ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ-Πιο ζωντανός και πιο επίκαιρος από ποτέ

ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ

-Θεμελιωτής της επιστημονικής κοσμοθεωρίας της Εργατικής Τάξης

-Πιο ζωντανός και πιο επίκαιρος από ποτέ

-To όνομά του και το έργο του θα ζήσουν στους αιώνες!

Αφιέρωμα για τα 133 χρόνια από το θάνατό του.

Ηταν Τετάρτη 14 Μαρτίου του 1883. Εκείνο το πρωί ο Κάρολος Μαρξ ξύπνησε πιο ευδιάθετος απ' ό,τι τις άλλες ημέρες. Ηπιε με ευχαρίστηση γάλα, κρασί κι έφαγε σούπα. Οι οικείοι του, βλέποντάς τον σ' αυτή την κατάσταση, αναθάρρησαν και η ελπίδα ξαναγύρισε στα πρόσωπά τους, δεδομένου ότι η υγεία του αγαπημένου τους προσώπου ήταν κλονισμένη από παλιότερες αρρώστιες, τις οποίες είχε, βέβαια, καταφέρει να νικήσει, αλλά εδώ και δύο μήνες η ζωή του ήταν σε διαρκή απειλή.

Τώρα, τούτο το πρωινό της 14ης Μάρτη του 1883 ο Μαρξ έδειχνε να πατάει γερά στον κόσμο των ζωντανών. Ομως επρόκειτο για την ψευδαίσθηση της ζωής που δημιουργεί η επιστράτευση δυνάμεων του ανθρώπου λίγο πριν τον νικήσει οριστικά ο θάνατος.

Ο Κάρολος Μαρξ γεννήθηκε στη γερμανική πόλη Τριρ στις 5 Μάη του 1818, στη 1 και 30΄ το πρωί.

Ο μικρός Κάρολος ήταν απόγονος μιας οικογένειας ραβίνων. Ο παππούς του ήταν επικεφαλής της ιουδαϊκής κοινότητας.

Ο κομμουνιστικός προσανατολισμός του Μαρξ θα φανεί καθαρά από τα πρώτα βήματα που κάνει αρθρογραφώντας στην «Εφημερίδα του Ρήνου»¹⁷ που έβγαζε μαζί με συντρόφους του νεοχεγκελιανούς.

Επιστήμονας - ηγέτης του προλεταριάτου

Ο Μαρξ είναι ο μεγαλύτερος διανοητής στην Ιστορία του ανθρώπου. Για πρώτη φορά, έθεσε το ζήτημα της Ιστορίας στην πραγματική του διάσταση ως εξής: «Οι φιλόσοφοι μονάχα εξηγούσαν με διάφορους τρόπους τον κόσμο, το ζήτημα, όμως, είναι να τον αλλάξουμε». Και μας έδωσε, αφού το έβαλε σκοπό της ζωής του, την επιστημονική κοσμοθεωρία της εργατικής τάξης, θεμέλιο για την κοινωνική δύναμη, που αποστολή της έχει ν' αλλάξει τον κόσμο, να καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο βάζοντας οριστικά τέλος στις ταξικές κοινωνίες με την οικοδόμηση της αταξικής κοινωνίας, και που πήρε τ' όνομά του, «μαρξισμός».

Στο μεγαλοφυές έργο του, «Το Κεφάλαιο», μελετώντας τον κεφαλαιοκρατικό τρόπο παραγωγής, αποκαλύπτει τις εσωτερικές του αντιφάσεις, αποδεικνύοντας ότι το ξεπέρασμά του και η αντικατάστασή του από έναν ανώτερο τρόπο παραγωγής, τον κομμουνιστικό, είναι το νομοτελειακό, ότι ως τρόπος παραγωγής έχει ιστορικά όρια. Δίνοντας, ταυτόχρονα, και το εργαλείο της πρόβλεψης, σε σχέση με την εξέλιξή του ως κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού, αλλά και το νομοτελειακό της αντικατάστασής του με την κοινωνική επανάσταση για να περάσει η ανθρώπινη κοινωνία από την «προϊστορία» στην ιστορία και οι εργάτες από το βασίλειο της αναγκαιότητας στο βασίλειο της ελευθερίας.

Η κοινωνία του καπιταλισμού, είναι ιστορικά ξεπερασμένη. Γεγονός που απαιτεί την αντικατάστασή της από την κομμουνιστική κοινωνία. Αλλά αυτό θα πραγματοποιηθεί από το επαναστατικό έργο των μαζών, με ηγέτη την εργατική τάξη και το Κομμουνιστικό Κόμμα.

«Οπως ο Δαρβίνος ανακάλυψε το νόμο της εξέλιξης της οργανικής φύσης», είπε ο σύντροφός του Ενγκελς, «έτσι ο Μαρξ ανακάλυψε το νόμο της εξέλιξης της ανθρώπινης ιστορίας». Ο Κ. Μαρξ ανακάλυψε τους νόμους κίνησης του τελευταίου ιστορικά ταξικού κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού και μας έδωσε το θεωρητικό εργαλείο ερμηνείας της Ιστορίας, αποκαλύπτοντας τους νόμους της κοινωνικής εξέλιξης και το αναπόφευκτο του περάσματος στην αταξική κοινωνία.

