Αυτοκτόνησε 42χρονη εργαζόμενη του «Καρυπίδη». Στο Κιλκίς. Άνεργος «έφυγε» «ιδία βουλήσει»

Αυτοκτόνησε 42χρονη εργαζόμενη του «Καρυπίδη»

επί 15 μήνες απλήρωτη

Η εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων και τα επιχειρηματικά παιχνίδια βιώνουν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι. Ενώ οδηγούν στο «κόκκινο» επιχειρήσεις, την ίδια στιγμή πετούν στο δρόμο τους εργάτες, είτε για μήνες τους κρατούν ομήρους, απλήρωτους στη «γκρίζα ζώνη» μεταξύ ανεργίας και απληρωσιάς.

Ο θάνατος της 42χρονης εργαζόμενης στις επιχειρήσεις «Καρυπίδη», πρώην «Αρβανιτίδη», που αυτοκτόνησε, έφερε στην επιφάνεια αυτή την τραγωδία

Το δράμα αυτό βίωνε μαζί με τους υπόλοιπους 1.400 εργαζόμενους του «Καρυπίδη», οι οποίοι μένουν απλήρωτοι εδώ και 18 μήνες, η 42χρονη εργαζόμενη από τα Γιαννιτσά, ενώ η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο τούς έχει γυρίσει την πλάτη.

 «Η βαρβαρότητα δεν έχει τέλος», αναφέρει σε ανακοίνωση που εξέδωσε σχετικά το Πανελλαδικό Σωματείο των εργαζομένων στις επιχειρήσεις «Καρυπίδη». Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, «ο θάνατος της συναδέλφισσας, εργαζόμενης σε κατάστημα της “Καρυπίδης” στα Γιαννιτσά, είναι αποτέλεσμα αυτού του βάρβαρου συστήματος. Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθεί και αυτή η κυβέρνηση και οι προηγούμενες που στηρίζουν το μεγάλο κεφάλαιο και οδηγούν σε απελπισία τους εργαζόμενους. Είναι αποτέλεσμα του αδιεξόδου στο οποίο έχουμε βρεθεί για πάνω από 1.5 χρόνο οι εργαζόμενοι της Καρυπίδης με την απληρωσιά, με το να βρισκόμαστε ανάμεσα στην ανεργία και την ομηρία από μέρους της επιχείρησης»

               Από κινητοποιήσεις των εργαζόμενων στις επιχειρήσεις "Καρυπίδη"

ΚΚΕ: Η κυβέρνηση κρύβεται και συμπεριφέρεται ως «Πόντιος Πιλάτος» Ερώτηση για τον άδικο χαμό της εργαζόμενης στην επιχείρηση «Καρυπίδης», καθώς και την τραγική κατάσταση χιλιάδων εργαζόμενων στη συγκεκριμένη επιχείρηση και σε άλλα σούπερ-μάρκετ κατέθεσαν προς την υπουργό Εργασίας οι βουλευτές του ΚΚΕ Σάκης Βαρδαλής και Γιάννης Δελής.

Εκείνο που εξοργίζει ακόμη περισσότερο  είναι η αντίδραση, η στάση του γενικού γραμματέα του υπουργείου Εργασίας, Ανδ. Νεφελούδη.  Με αφορμή το θάνατο της εργαζόμενης, ο ως ...σχολιαστής και μάλιστα μέσω facebook - ούτε καν μια επίσημη ανακοίνωση δεν υπήρξε από το υπουργείο Εργασίας - επανάλαβε τα γνωστά προσχήματα του υπουργείου ότι «έχουν ήδη γίνει 170 μηνύσεις κατά της εργοδοσίας», ενώ κατά την προσφιλή μέθοδο της κυβέρνησης κρύφτηκε πίσω από τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης, ανατρέχοντας στην πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου ότι η μη καταβολή των δεδουλευμένων αποδοχών του μισθωτού, έστω και μακροχρόνια, δεν αρκεί από μόνη της να θεμελιώσει την έννοια της «βλαπτικής μεταβολής» των όρων της σύμβασης εργασίας του!

