Νεκρή εργάτρια καθαριότητας

Εργάτρια καθαριότητας ξεψύχησε αφού ανέλαβε εργασία για 3η φορά σε 33 ώρες. Σε συνθήκες καύσωνα την έστειλε σε διπλή βάρδια ο Δήμος Ζωγράφου

Η άτυχη καθαρίστρια, την ώρα που προετοιμαζόταν να ανέβει στο απορριμματοφόρο ενώ είχε εκτελέσει τη βάρδια της το πρωί, αισθάνθηκε αδιαθεσία και λιποθύμησε. Οι συνάδελφοι της, της προσέφεραν τις πρώτες βοήθειες και κάλεσαν αμέσως ασθενοφόρο. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατος της. Τα ακριβή αίτια του θανάτου της δεν έχουν ακόμη εξακριβωθεί, πιθανά να πρόκειται για καρδιακό επεισόδιο.

Η διοίκηση του Δήμου, που όλο το προηγούμενο διάστημα επικαλούταν την ασφάλεια και τη υγεία των πολιτών, έστειλε την 60χρονη καθαρίστρια να ξαναδουλέψει σε διάστημα μικρότερο των 24ώρων γράφοντας στα παλιά της τα παπούτσια την ασφάλεια των εργαζομένων. Κι αυτό σε συνθήκες καύσωνα όπου πρέπει να τηρούνται οι όροι υγιεινής και ασφάλειας, να χρησιμοποιούνται τα μέσα ατομικής προστασίας και πρωτίστως να αποτρέπεται η εντατικοποίηση που οδηγεί πολλές φορές σε οδυνηρά αποτελέσματα.

Το τραγικό περιστατικό υπενθυμίζει το έγκλημα της αύξησης των ορίων ηλικίας ακόμη και των ανθυγιεινών και επικινδύνων επαγγελμάτων. Υπενθυμίζει τις ευθύνες όλων όσων ψήφισαν τα αντεργατικά μέτρα των τελευταίων χρόνων.

Επισημάνσεις και ερωτήματα

Από τα παραπάνω, προκύπτουν μια σειρά επισημάνσεις και ερωτήματα:

-- Ενας άνθρωπος στα 62 έτη θα έπρεπε τουλάχιστον να μην απασχολείται σε μια κατεξοχήν βαριά και ανθυγιεινή εργασία. Ομως οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου έχουν ήδη αποχαρακτηρίσει μια σειρά επαγγέλματα από βαρέα και ανθυγιεινά και συνεχίζουν μέχρι να εξαφανίσουν ολότελα την έννοια αυτή - όπως ήδη συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες - προκειμένου οι εργάτες να «κοστίζουν» λιγότερο. Είναι και αυτή μια από τις «βέλτιστες ευρωενωσιακές πρακτικές» που επικαλείται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ...

-- Μια ακόμα τέτοια «βέλτιστη πρακτική» είναι ότι η εργαζόμενη κλήθηκε να δουλέψει τρεις φορές μέσα σε 33 ώρες και μάλιστα σε συνθήκες καύσωνα και σε μια τέτοια βαριά και ανθυγιεινή εργασία. Μια χαρακτηριστική έκφραση της ελαστικοποίησης του χρόνου εργασίας, της λεγόμενης διευθέτησης, σε βάρος της μόνιμης και σταθερής εργασίας, του εργασιακού μεσαίωνα που έχουν διαμορφώσει και ενισχύουν οι αστικές κυβερνήσεις για λογαριασμό του κεφαλαίου.

-- Ενας ακόμα λόγος για να μη δουλεύει σε αυτές τις συνθήκες είναι ότι ήταν γυναίκα σε αυτή την ηλικία και με τέσσερα παιδιά, δηλαδή ένας οργανισμός αντικειμενικά επιβαρυμένος, που θα έπρεπε να συνταξιοδοτείται νωρίτερα και όχι να τρέχει για να εξασφαλίσει τα στοιχειώδη για την επιβίωση της οικογένειάς της. Και σε αυτήν την περίπτωση όμως, υπερισχύει η ανάγκη του κεφαλαίου και του αστικού κράτους για παράταση του ξεζουμίσματος των εργαζομένων και για αποφυγή του «κόστους» της λεγόμενης «πρόωρης συνταξιοδότησης».

