Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2015

Ναι, υπάρχει άλλος δρόμος




Ε Π Ω Ν Υ Μ Ω Σ

Ναι, υπάρχει άλλος δρόμος

Όταν ο κ. Τσίπρας ψήφιζε στη Βουλή το δικό του Μνημόνιο το «αριστερό» ρωτούσε με πολιτικαντισμό και περισσή υποκρισία: «Εναλλακτική υπάρχει;» Το ίδιο ρωτούσαν επίσης υποκριτικά οι ΣαμαροΒενιζέλοι, Παπανδρέου, Παπαδήμοι όταν ψήφιζαν τα δύο προηγούμενα Μνημόνια το ίδιο και όσοι ψήφισαν το 3ο «Μνημόνιο Τσίπρα», οι της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του Ποτάμι.
Στο ερώτημα αν υπάρχει «εναλλακτική» η απάντηση είναι ότι υπάρχει και παραϋπάρχει.
Αλλά φυσικά, όπως η «εναλλακτική» στην καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής δεν ήταν η καπιταλιστική Ελλάδα του ευρώ, έτσι και η «εναλλακτική» στην καπιταλιστική Ελλάδα του ευρώ δεν είναι η επιστροφή στην καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής. Το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή» είναι κίβδηλο, Το «ευρώ ή δραχμή» είναι η παραπειστική προσπάθεια όσων θέλουν να ξεστρατίσουν τη σκέψη του λαού και να κλείσουν αντί να ανοίξουν μια πραγματική συζήτηση για το αν υπάρχει εναλλακτικός δρόμος.
Υπάρχει «εναλλακτική», «Υπάρχει άλλος δρόμος». Μόνο που αυτό τον δρόμο θα πρέπει να τον δούμε σε συνδυασμό με το τι σχέσεις παραγωγής υπάρχουν, με το τι σύστημα υπάρχει. Στα πλαίσια του καπιταλιστικού μονόδρομου βεβαίως είσαι αναγκασμένος να συμμετέχεις σε λυκοσυμμαχίες όπως η ΕΕ, όπως και άλλες πχ. οι Brics, έτσι, για να μην κοροϊδευόμαστε, γιατί πολλοί κοροϊδεύουν τον ελληνικό λαό.
Αυτό που υπάρχει σήμερα είναι ο καπιταλισμός, η καπιταλιστική οικονομία της αγοράς, που είναι πραγματική ζούγκλα για τους εργαζόμενους, για τους λαούς. Αυτό ζούμε σήμερα. Αυτό το σύστημα το καπιταλιστικό, αυτοί που το διαχειρίστηκαν επίσης και έχουν ευθύνη και που έχουν την εξουσία, έχει οδηγήσει σε κρίσεις, σε πολέμους, με αυτό το σύστημα κι εδώ στην Ελλάδα σήμερα η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα να βρίσκονται σε αυτό το επίπεδο
Υπάρχει άλλος δρόμος Μόνο που είναι έξω από το σύστημα της καπιταλιστικής ευρωχρεοκοπίας όσο και από το σύστημα της καπιταλιστικής δραχμοχρεοκοπίας. Υπάρχει άλλος δρόμος. Υπάρχει λύση στο δρόμο της ανατροπής με δυνατό το ΚΚΕ
Κάποτε είχαν βαπτίσει την Ελλάδα «Ψωροκώσταινα» για να έχουν τον λαό στη φτώχεια, την εξαθλίωση, να τον στέλνουν στην ξενιτιά, στα σκλαβοπάζαρα για να πλουτίζει το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική.
Εμείς λέμε ότι η Ελλάδα έχει παραγωγικές δυνατότητες.
-        Έχει αγροτική παραγωγή, πολλή μεγάλη που μπορεί να θρέψει όχι μόνο τα 10-11 εκατομμύρια Έλληνες αλλά μπορεί να θρέψει και άλλους λαούς, με την έννοια των οικονομικών ανταλλαγών που μπορούν να έχουν σε ισότιμη βάση, με επωφελείς αμοιβαίες σχέσεις.
-        Έχει ισχυρή βιομηχανική παραγωγή, έχει τεχνογνωσία και αναπτυγμένη τεχνολογία, δεν είμαστε όπως στις αρχές του 20ου αιώνα. διαθέτει ικανοποιητικό επίπεδο συγκέντρωσης των µέσων παραγωγής και του εµπορικού της δικτύου.
-        Έχει πολυάριθµο έμπειρο εργατικό, επιστημονικό, τεχνικό δυναμικό µε εµπειρία, µε βελτιωµένο µορφωτικό επίπεδο και εξειδίκευση που μπορεί να αξιοποιήσει και σήμερα, το οποίο δυστυχώς δεν αξιοποιείται ή υποαπασχολείται, είτε οδηγείται στη μετανάστευση και αξιοποιείται από άλλες δυνάμεις στο εξωτερικό κλπ.
-        ∆ιαθέτει φυσικές πλουτοπαραγωγικές και ενεργειακές πηγές, σηµαντικά αποθέµατα ορυκτού πλούτου που συνιστούν συγκριτικό πλεονέκτηµα για την παραγωγή βιοµηχανικών και καταναλωτικών προϊόντων.