«Ολη η μεγαλοφυία του Μαρξ βρίσκεται στο ότι έδωσε απαντήσεις στα ερωτήματα που είχε ήδη θέσει η πρωτοπόρα σκέψη της ανθρωπότητας. Η διδασκαλία του γεννήθηκε σαν κατευθείαν κι άμεση συνέχιση της διδασκαλίας των πιο μεγάλων εκπροσώπων της φιλοσοφίας, της πολιτικής οικονομίας και του σοσιαλισμού» (Λένιν: «Για τον Καρλ Μαρξ και τη θεωρία του»).

Αλλά και σε σχέση με την ανακάλυψη του νόμου εξέλιξης της ανθρώπινης ιστορίας, ο Μαρξ απέδειξε επιστημονικά το αναπόφευκτο του περάσματος από τον καπιταλισμό στον κομμουνισμό, την αταξική κοινωνία, με κινητήριο μοχλό την ταξική πάλη, αφού «όλη η ως τώρα ιστορία των κοινωνιών, είναι ιστορία της ταξικής πάλης», (Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος).

«Ο,τι καινούριο έκανα εγώ, λέει ο Μαρξ , ήταν για να αποδείξω:

1. Οτι η ύπαρξη των τάξεων συνδέεται απλώς με ορισμένες φάσεις ανάπτυξης της παραγωγής,

2. Οτι η ταξική πάλη οδηγεί αναγκαστικά στη δικτατορία του προλεταριάτου,

3. Οτι η ίδια αυτή η δικτατορία, αποτελεί μονάχα το πέρασμα στην κατάργηση όλων των τάξεων και σε μια αταξική κοινωνία». (Κ. Μαρξ - Φ. Ενγκελς, «Διαλεχτά Εργα», Από τον Μαρξ η εργατική τάξη απέκτησε τη συνείδηση της θέσης της στην ιστορική εξέλιξη, ως υποκείμενο του περάσματος της κοινωνίας από τον καπιταλισμό στον κομμουνισμό.

Ο Μάρξ για το κέρδος

Πόσο επίκαιρος είναι και σήμερα ο Καρλ Μαρξ, ο οποίος παρατηρούσε εύστοχα στο «Κεφάλαιο» (τόμος 1ος σελ. 788) ότι: «Με το ανάλογο κέρδος, το κεφάλαιο γίνεται θαρραλέο, με 10% γίνεται σίγουρο και μπορεί να ριχτεί παντού, με 20% ζωηρεύει, με 50% γίνεται θετικά παράτολμο, με 100% ποδοπατά κάθε ανθρώπινο νόμο και με 300%, δεν υπάρχει έγκλημα που δε ριψοκινδυνεύει να το κάνει ακόμα και με τον κίνδυνο της καρμανιόλας».

Ο Μαρξ για τα χρέη της Ελλάδας
Ας δούμε τι έγραφε ο Μάρξ από το 1855 κιόλας για τις καταχρεωμένες χώρες-υποτελείς στις μεγάλες δυνάμεις της εποχής, τα ληστρικά δάνεια και τις πολεμικές αποζημιώσεις που καλούνταν να πληρώσουν οι ηττημένοι των κατακτητικών πολέμων. Δάνεια και αποζημιώσεις που μετέτρεπαν τους λαούς σε δούλους. Να τι έγραφε λοιπόν στις 26 Ιουλίου 1855 o 37χρονος τότε Μαρξ στο «Neue Oder Zeitung» για τα δάνεια και τα χρέη χωρών της νότιας Ευρώπης, όπως η Ελλάδα και η Ισπανία, αλλά και η Οθωμανική Τουρκία: «Τώρα οι δυτικές δυνάμεις αρχίζουν να βάζουν χέρι στα οικονομικά της Τουρκίας. Για πρώτη φορά το κράτος των Οσμανιδών επιβαρύνεται με χρέος χωρίς να παίρνει πίστωση. Έτσι πέφτει στην κατάσταση του χτηματία, που βάζοντας υποθήκη τη γης του όχι μόνο δεν παίρνει πίστωση, αλλά ακόμα και υποχρεώνεται να παραχωρήσει στον κάτοχο της υποθήκης το δικαίωμα να διαθέτει τα χρήματα που του δόθηκαν σαν πίστωση. Το μοναδικό βήμα, που του μένει να κάνει, είναι να παραχωρήσει στον κάτοχο της υποθήκης το χτήμα του. Με παρόμοια συστήματα ο Πάλμερστον (σ.σ. πρωθυπουργός της Αγγλίας εκείνη την εποχή) αποσύνθεσε την Ελλάδα και παράλυσε την Ισπανία…» (Ορφέα Οικονομίδη (Πετρανού) «Μαρξ, Ένγκελς,Λένιν για την Ελλάδα- Ένα πρωτότυπο κείμενο», εκδόσεις «Ορφέας», Αθήνα 1986).

Ο Κάρολος Μαρξ είναι ο επιστήμονας με τη μεγαλύτερη επιρροή στην ιστορία μέχρι σήμερα,  ακολουθούμενος από τον Φρόϊντ. Αυτό τουλάχιστον είναι το συμπέρασμα μιας νέας διεπιστημονικής μεθόδου στατιστικής "βαθμολόγησης", που εφαρμόζει ένας Αμερικανός ερευνητής, ο οποίος έχει δημιουργήσει και το σχετικό διαδικτυακό εργαλείο με το εύγλωττο όνομα Scholarometer, το οποίο συγκρίνει περίπου 35.000 ερευνητές.