Επιπλέον, ο νόμος ορίζει ότι κάθε χρόνο οι δήμοι είναι υποχρεωμένοι να περνούν τους εργαζόμενους σε μια σειρά ιατρικών εξετάσεων.

Και εδώ μπαίνουν τα ερωτήματα:

-- Εχει διασφαλίσει η διοίκηση του δήμου Ζωγράφου, όπως και των υπόλοιπων δήμων, να εξετάζονται συστηματικά οι εργαζόμενοι από γιατρό εργασίας και να εκδίδεται εκτίμηση καταλληλότητας για εργασία, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα να μην επιβαρύνεται η υγεία των εργαζομένων από παράγοντες επαγγελματικού κινδύνου, ασύμβατους με πιθανά προβλήματα υγείας;

-- Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ τι έχει κάνει για να διαπιστώσει αν ο δήμος Ζωγράφου και ο κάθε δήμος σε όλη την Ελλάδα έχουν τηρήσει τα στοιχειώδη που προβλέπει η νομοθεσία για την υγεία των εργαζομένων;

 Ρίζος

Έχετε φανταστεί πως είναι… (Προσωπική μαρτυρία εργαζόμενου στην καθαριότητα)

Από herko στο Ιούλ 3, 2017 Κοινωνία

Θα κάνω μια προσωπική αναφορά, που κανονικά θα έπρεπε να τους αφορά όλους

Δούλεψα 8 μίνες σε δήμο πίσω από απορριμματοφόρο

Όχι καμπόσα χρόνια ή και μια ζωή, όπως άλλοι

Έχω όμως την στοιχειώδη εμπειρία να ρώτησε

Έχετε φανταστεί πως είναι τα υγρά από κάθε λογής σκουπίδια να περνάνε μέσα από τα πολυχρησιμοποιημένα γάντια?

Να μην σου δίνει η υπηρεσία παρά 1 ζευγάρι ανά 15πενθήμερο, έτσι που αυτέ θα τα αγγίζατε?

Να λούζεστε με όλα τα υγρά σύνθλιψης πάνω στα γλιστερά σκαλοπάτια?

Να μυρίζετε μια μυρωδιά που δεν προλαβαίνει να φύγει πριν ξαναπιάστε δουλειά?

Να τρώτε την βρόχι, το κυρό, την ζεστή, κινδυνεύοντας ανά πάσα στιγμή να σκοτωθείτε από τα μηχανήματα ή να σωριαστείτε στην άσφαλτο?

Να κυνηγάτε τις βρωμιές που σκορπίζουν λογικά τα ζώα, επειδή ορισμένοι δεν κάνουν τον κόπο να κατέβουν καν από τα αυτοκίνητα τους και παράτονε τα σκουπίδια απέξω?

Να τραβάτε τους εξαιρετικά βαρύς κάδους και να μην ξεκολλάνε?

Μέτα Ύλα αυτά έχετε διανοηθεί πώς είναι να παράγει αυτί το έργο και να σου φέρονται λες και είσαι κι ο ίδιος σκουπίδια?

Και κηρία… μπορείτε να φανταστείτε αυτή η εργασία να μην έχει πρόωρη συνταξιοδότηση και βαρέα ανθυγιεινά ένσημο?

Όλοι μαζί… έχουμε φανταστοί πώς ένιαι στα 62 σου να κάνεις όλα αυτά, μα και να συντηρείς 4 παιδιά, εκ των οποίων το ένα ανήλικα και το άλλο ΑΜΕΑ?

Τα σκουπίδια και η βρώμα τους κάποτε καθορίζουν.

Η αθλιότητα όσων ειρηνεύονται άγονες, δεν ξεπλύνετε με κανέναν τροπή.

Και ωφελούμε να μην την ξεχάσουμε

_______________

Το κείμενο το αλιεύσαμε από την προσωπική σελίδα του Gian Kapatsoulias στο facebook.