-        ∆ιαθέτει ικανότητες για παραγωγή σύγχρονων προϊόντων, µηχανών, εργαλείων και συσκευών.
 Άρα εφόσον έχει αυτές τις παραγωγικές δυνατότητες χρειάζεται ένα εντελώς διαφορετικό σχέδιο. Χρειάζεται ανάπτυξη (όχι γενικά ανασυγκρότηση και επενδύσεις, για τους καπιταλιστές, για τους μονοπωλιακούς ομίλους, για τα συμφέροντα της κερδοφορίας τους και της ανταγωνιστικότητάς τους, με άλλους τέτοιους ομίλους με άλλα τέτοια μονοπώλια), αλλά χρειάζεται να είναι με βάση τις λαϊκές ανάγκες και τα λαϊκά συμφέροντα…
 Το άλλο σύστημα που προτείνει το ΚΚΕ στη χώρα μας βεβαίως δεν έχει δοκιμαστεί. Έχει δοκιμαστεί σε άλλες χώρες του κόσμου τον προηγούμενο αιώνα, όπως ήταν η Σοβιετική Ένωση, οι σοσιαλιστικές χώρες, που έκαναν την πρώτη απόπειρα οικοδόμησης του σοσιαλισμού, με πολλά λάθη, με πολλές αδυναμίες, με πολλές ελλείψεις και τελικά και αυτές ήταν που οδήγησαν και στην ανατροπή αυτού του συστήματος. Αλλά όσα έδωσε η πρώτη αυτή απόπειρα εφαρμογής του Σοσιαλισμού στους λαούς των χωρών που εφαρμόστηκε, δεν τα έδωσε ποτέ και το πιο ανεπτυγμένο καπιταλιστικό κράτος. Για να μην αναφέρουμε πόσα πρόσφερε η ευεργετική παρουσία της Σοβιετικής Ένωσης και των άλλων σοσιαλιστικών κρατών στους λαούς όλων των καπιταλιστικών κρατών.
Μπορούμε λοιπόν να κρατήσουμε τα πολλά τα θετικά που έγιναν. Η κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, ότι οι όλες υπηρεσίες, η Πρόνοια, η Υγεία και η Παιδεία ο πολιτισμός και ο αθλητισμός, θα πρέπει να είναι δημόσιες και δωρεάν για το λαό. Ότι θα πρέπει ο ορυκτός πλούτος να ανήκει στα χέρια της εργατικής τάξης. Δικαίωμα στην εργασία με όλα τα δικαιώματα και φθηνές υπηρεσίες. Άρα η λύση είναι αυτή η κοινωνία. Και είναι ευκαιρία κάποια στιγμή να δοκιμαστεί και στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες.
Βέβαια σήμερα, σ’ αυτές τις εκλογές, δεν κρίνεται εάν στην Ελλάδα θα εφαρμοστεί ο Σοσιαλισμός. Όμως πρέπει να ανοίξει ο δρόμος, να υπάρξει διέξοδος, πραγματική ελπίδα. Απ' αυτή τη σκοπιά, η ψήφος στο ΚΚΕ είναι περισσότερο από κάθε φορά αναγκαία. Να  δυναμώσει το ΚΚΕ το μόνο κόμμα που πολεμάει όλες τις αντιλαϊκές επιλογές, που πολεμάει την ανεργία στην «πηγή» της, παλεύοντας να ανατραπεί το σύστημα που τη γεννά και την αναπαράγει.
Σήμερα υπάρχει περισσή εμπειρία. Όλα σχεδόν τα κόμματα έχουν συγκυβερνήσει και έχουν φέρει μνημόνια. Έχουν δοκιμαστεί όλοι. Οι νέοι, οι εργαζόμενοι, η αγροτιά,  οι αυτοαπασχολούμενοι που έχουν απογοητευθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως και προηγούμενα από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, να μην ξαναγυρίσουν στα παλιά κόμματά τους, να μην επιλέξουν τον νέο ΣΥΡΙΖΑ του Λαφαζάνη ή άλλα αναχώματα, αλλά να συμπορευτούν με το ΚΚΕ. Να στρέψουν το πρόσωπό τους, να μην επιλέξουν τη φασιστική-ναζιστική Χρυσή Αυγή που λαϊκίζει πάνω στα προβλήματα μας, ενώ είναι το μακρύ χέρι της πλουτοκρατίας.
Αλλωστε, δεν έχουν τίποτα να χάσουν, ακριβώς επειδή τα κόμματα του κεφαλαίου είτε δεν τους έχουν αφήσει τίποτα, είτε σχεδιάζουν μετά τις εκλογές να τους πάρουν και τα τελευταία που έχουν απομείνει όρθια...
Δυνατό ΚΚΕ γιατί υπάρχει κι άλλος δρόμος απ' αυτόν της μισοδουλειάς – μισοζωής. Η ψήφος στο ΚΚΕ θα επιστρέψει πολλαπλάσια σ' εκείνους που αυτή τη φορά θα τολμήσουν να κάνουν το βήμα.

Κώστας Πινέλης
(Δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες «Πρωϊνή» και «Ειδήσεις» του Κιλκίς)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου