιστοποιείται. Αμφισβητούμενες υποθέσεις πού προέρχεται το όνομά του. Κάποιες πηγές λένε ότι προέρχεται από το σεβαστό φεστιβάλ πυρκαγιά "Αγ Κωνσταντίνου και Έλενα ", και άλλοι που φέρει το όνομα μιας πλούσιας ελληνικής πλούσιος άνθρωπος που ονομάζεται Κωστάκη. Και ακούγεται αληθοφανής αρκετά, γιατί τα οστά (Κωστί) είναι ένα από το πιο διάσημο χορό της φωτιάς με τα χωριά, όπου ακόμα και σήμερα κληρονομική nestinars

Βρίσκεται στη γραφική κοιλάδα του ποταμού Veleka στο ανατολικό λόφους της Στράντζα. Χωριό Κωστή ανήκει στην ιστορική περιοχή Hasekia Το χωριό περιβάλλεται από όλες τις πλευρές από λόφους που καλύπτονται με φυλλοβόλα και τα αρχαία δάση. . Πάνω μέτρα ". Sv Μαίρη" είναι το παλαιότερο buck στην Στράντζα - ηλικίας περίπου 800 βρίσκονται κοντά σε καταφύγια "Silkosia"  

Ιστορία

Στη γύρω περιοχή, υπάρχουν ίχνη της μεταλλουργικής δραστηριότητας. Έχετε δει ένα μεγάλο ανάχωμα νεκρόπολη με 15 τάφους που βρίσκονται νότια του χωριού, και πολλές ανεξάρτητες Θρακικό αναχώματα .
Η πρώτη γραπτή απόδειξη είναι από το 1498. Το χωριό εμφανίζεται στα φορολογικά αρχεία της kaaza Αγχίαλο (Pomorie) κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα. Bones είναι ένα από τα δώδεκα χωριά Agatopolska Nahiya (Αγαθούπολη). 


Το Χωριό Κωστί σήμερα
 

Κατά τη διάρκεια της ρωσο-τουρκικού πολέμου του 1828-1829 έτους αναφέρονται ως "ελληνικό χωριό". Μετά το 1878 το χωριό παραμένει στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και αποδίδεται στο νέο Malkotarnovska casa. Οι κάτοικοί της είναι Έλληνες . Ήταν διάσημος για της φωτιάς-χορευτές .


Κατά τη στιγμή της εξέγερσης το 1903 το χωριό έχει 100 σπίτια. Ελληνικό πληθυσμό του μετανάστευσαν μετά τον Δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο και στη δεκαετία του '20 στην Ελλάδα - για παράδειγμα, οι Έλληνες από τα οστά που εγκαταστάθηκαν το 1922 στο βουλγαρικό χωριό των Σερρών Kakaraska . [1] Στη θέση των αποδήμων Ελλήνων Bones έρχονται Βούλγαροι από την Ανατολική Θράκη



Παλιό ελληνικό σπίτι στο Κωστί

 κυρίως από το χωριό Pirogoplovo (σε εκατοντάδες οικογένειες), το χωριό Maglavit , πόλη Samokov Μικρό και άλλοι.
Αναστενάρια Κάθε χρόνο το καλοκαίρι το χωριό είναι δίκαιη. Είναι υποχρεωτική και να παίξει το τυπικό χωριό / και για Brodilovo / χορούς φωτιά διατηρηθεί από την αρχαιότητα. 
           




