Χιροσίμα-Ναγκασάκι: 70 χρόνια μετά...

ΧΙΡΟΣΙΜΑ-ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ. 70 ΧΡΌΝΙΑ ΜΕΤΑ…

70 ολόκληρα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη ρίψη των ατομικών βομβών στις ιαπωνικές πόλεις Χιροσίμα και Ναγκασάκι (6 και 9 Αυγούστου του 1945), από τις ΗΠΑ, γεγονός που κατέχει περίοπτη θέση στη μακριά σειρά των εγκλημάτων του ιμπεριαλισμού.

70 χρόνια από το πρώτο πυρηνικό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που έκαναν οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές, φονιάδες των λαών.

Τα δύο αυτά επιθετικά «ατομικά» χτυπήματα δεν έγιναν μόνο για να πειστεί η Ιαπωνία να συνθηκολογήσει άνευ όρων στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, «αλλά και σαν μια επίδειξη πολεμικής ισχύος απέναντι στην τότε Σύμμαχο των ΗΠΑ, την Σοβιετική Ένωση.

Ο μεγάλος Τούρκος ποιητής και κομμουνιστής, Ναζίμ Χικμέτ γράφει ένα ποίημα για το ιμπεριαλιστικό όλεθρο, με τίτλο «Το Μικρό κορίτσι».

ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ

ΤΡΑΓΟΥΔΙ

(το μικρό κορίτσι)

(Απόδοση: Γιάννης Ρίτσος)

Εγώ είμαι, εγώ είμαι που χτυπάω την πόρτα σας

Εδώ ή αλλού, χτυπάω όλες τις πόρτες

Ω, μην τρομάζετε καθόλου που ’μαι αθώρητη

Κανένας μια μικρή νεκρή δε μπορεί νά’ιδει.

Εδώ και δέκα χρόνια εδώ καθόμουνα

Στη Χιροσίμα ο θάνατος με βρήκε

Κι είμαι παιδί, τα εφτά δεν τα καλόκλεισα,

Μα τα νεκρά παιδιά δε μεγαλώνουν.

Πήραν πρώτα φωτιά οι μακριές πλεξούδες μου

Μου καήκανε τα χέρια και τα μάτια

Όλη - όλη μια φουχτίτσα στάχτη απόμεινα

Την πήρε ο  άνεμος κι αυτή σ’ ένα ουρανό συγνεφιασμένο.

Ω, μη θαρρείτε πως ζητάω για μένα τίποτα,

Κανείς εμένα δε μπορεί να με γλυκάνει

Τι το παιδί που σαν κομμάτι εφημερίδα κάηκε

Δε μπορεί πια τις καραμέλες σας να φάει.

Εγώ είμαι που χτυπάω την πόρτα σας, ακούστε με,

Φιλέψτε με μονάχα την υπογραφή σας

Έτσι που τα παιδάκια πια να μη σκοτώνονται

Και να μπορούν να τρώνε καραμέλες.

-------------------

Το Μικρό κορίτσι

Ναζίμ Χικμέτ/Λευτέρης Παπαδόπουλος

Είμαι εφτά χρονών κορίτσι,
πέθανα στη Χιροσίμα
και χτυπάω πόρτα πόρτα
μια υπογραφή ζητώντας.

Βάλε την υπογραφή σου,
όχι άλλη Χιροσίμα,
για να μη πεθάνουν κι άλλα
κοριτσάκια σαν κι εμένα.

Την παραμονή της 70ης επετείου των βομβαρδισμών της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, στη Μόσχα, διπλωμάτες, πολιτικοί και εμπειρογνώμονες του διεθνούς δικαίου, πρότειναν τη σύσταση ενός Διεθνούς Στρατιωτικού Δικαστηρίου για την εξέταση των δύο αυτών –μοναδικών στην παγκόσμια ιστορία- πυρηνικών επιθέσεων.
Η ιδέα αυτή εκφράστηκε από τον πρόεδρο της Κρατικής Δούμας (Κάτω Βουλή του ρωσικού Κοινοβουλίου), Σεργκέι Ναρίσκιν, στη διάρκεια της ομιλίας του σε εκδήλωση για την επέτειο των τραγικών συμβάντων του 1945, που διοργάνωσε το Κρατικό Πανεπιστήμιο Διεθνών Σχέσεων της Μόσχας (MGIMO). «Ο ατομικός βομβαρδισμός των ιαπωνικών πόλεων είναι η μοναδική περίπτωση στην ανθρώπινη ιστορία, που δεν έχει γίνει ακόμα θέμα έρευνας από Διεθνές Δικαστήριο. Δεν έχει γίνει ακόμα. Αλλά ξέρουμε, ότι τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας δεν παραγράφονται», δήλωσε ο Ναρίσκιν.
Μήπως η παραπάνω πρόταση πρέπει να γίνει και υπόθεση του Κινήματος Ειρήνης;