Που είσαι Χρήστο;
Τώρα
πως μου θυμήθηκα τον Χρήστο τον Σπίγκο και πήρα να ασχοληθώ;
Προχθές
στο καφέ-ουζερί «Μπλόκο» του φίλου Στέφανου Μισαηλίδη βρέθηκα τυχαία με δύο
πρώην δημοτικούς συμβούλους της διοίκησης Τερζίδη. Όπως ήταν φυσικό, συζητήσαμε
αρκετά για τον Δήμο Κιλκίς και αναφερθήκαμε και στο Χρήστο; Αλήθεια τι κάνει
αυτή η ψυχή; Ρώτησα. Έχω καιρό να τον διω. υπάρχει;
Με
τον Χρήστο λοιπόν συνεργαστήκαμε άψογα στον Δήμο, ο καθένας από το πόστο του. Εκείνος ως Αντιδήμαρχος και
Πρόεδρος του ΟΠΟΝΓΑ και εγώ ως διοικητικό στέλεχος του Δήμου. Είχαμε και γενικά
καλές σχέσεις με «αγκαλιές, αγάπες και λουλούδια» πολλές φορές, όπως φαίνεται
και από την παρακάτω φωτογραφία:
Κάποιες φορές πάλι του επιτρέπαμε να παρευρίσκεται στις
εκδηλώσεις μας, όπως στην παρακάτω φωτο και μάλιστα εξ ευωνύμων της Λιάνας
Κανέλλη, που αδίκως προσπαθεί να τον νουθετήσει πολιτικά!
Όπως είναι γνωστόν τοις
πάσι , ο Χρήστος ήτανε οπορτούνα, οπορτουνάρα (πάθηση εκ γενετής, συγγενής όπως
λέει και η ιατρική), «Χαρούλης, Αστούλης, Αριστερούλης» και έκανε και πολλές
πολιτικές κυβιστήσεις. Ως προς τούτο είχαμε τις ιδεολογικοπολιτικές μας
συγκρούσεις που έφθαναν μέχρι πολύ σκληρές μονομαχίες και με μαχαιροπήρουνα:
Χρήστο
μου σε χάσαμε, εγώ τουλάχιστο, που δεν ξέρω που «κείσαι» και πολιτικά. Σε έχασε
ο πολιτισμός, τα κουκλοθέατρα και οι παντομίμες …Είπα να σε πειράξω λίγο. Να
είσαι πάντα καλά και να σε δούμε καμιά φορά…
13-9-2017
Κώστας
Πινέλης
(Δημοσίευση
στις εφημερίδες «Ειδήσεις» και «Πρωϊνή» του Κιλκίς)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου