ΚΚΕ. Κάπα Κάπα Έψιλον: τρία κόκκινα γράμματα και στην κάλπη

ΚΚΕ. Κάπα Κάπα Έψιλον: τρία κόκκινα γράμματα και στην κάλπη

ΚΚΕ

Τρία κόκκινα γράμματα –

πολύ πονέσαμε, σύντροφοι,

πολύ ξαγρυπνήσαμε

πολύ μακριά κοιτάξαμε·

από κανέναν δεν το δανειστήκαμε το κόκκινο.

– δικό μας αίμα·

τρία κόκκινα γράμματα

σεμνή υπογραφή του λαού μας

στις λεωφόρους του μέλλοντος –

ο δρόμος φεύγει γρήγορα

η Ιστορία δε γυρίζει πίσω.

Γιάννης Ρίτσος

ΚΚΕ λοιπόν. Γιατί ένα ισχυρό ΚΚΕ, με αυξημένη εκλογική δύναμη, είναι εγγύηση για την ενδυνάμωση των εργατικών-λαϊκών αγώνων. Διότι, την επομένη των εκλογών, όταν οι άλλοι θα προβάρουν υπουργικά κοστούμια, το ΚΚΕ και οι δυνάμεις του στο ταξικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, θα βρίσκονται και πάλι στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Θα βρίσκονται εκεί όπου χτυπά η καρδιά των ανθρώπων του μόχθου, στο πλευρό των εργαζόμενων, των ανέργων, της νεολαίας, των αυτοαπασχολούμενων, των συνταξιούχων. Γιατί οι κομμουνιστές δεν σε θυμούνται μόνο την προεκλογική περίοδο, αλλά βρίσκονται συνέχεια στις επάλξεις των λαϊκών αγώνων, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο δουλειάς, παλεύοντας για το «απλό που είναι δύσκολο να γίνει».

Η κοινωνική, πολιτική και κυρίως ταξική πραγματικότητα έχει διαμορφωθεί έτσι ούτως ώστε δεν αφήνει πολλά περιθώρια. Ακόμη και κάποιος που δεν είναι κομμουνιστής, δεν έχει πλέον και πολλά περιθώρια να μην είναι πια κομμουνιστής. Ακόμη κι' αν δεν συμφωνεί σε όλα με την ιδεολογία και τις θέσεις του ΚΚΕ, δεν έχει πλέον πολλά περιθώρια να μην συνταχθεί με την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ. Μια πολιτική πρόταση που, όπως έγραφε κι' ο Μπρεχτ «είναι το τέλος κάθε εγκλήματος. Δεν είναι παραφροσύνη, μα το τέλος της παραφροσύνης. Δεν είναι χάος. Μα η τάξη. Είναι το απλό. Που είναι δύσκολο να γίνει». 

Δαγκωτό ΚΚΕ,  Όπλο του λαού στο όπιο που τον ποτίζουν.

Σύντροφοι, οπαδοί και φίλοι. Τιμήστε τους παλιούς αγωνιστές συγγενείς σας. Που αγωνίστηκαν, που έδωσαν τη ζωή τους για να ζήσουμε, να ζήσει ο λαός και ο τόπος μας καλύτερα.

«Ανάψτε ένα κεράκι» στη μνήμη τους.

 Άντε «Καλό βόλι».