   Φωτο: Αναστενάρια στο Κωστί το 1888

Το παραδοσιακό πανηγύρι στο χωριό έρχονται συνήθως περίπου 2000 άτομα από την περιοχή, μεταξύ των οποίων και οι επισκέπτες από την Ελλάδα. πική διακοπές είναι ακόμα στην καρδιά της πολιτιστικής ανταλλαγής μεταξύ των δύο δήμων της Tsarevo και Μελίκ.
Χορό πυρκαγιάς (ελληνικά: Αναστενάρια) είναι μια αρχαία βουλγαρική και ελληνική συνήθεια στην οποία οι άνθρωποι χορεύουν ξυπόλητοι στα κάρβουνα (άνθρακα).
Σύμφωνα με την παράδοση χορευτές παίξει το βράδυ για την ημέρα του Κωνσταντίνου και Ελένης (το βράδυ της 3ης Ιουνίου 4 ενάντια στο παλιό στυλ). Το έθιμο είναι πολύ διαδεδομένη στις αρχές του 20ου αιώνα, σε διάφορα βουλγαρικά και ελληνικά χωριά της Ανατολικής Θράκης, μερικά από τα οποία πέφτουν το 1913 στη Βουλγαρία και ένα άλλο μέρος παραμένει στην Τουρκία. Ελληνικού πληθυσμού στην Τουρκία από άλλα χωριά μετανάστευσε στην Ελλάδα το 1920 και φέρνει μαζί του τα nestinar τελωνεία.
Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με τη σημασιολογία του όνομα αναστενάρια, Αναστενάρια (Ελληνική) ή "χορό φωτιά" (στα βουλγαρικά). Σύμφωνα με ορισμένους, το όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη "anastenagmos" - αναστενάζοντας, στενάζουν, η οποία είναι τυπική συμπεριφορά των χορευτών κατά τη διάρκεια της έκστασης. Άλλοι λένε ότι το όνομα προέρχεται από την ελληνική "(x) Εστία" - φωτιά. Προέρχεται από ανασταίνω (anasteno) - ανάσταση τεκμηρίωση παλαιοχριστιανική έθιμο που συνδέεται με Άγιο Φως, το οποίο πιστεύεται ότι έχει τη μοναδική ιδιότητα δεν εκπέμπουν θερμότητα και δεν καίει.
Στη Βουλγαρία, το έθιμο έχει διατηρηθεί στην αυθεντική του μορφή μόνο σε ένα χωριό στην περιοχή της Στράντζα. Στο παρελθόν, οι "φωτιά" τα χωριά είναι πιο Οστά και Brodilovo Ελλήνων και Βουλγάρων Gramatikovo Slivarovo και Kondolovo) και σε ένα μόνο χωριό στα βουνά της Ροδόπης. Με την καύση κάρβουνα αλλά παίζουν και αλλού στη Βουλγαρία, κυρίως ως τουριστικό αξιοθέατο.

