25ο Αντιϊμπεριαλιστικό διήμερο της ΚΝΕ αφιερωμένο στα 70 χρόνια του ΔΣΕ

25ο Αντιϊμπεριαλιστικό διήμερο της ΚΝΕ

αφιερωμένο στα 70 χρόνια του ΔΣΕ

Αυτή είναι η Ιστορία μας. Διδασκόμαστε, εμπνεόμαστε, συνεχίζουμε...

«Σύντροφοι που πέσατε στη μάχη για να 'ναι ο λαός αφέντης στον τόπο του, σύντροφοι που στο δίλημμα υποταγή ή σύγκρουση επιλέξατε έναν αγώνα δίκαιο, ταξικό, αντιιμπεριαλιστικό, εμείς μέλη και στελέχη της νεολαίας του Κάπα Κάπα Εψιλον, της ΚΝΕ, βαδίζουμε στα χνάρια σας, μελετάμε την Ιστορία του επαναστατικού κινήματος, του Κόμματός μας, διδασκόμαστε κι απ' αυτήν ειδικά την ξεχωριστή ιστορική στιγμή, την ένοπλη αναμέτρηση, όπως εκφράστηκε στον αγώνα του ΔΣΕ. Δηλώνουμε πίστη στο δίκιο του αγώνα, παίρνουμε τη σκυτάλη και συνεχίζουμε».

Τα λόγια που ακούγονται από τα μεγάφωνα της μεγάλης πολιτικής συγκέντρωσης της ΚΝΕ, το πρωί της Κυριακής, στο μνημείο των μαχητών της Φλώρινας, την ώρα που δυο σύντροφοι καταθέτουν τυλιγμένα στην κόκκινη σημαία «τα ευρήματα - ίχνη του δικού σας περάσματος από αυτόν εδώ τον τόπο, τα όπλα και τα πυρομαχικά σας», αποτυπώνουν με τον καλύτερο τρόπο, την υπόσχεση που έδωσαν όσοι συμμετείχαν από την περασμένη Παρασκευή έως την Κυριακή στο 25ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο της ΚΝΕ. Μια ακόμα έντονη στιγμή από τις πολλές που θα μείνουν για πολύ καιρό χαραγμένες στη μνήμη των χιλιάδων, νέων και μεγαλύτερων που αντάμωσαν στην καρδιά του Βίτσι, στην καρδιά της λεύτερης Ελλάδας και των μεγάλων μαχών

που έδωσε πριν από 70 χρόνια ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας.

Ωστε να τιμήσουν «όλους εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους, αλλά και εκείνους που επέζησαν και συνέχισαν να παλεύουν αλύγιστοι», όπως ανέφερε και στην κεντρική ομιλία της εκδήλωσης ο Νίκος Αμπατιέλος, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, θυμίζοντας μεταξύ άλλων ότι «από το 2006, όπου για πρώτη φορά το Διήμερο της ΚΝΕ έκανε στάση στο Γράμμο, το 2008 στις Πρέσπες, το 2009 και το 2012 ξανά στο Γράμμο, στη Λυκόραχη, όλα αυτά τα χρόνια χιλιάδες μέλη και φίλοι της ΚΝΕ διαπαιδαγωγηθήκαμε, πήραμε ζωντανά μαθήματα Ιστορίας, αλλά και δύναμη για τη συνέχεια, για τις σημερινές μάχες, κόντρα στις δυσκολίες της καθημερινής πάλης, αλλά και για την καλύτερη προετοιμασία για τις μεγάλες ταξικές αναμετρήσεις που έρχονται...

Οι μαχητές και οι μαχήτριες του ΔΣΕ, που πολέμησαν με πρωτοφανέρωτη τόλμη, που πότισαν με το τίμιο και ανυπότακτο αίμα τους τούτα τα βουνά, ήταν σίγουροι ότι η θυσία τους δεν θα πάει χαμένη. Οτι η ταξική πάλη δεν θα τελειώσει μαζί τους, αλλά θα ριζώσει πιο βαθιά την επαναστατική σπορά. Οτι το Κόμμα θα τραβήξει μπροστά κάτω από όλες τις συνθήκες.
Αυτή η ιδεολογική και ηθική υπεροχή, η υπεράσπιση ιδανικών και αξιών είναι που τους έδινε και τη δύναμη να παλέψουν ενάντια σε ασύγκριτα πολλαπλάσιες δυνάμεις, και να φτάνουν να νικούν ακόμα και το θάνατο».

