Εκδήλωση για τα 40χρονα της ΚΝΕ

Κάπα Νι Έψιλον

εκδήλωση για τα 40χρονα της ΚΝΕ

...Αλλά ο κομμουνισμός είναι η νιότη του κόσμου, γιατί η ΚΝΕ είναι η μόνη πολιτική νεολαία που μπορεί να γεμίσει ασφυκτικά, με τους φίλους και τα μέλη της, ένα κλειστό που άλλοι πολιτικοί χώροι δυσκολεύονται να το κάνουν με το σύνολο του έμψυχου δυναμικού τους, ακόμα κι αν είχαν ολομέλεια...

...Γιατί η μόνη αλήθεια γράφεται με κόκκινο, σαν το στιλό που διορθώνει τα λάθη και λοιπές ανορθογραφίες, αλλά δεν κουνάει αφ' υψηλού στους μαθητές το δάχτυλο, σαν τον καθ(οδ)ηγητή μας στο Λύκειο...

...Ένα κενό από τη διπλή κρίση του 89'-91' και άλλες μαζικές διαρροές από κάποια άτομα που βρέθηκαν κατά λάθος στην οργάνωση ή στο τιμόνι της ως στελέχη, ακόμα κι επειδή ήταν μόδα κάποια περίοδο, θυμίζοντας λίγο μια παλιότερη διαφήμιση: και η Δήμητρα Παπαδοπούλου; Και ο Γιώργος Κύρτσος; Και η Όλγα Τρέμη; Και η Αντιγόνη Λυμπεράκη (κατά δήλωσή της τουλάχιστον); Και η κε του μπλοκ; Όλοι τους σπούδασαν στο μεγάλο σχολείο της ΚΝΕ, και κατά κανόνα, πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Σε βαθμό που να απορείς σήμερα αν τους έχει μείνει κάτι λίγο από εκείνα τα χρόνια και πώς φτύνουν έτσι το παρελθόν τους, που δεν παύει να είναι κομμάτι του εαυτού τους, σε κάθε περίπτωση.

Οι εποχές σήμερα έχουν αλλάξει, αλλά εάν κάτι παρέμεινε το ίδιο μες στο πέρασμα των χρόνων, δεν είναι οι “κυκλικές, ανά εικοσαετία κρίσεις” ή “το σταλινικό, συγκεντρωτικό μοντέλο”, όπως έχουν αποφανθεί κατά καιρούς διάφοροι κουκουεδολόγοι. Αλλά αυτός ο ενθουσιασμός, το φιλότιμο και η ανιδιοτελής προσφορά, οι ιδέες και το πολιτικό στίγμα που τα εμπνέουν. Και η διαρκής επιβεβαίωση στην πράξη πως ο κομμουνισμός είναι η νιότη του κόσμου, κι όχι μια ρετρό ιστορία, που επιχειρεί να νεκραναστήσει το παρελθόν και περιμένει στην Κόκκινη Μηλιά το μαρμαρωμένο βασιλιά.

(Αποσπάσματα από σχόλιο του blog «Σφυροδρέπανο»)