Άντε να μου χαθείτε απίθανοι που έλεγε και ο Βέγγος…

Και στο Κιλκίς. Άνεργος «έφυγε» «ιδία βουλήσει»  

Εργαζόμενος από το Κιλκίς έφυγε από τη ζωή «Ιδία βουλήσει». Παραθέτω το σχόλιο του Θεοφύλακτου Παγλαρίδη στις εφημερίδες του Κιλκίς  «Ειδήσεις» και «Πρωϊνή».

«Πέρασε απαρατήρητο. Δεν έγραψε κανείς, αφού κανένα δελτίο τύπου δεν εκδόθηκε. Μόνο η μικρή κοινωνία στα βορινά του νομού συνταράχτηκε από το θλιβερό άγγελμα. Ένας 45χρονος έφυγε από τη ζωή άδικα των αδίκων.
Και έφυγε, κατά πως βοά η τοπική κοινωνία, ιδία βουλήσει. Τι θλιβερός χαρακτηρισμός για εκείνους που δεν αντέχουν την πίεση των καιρών, την πίεση της απάνθρωπης πραγματικότητας που βιώνουμε.
Διάλεξε ένα φυτοφάρμακο ως οδηγό του στον άλλο κόσμο ο 45χρονος. Ιδία βουλήσει...

Μόνο που δεν απολύθηκε "ιδία βουλήσει"  από μεγάλο εργοστάσιο του νομού που βρέθηκε στην επικαιρότητα τους τελευταίους μήνες εξαιτίας της διακοπής λειτουργίας του ένεκα του στραγγαλισμού του από τους δανειστές.
Δεν ήταν " ιδία βουλήσει"  η οικονομική περιθωριοποίηση και η απόγνωση να ξυπνάς και να μην έχεις μεροκάματο για τα χρειώδη. Εν τέλει να ξυπνάς και να μην έχεις ένα σκοπό στη ζωή σου...
Τραγικό το διάβημά του. Αδικαιολόγητο θα πουν οι περισσότεροι, οι συντριπτικά περισσότεροι. Ίσως να είναι έτσι.
Αλλά ποιος έχει το μέτρο που σε όλες τις ψυχές ορίζει , όταν είναι σκληρά τα χτυπήματα,  ποιο το ορθό και ποιο το άδικο;
Τον αδίκησαν πολλοί και σφράγισε τη ζωή του αδικώντας την κι ο ίδιος.
Κι έφυγε.... ιδία βουλήσει.

Το τραγούδι του εργάτη, του Κωστή Παλαμά

Από herko στο Ιάν 13, 2017 Ποίηση

Εμείς οι εργάτες είμαστε που με τον ιδρώτα μας

ποτίζουμε τη γη για να γεννά

καρπούς, λουλούδια, τ’ αγαθά του κόσμου ολόγυρά μας

φτωχή αλουλούδιαστη, άκαρπη μονάχα η αργατιά.

*

Εμείς οι εργάτες είμαστε που με τον ιδρώτα μας

ζυμώνουμε του κόσμου το ψωμί

πιο δυνατά κι από τα σπαθιά τα χέρια τα δικά μας

και με όλο τ’ αλυσόδεμα, σκάφτουν και η γη πλουτεί

*

Στου κόσμου τους θησαυριστές το βιος σου, Εργάτη, νόμοι

στο τρώνε αδικητές,  χωρίς ντροπή!

Αγκαλιαστείτε, αδέλφια, ορθοί! Με μια καρδιά, μια γνώμη

– Δικαιοσύνη, βρόντηξε, κι έλαμψε, προκοπή!

10.12.1913

Εργαζόμενοι. Να μην μας πάρει κάτω η κατάσταση που ζούμε και οι δυσκολίες που περνάμε;

«Να απαιτήσουμε τη ζωή που έχουμε ανάγκη, τη ζωή που μας αξίζει. Να ανάψει η φλόγα του αγώνα παντού»,