Οταν οι βουνοκορφές των «σταυραητών» έσμιξαν ξανά

Κάτω χαμηλά, μέσα απ' το πυκνό δάσος της οξιάς, μια φάλαγγα χιλιάδων ξεπροβάλλει. Σάββατο πρωί, με τις κόκκινες σημαίες και συνθήματα, τραβάνε τον ανήφορο για την κορφή Γκόγκου Γκλάβα. Λίγη ώρα μετά, ψηλά στην κορφή, χιλιάδες ψυχές ανασαίνουν. Λέσιτς, Πολενάτες, Κουκλουθούρια, κι ως πέρα στις Πρέσπας τα χωριά, τις Καρυές, το Λευκώνα, το Πλατύ, το Λαιμό και την Πύλη, το βλέμμα αγκαλιάζει τα χώματα και τις βουνοκορφές της λεύτερης Ελλάδας, τα άπαρτα έως το τέλος κάστρα των «σταυραητών» του ΔΣΕ στο Βίτσι. Πάνω εδώ, ακούγοντας το ζωντανό μάθημα ιστορίας για τις μάχες, τις κινήσεις, τους ελιγμούς, τις επιθέσεις και τις αντεπιθέσεις, τα μάτια ανάβουν. Κεφάλια γυρνάνε ψάχνοντας σημεία στον ορίζοντα. Τα συνθήματα για τους μαχητές στο Βίτσι που δε λύγισαν ποτέ αντηχούν μακριά, έως τη θρυλική κορφή της Βίγλας Λούτζερ, κοντά δύο χιλιόμετρα μακριά απ' όπου άλλες εκατοντάδες φωνές και κόκκινες σημαίες απαντάνε: «Ενας αιώνας αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία». 70 χρόνια μετά, οι δυο βουνοκορφές συνομιλούν ξανά... Κάτω στο διάσελο, μαθητές σχηματίζουν με τα σώματά τους το σήμα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας...

Απ' την κορφή του Λούτζερ σηματωροί χαιρετούν τους συγκεντρωμένους στην Γκόγκου Γκλάβα

 Τα πολυβολεία του ΔΣΕ στην Μπέλα Βόδα αγναντεύουν την κατασκήνωση της ΚΝΕ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ

Τιμάμε αυτούς που νίκησαν το θάνατο

Δήλωση του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη συγκέντρωση στη Φλώρινα

Σε δήλωσή του την Κυριακή, πριν την πολιτική συγκέντρωση στο μεγαλοπρεπές μνημείο στη Φλώρινα, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, ανέφερε: «Τιμάμε αυτούς που νίκησαν το θάνατο, τιμάμε τα 70 χρόνια του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, όλους τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους, για να ξημερώσει λεύτερη η πατρίδα, απαλλαγμένη από εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Φέτος, το Διήμερο της ΚΝΕ, μαζί με την κατασκήνωσή της, έγινε εδώ στη Φλώρινα, στο Πισοδέρι, με πλούτο καλλιτεχνικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων, με συζητήσεις, με αναμνήσεις, αλλά κυρίως για το τι θα κάνουμε σήμερα και τι πρέπει να πράξουμε αύριο.
Η νεολαία της πατρίδας μας είναι μπροστάρης στον αγώνα, μαζί με την εργατική τάξη, μαζί με τα λαϊκά στρώματα, για να ανατρέψουν αυτό το βάρβαρο καθεστώς της εκμετάλλευσης, της ανεργίας, της φτώχειας, ένα σύστημα και ένα κράτος που γεννά μόνο πολέμους και βάσανα για τους λαούς».

Στη σπηλιά του Ζαχαριάδη

Το πρωί του Σαββάτου, πλήθος νέων, μελών και φίλων της ΚΝΕ ξεκίνησαν με τα πούλμαν από το χώρο της κατασκήνωσης και έφτασαν στην περιοχή Λαιμός, όπου βρίσκεται το μνημείο που είχε ανεγερθεί προς τιμήν του ΔΣΕ το 2008. Εκεί μίλησε ο Κώστας Σταμπολίδης, μέλος του Γραφείου Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, σχετικά με τη μεγάλη ιστορική σημασία του τόπου, σημειώνοντας, μεταξύ άλλων: «Είμαστε κυριολεκτικά στην καρδιά της "Ελεύθερης Ελλάδας". Στο βουνό από πίσω βρίσκεται το ηρωικό Μάλι Μάδι, όπου ο ΔΣΕ έδωσε μια από τις ιστορικότερες μάχες του. Αυτή η περιοχή πέρασε στον ΔΣΕ στο α' εξάμηνο του '47, την κράτησε μέχρι τέλους και σ' αυτά εδώ τα εδάφη έχουν δοθεί από τις πιο σκληρές πολεμικές αναμετρήσεις».

Στη συνέχεια, επισκέφτηκαν τη σπηλιά που χρησιμοποιούσε σαν καταφύγιό του ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Νίκος Ζαχαριάδης. Μόλις έφταναν στο σημείο, οι επισκέπτες έμπαιναν ανά 10 - 20 άτομα μέσα στο χώρο της σπηλιάς, η οποία βρίσκεται πολύ καλά κρυμμένη μέσα σε δασώδη περιοχή, ενώ από την πορεία τους δεν έλειψαν τα συνθήματα όπως το «Οι μαχητές του Βίτσι δεν λύγισαν ποτέ, δόξα και τιμή στον ΔΣΕ».
 