Η ελληνική εκκλησία του Κωστί



Αυτό το εντυπωσιακό κτίριο ναός ανεγέρθηκε πριν από το τέλος του ΧΙΧ αιώνα. Ήταν χτισμένο εξ ολοκλήρου με δωρεές από τοπικούς "Έλληνες" του πληθυσμού και διευθύνων πρωτομάστορα του είναι Yani. Αρχικά, μέχρι το 1913, ο ναός ονομαζόταν "St. Αγίου Κωνσταντίνου και Έλενα. " Καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της εξέγερσης Μεταμόρφωσης (1903), και το 1909 αποκαταστάθηκε και εκ νέου χειροτονήθηκε. Το τέμπλο είναι ξυλόγλυπτο σχετικά αργά - το 1908 ένα από τα τελευταία χαράκτες Στράντζα - Pandil. Συγγραφέας πολλών εικόνες του τέμπλου είναι ο καλλιτέχνης Κόστα Poliksoidu. Δύο από αυτούς ζωγραφισμένα στο 1883 και 1901, και 10 του βασιλιά μετά την Εξέγερση του Ίλιντεν το 1909. Η ίδια πλοίαρχος ζωγραφισμένο το 1909 από 10 μεγάλα εικονίδια βωμό, συμπεριλαμβανομένων του Αγίου. Αγίου Κυρίλλου και Μεθοδίου.
Αρχιτεκτονικά ο ναός "Sv. Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος "είναι ένα κεντρικό κλίτος, αψίδα ψευδο ανοιχτή βεράντα (νάρθηκα) εκτείνεται στις χώρες του συνολικού πλάτους του κτιρίου. Το ξύλινο καμπαναριό υψώνεται πάνω από τη νότια πρόσταση (επιπλέον χτίστηκε το 1918). Κιόνων χώριζαν τον κεντρικό πλευρά πλοία είναι ξύλινα και βαμμένα, και τα κιονόκρανα ιωνικού ρυθμού είναι volugi. Το κτίριο χτίστηκε από πέτρα και κονίαμα. Μέσα από τις κεντρικές οροφές καμάρα και πλευρά είναι ξύλινα και γκρίζα. Πίσω από το βωμό οροφές τοίχο είναι επίπεδη και κασέτα. Στο δυτικό τμήμα του κυρίως ναού χτίστηκε ξύλινα ΕΜΠΟΡΙΑ - μπαλκόνι.
Τα Έξω από τα παράθυρα τονισμένα με ανάγλυφα πλαίσια. Οι προσόψεις των ανατολικά και δυτικά αετώματα εκεί. Η δυτική πρόσοψη χωρίζεται σε δύο οριζόντιες ζώνες του καλούπια.
Τοιχογραφίες θα εξαιρούν τα μετάλλια πάνω από τις στήλες και τις γραμμές που περιγράφουν τις καμάρες. Στο ύψος της κεντρικής αψίδας είναι ρόδακες απλικέ (μικρά και μεγάλα), 4 άγγελος και ένα μενταγιόν στο οποίο αναγράφεται ο Ιησούς Χριστός Παντοκράτορας.
Το εικονοστάσι είναι πλούσια διακοσμημένο με διάτρητη, εφαρμόζεται πάνω από ένα ελαφρύτερο νήμα φόντο. Ξύλινες κολόνες του μιμηθεί την αρχαία τάξη και στο κάτω μέρος είναι μηχανικά βάσεις και αυλούς. Μεταξύ αυτών είναι οι ρόδακες, πλούσιο γιρλάντες, τα φύλλα και τα λουλούδια σε συνδυασμό με τις τοπικές και γενικές συνθέσεις που επηρεάζουν την ομορφιά, την κομψότητα και την αρμονία σας. Θρόνο, άμβωνα και κιγκλιδώματα είναι επίσης σκαλισμένα. Η τοπική ξυλογλυπτική, η οποία είναι το έργο του ένα από τα τελευταία marangozi Στράντζα - χαράκτης panda απόδειξη του μεγάλου ταλέντου και εξαιρετικές ικανότητες.
Μεταξύ της συλλογής εφιστά την προσοχή και ένα μακρόστενο εικονίδιο (μέγεθος 78 x 54 cm), η οποία αντιπροσωπεύει Όρος θαλασσογραφία με την ελληνική επιγραφή "Άγιον Όρος" (Άγιο Όρος). Δείχνει μοναστήρια στον κόλπο φουρτουνιασμένη θάλασσα και την ιστιοπλοΐα, και οι πλευρές ζωγραφισμένα St. Mary - προστάτιδα του Αγίου Όρους και του Αγίου Νικολάου - προστάτη των ναυτικών. Δωρητής επιγραφή, μεταφράστηκε από την ελληνική, έχει ως εξής: «Άγιον Όρος, Arkady διασώθηκε μέσα από την Παναγία σε μια καταιγίδα στη θάλασσα."
Και η εκκλησία του Κωστί έχει χαρακτηριστεί μνημείo πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESKO.


                             Ο ποταμός Βελέκας που διασχίζει το Κωστί και το Μπροντίβο


 Βίντεο του Υπουργείου πολιτισμού της Βουλγαρίας για τα χωριά Μπροντίλοβο και Κωστί.
όπως βλέπετε τα ελληνικά σπίτια και οι ελληνικές εκκλησίες  διατηρούνται ένα αιώνα μετά 
και χρησιμοποιούνται από τους Βούλγαρους.