 Η σπηλιά του Ζαχαριάδη

Στο Βροντερό και στο νοσοκομείο του ΔΣΕ

Επίσκεψη στο Βροντερό και στη σπηλιά όπου λειτούργησε ένα από τα νοσοκομεία του ΔΣΕ, έκανε το πρωί του Σαββάτου ένα μέρος των κατασκηνωτών του 25ου Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου της ΚΝΕ.

Η πεζοπορία τους ξεκίνησε από το σημείο όπου βρίσκεται το μνημείο του Πέτρου Κόκκαλη, πάνω στο οποίο αναγράφεται: «Μπήκε βαθιά στην ανθρώπινη ψυχή, πιο βαθιά στη γνώση του κόσμου, στρατεύτηκε για τη δημιουργία του μελλούμενου πολιτισμού». Στη συνέχεια πορεύτηκαν για περίπου μια ώρα, παράλληλα με τα βουνά όπου φαίνεται η οριογραμμή με την Αλβανία, και συνάντησαν μια σειρά σημεία που αξιοποιήθηκαν για τις ανάγκες του αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού, όπως η σπηλιά που αξιοποιήθηκε ως τσαγκαράδικο και η σπηλιά - ραφτάδικο. Τέλος, έφτασαν στο νοσοκομείο - σπηλιά. Η σκέψη ότι ο ΔΣΕ, μέσα στη φωτιά της μάχης, ταυτόχρονα με τις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες που αγγίζουν αυτά τα βουνά, μερίμνησε και έφτιαξε νοσοκομείο και εξασφάλισε το μέγιστο για τους τραυματίες, προκάλεσε δέος.

 Στη σπηλιά του Νοσοκομείου

Το τραγούδι που δεν κόπηκε ποτέ στη μέση...

Λίγο μετά τις 7 το βράδυ του Σαββάτου, η ομίχλη σκεπάζει ξαφνικά τα πάντα. Μια ησυχία απόκοσμη απλώνεται στο χώρο της κατασκήνωσης. Στα λίγα μέτρα, δεν διακρίνει κανείς παρά σκιές μέσα στην αχλύ. Από το βήμα της κατασκήνωσης, η Γραμματέας της Οργάνωσης Δυτικής Μακεδονίας, Τίνα Κουζιάκη, υποδέχεται τους κατασκηνωτές. «Παρά την ομίχλη και το ψιλόβροχο, συνεχίζουμε». Χειροκροτήματα και συνθήματα. Στη σκηνή ανεβαίνει το συγκρότημα της ΚΝΕ για να παρουσιάσει ανέκδοτα τραγούδια του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Τραγούδι το τραγούδι, λέξη τη λέξη, μπλέκονται η πραγματικότητα με τη διήγηση. Λίγο ακόμα και κάπου εκεί θαρρείς και θα ξαναδείς τις μονάδες του λαϊκού στρατού να ξαναπιάνουν το τραγούδι σε κάποια ανάπαυλα της μάχης. Τα ανταρτολημέρια της Βίγλας διηγούνται την ιστορία που χαράχτηκε πια για πάντα πάνω τους, τότε που «άναψαν οι κορφές στη γη και στον αέρα, της πάλης η παντιέρα που ανέμισε πλατιά». Οι μαχητές μέσα από τα τραγούδια τους διηγούνται ξανά για τη μεγάλη απόφαση, να κάνουν «στάχτη θρύψαλο τ' αφέντη τη φοβέρα, για να χαράξει η μέρα που θα ρθει η λευτεριά». Τραγουδάνε και πάλι, να μάθουν οι επόμενοι για τις νίκες τους, για «τα οχυρά στη Νάουσα που δεν υπάρχουν πια, μπήκαν οι αντάρτες, τους βάλανε φωτιά», το «Καρπενήσι που 'πεσε και ο λαός γιορτάζει». Για τη δόξα τη ζηλευτή, τον τιμημένο θάνατο για το δίκαιο σκοπό. Για την πιο τρανή φωνή, αυτή των τουφεκιών τους. Ομάδες ομάδες, πιάνονται σε κύκλους, να χορέψουν οι σύντροφοι. Δυο μεγάλα φώτα ψάχνουν μες στο πυκνό δάσος απ' όπου αντηχεί ξανά ο όρκος του μαχητή του ΔΣΕ... «Εγώ παιδί του λαού...». Απ' τις κορφές ψηλά, μες στην ομίχλη, πικρολαλεί ξανά τ' αυτόματο του Αυγερινού...

 

Από τον "Ριζοσπάστη" της 5 Ιούλη 2016